DeletedUser
Guest
Tis maar net waar je je druk om maakt, meeste jongens bij mij op school zijn allemaal groter dan 1,80 en die zijn nog lang niet uitgegroeid.
Misschien omdat mannen altijd stukken groter zijn dan vrouwen?
Tis maar net waar je je druk om maakt, meeste jongens bij mij op school zijn allemaal groter dan 1,80 en die zijn nog lang niet uitgegroeid.
Ja, maar ik bedoel, wat boeit jou het nou hoe lang je bent Zo groot is 1,77 echt niet hoor, ik ben 1,88 ofzo, en heb echt nergens last van.
behalve als ik je in de ballen wil schopen,sorry het was off topicHmm, zal wel iets voor meisjes zijn dan Vind het wel fijn dat ik groter ben dan de meeste.
Hmm, zal wel iets voor meisjes zijn dan Vind het wel fijn dat ik groter ben dan de meeste.
Mijn broertje is 13 jaar, 1.65 meter lang en weegt 40 kilo. Graatmager (ja echt tot het enge toe, ookal zou je het niet zeggen met zn gewicht) en eet redelijk goed. Hij eet alleen nauwelijks avond eten maar dat doet hij al zn hele leven. Elke avond een strijd om het eten. We zitten vaak 1,5 uur aan tafel:S Vroeger toen hij klein was soms zelfs 2,5 uur.. Daarna zaten we lang aan tafel door mijn eetstoornis en nu weer door hem.. Hij wil wel graag gespierd worden, maar dat lukt nu gewoonweg nog niet. Als ie straks gaat groeien komt dat vanzelf. Het is namelijk heel gewoon dat jongens van 12/13 jaar klein zijn en niet gespierd.
Bij mijn broertje werkt dat denk ik niet zo. We hebben al vanalles geprobeert, ook dingen zoals zn eten van de avond ervoor bij het ontbijt geven in de hoop dat hij dat niet leuk vind en het de volgende avond wel op eet. Maar blijkbaar doet het hem niks.. Ook is hij wel eens voor straf naar boven gestuurd omdat hij alleen maar liep te klooien met het eten. Maar ook dat vind hij helemaal niet erg en als je hem niet zou zeggen dat ie wat moet eten, eet ie zo een paar dagen helemaal niks. Hij zegt dat ie nooit zn maag voelt knorren. Het gaat nu al meer dan 10 jaar zo en ik heb de hoop een beetje opgegeven dat het goed gaat komen
Mijn broertje is 13 jaar, 1.65 meter lang en weegt 40 kilo. Graatmager (ja echt tot het enge toe, ookal zou je het niet zeggen met zn gewicht) en eet redelijk goed. Hij eet alleen nauwelijks avond eten maar dat doet hij al zn hele leven. Elke avond een strijd om het eten. We zitten vaak 1,5 uur aan tafel:S Vroeger toen hij klein was soms zelfs 2,5 uur.. Daarna zaten we lang aan tafel door mijn eetstoornis en nu weer door hem.. Hij wil wel graag gespierd worden, maar dat lukt nu gewoonweg nog niet. Als ie straks gaat groeien komt dat vanzelf. Het is namelijk heel gewoon dat jongens van 12/13 jaar klein zijn en niet gespierd.
Mijn zoontje is ook geen goede eter.
Ligt voornamelijk aan zijn karakter hoor: heel bezig manneke en hij heeft gewoon geen tijd om te eten. Eten is niet zo goed voor hem als spelen, bezig zijn.
Als ik hem niet verplicht om te eten en dan ook verplicht om een bepaalde minimum hoeveelheid te eten, dan eet ie gewoon niet.
Zelden vraagt hij zelf om eten.
Maar ik doe hem niet zo lang aan tafel zitten dat het een straf wordt.
Beter vind ik dan om meermaals per dag wat aan te bieden en te zeggen dat hij er van moet eten, klein hapjes desnoods. En ik maak ook uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld een tussendoortje tijdens het spelen laten opeten enzo.
Zolang eten maar geen straf wordt, want eten is toch wel heel erg belangrijk.
Eens een keertje gaan picknicken bijvoorbeeld doet ook eten.
Als het eten leuk is en het is lekker, dan is het makkelijker ook om te eten.
ik moest net zolang aan tafel blijven zitten tot ik me bord leeg had.
en als ik dan nog niet at, kon ik gaan slapen krijg ik het s´ochtends weer voor mijn neus.
Alleen ik was een makkelijke eter dus viel reuze mee, kwam maar zelden voor.
en waarom zijn jongens van 12/13 jaar klein en niet gespierd?
ik moest net zolang aan tafel blijven zitten tot ik me bord leeg had.
en als ik dan nog niet at, kon ik gaan slapen krijg ik het s´ochtends weer voor mijn neus.
Alleen ik was een makkelijke eter dus viel reuze mee, kwam maar zelden voor.