Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestatie

DeletedUser13688

Guest
Beste lieden, wat is er aan de hand met ons koude kikkerlandje, en onze zuidelijke buren uiteraard (hey, je moet politiek correct blijven in deze tijd)?

Als mensen vakantie hebben, zoals ik nu, ga je wel eens uit verveling een beetje fora van andere werelden lezen, en dan kunnen je dingen opvallen. Waar mijn oog deze keer op is gevallen is het geval 'Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestatie'.

In den beginne merkte ik tijdens het spelen van TW, vooral het actief spelen van TW, dat de stam vaak voor de speler ging. Een leider was een gerespecteerd man (vaak een ouder en ervarener iemand) en de spelers speelden voor de stam, en het groter en beter worden voor de stam. Tegenwoordig draait de stam om de speler, interne ruzies zijn 99% van de gevallen de reden voor het vallen van een stam, in tegenstelling tot het ouderwetse 'we edelen ze' verhaal. Dit is in mijn ogen zonde. De wars in tribalwars vinden tegenwoordig binnen de tribes zelf plaats i.p.v. tribe vs. tribe. *Triwabalrs*

Dit geval van *Triwabalrs* zie je steeds vaker voorkomen, zeker in de laatste werelden. De ego's van de spelers zijn er dan ook zeker niet minder op geworden. Echter, ik ga nu geen discussie houden over hoe arrogant sommige spelers zijn, en tot wat voor diepte we op een moraal en ethisch gebied misschien zijn aangekomen, dat innogames, for the sake of the people, maar beter hun spel kan sluiten zodat mensen misschien weer andere mensen als mens gaan zien, i.p.v. als 'vijandig object'. Deze discussie gaat over *Triwabalrs*

*Triwabalrs* valt mij dan ook het meeste op in de fora, wanneer we praten over clustering/topspelers/kaarten. Op de oudere kaarten zag je vaak genoeg spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes (en dan bedoel ik individuele spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes), 't leek niet echt op een sterk cluster, maar meer uitgespreide confetti. Echter, als je naar de stam keek, dan was dat vaak wel een sterk geheel, als in 1 cluster.

Tegenwoordig zie spelers als clusters, en een stam die er vaak maar 'zo zo' bij ligt. Dit is naar mijn mening een vorm van stam-individualisatie die plaats heeft gevonden onder het groter worden ego (of superego) dat een hoger belang kreeg binnen de TW maatschappij dan het uiteindelijk doel van het spel, andere stammen verslaan.

Tegelijkertijd is dit ook steeds vaker een opbreking van stammen. Niet alleen de ego's maar ook het egoïstische gedrag, als in 'jij mag dat dorpje niet edelen, dat ligt in mijn "cluster".' Een typisch geval van *Triwabalrs*. Sinds ik begon met leidertje spelen is mijn vraag altijd geweest 'wat kan jij voor de stam doen', i.p.v. de beredenering 'wat kan de stam voor jou doen' (een benadering die ik persoonlijk vaak heb gehad als stamloze speler). De stam is altijd het grotere geheel, daar kun je niet omheen. Zonder de stam ben je nergens!. Het is jammer dat steeds vaker ik moet constateren dat, ondanks dat spelers denken dat ze alleen maar beter word, Tw.nl zeker op de latere werelden in niveau stagneert en daalt. Wat heb je nog aan vijandelijke stammen, als *Triwabalrs* je grootste vijand is?

Ik hoor meneer X nu denken; "mijn stam heeft dat totaal niet, wij zijn een sterk geheel en zijn er voor elkaar", daarop zeg ik: uiteraard, ik zeg niet dat het niet mogelijk is, maar het is ook niet vreemd, dat is de bedoeling van dit spel, het is dus alles behalve exceptioneel. Ik breng dan ook alleen maar het algemene probleem van de spelers triomfantelijke prestaties aan het licht. Spelers denken vaak dat ze geweldig zijn, kweken een ego, en botsen met stamgenoten (*Triwabalrs*) vanwege het feit dat ze er van overtuigd zijn dat dit een persoonlijke prestatie is. Nu heb ik vaak genoeg spelers gezien die beter speelden dan ik, hun hele omgeving domineerde en iedereen angst inboezemde. Die spelers werden door mij en mijn stam over het algemeen gelijk de grond in gestampt. Pak je iemand als collectief, dan heb je hem. Uiteraard hoor ik nu meneer Y denken; "ik heb vaak genoeg een stam verslagen": de stammen die je hiermee bedoelt, meneer Y, zijn vaak stammen die je kunt vergelijken als korrels zand in de wind. Ze vormen een obstructie voor de stroom, maar worden makkelijk weggeblazen en over de aarde verspreid vanwege hun lage gewicht.

Als actieve schrijver probeer ik in principe alleen maar het besef aan de man te brengen dat we misschien een stapje of 2 terug moeten zetten in de persoonlijke manifestatie ('je o zo geweldige cluster en persoonlijke rang'), en wat meer moeten gaan bouwen aan het onderlinge vertrouwen in een stam. Het zijn de stammen waarin de spelers op elkaar kunnen bouwen en elkaar begrijpen waarin de spelers het meeste succes hebben. Ik heb het wel is zo gedaan dat ik stamloos was, en bleef tot ik het niet meer volhield, en op die manier #1 wilde zijn, en tegelijkertijd de andere grote spelers van de grote stammen om me heen probeerde te teisteren en over te nemen.

Ik was #1 voor ongeveer een week, daarna kreeg ik elke dag van meerdere topstammen zoveel katapult-golven binnen, dat je uiteindelijk geen troepen meer kan bouwen en het gewoon niet meer kan winnen. Wat was de moraal van dat verhaal? Je kunt dan misschien jezelf de beste vinden als speler, je kunt het niet winnen tegen de groep. De maatschappij is er niet op gebouwd om individueel te zijn, de maatschappij is er altijd op gebouwd om in een groep te werken, in een groep te denken, in een groep te winnen. Dit is een concept dat de primaire ontwikkeling van de mens ondertekend. Zonder de stam zouden wij nooit zover gekomen zijn.

Mijn uiteindelijke hoop is dat ik met dit stukje wat meer wijsheid aan de man breng, en vooral wat meer besef voor de ego's onder ons (nu hoor ik meneer Z al denken; 'je bent zelf een ego'. je kunt me misschien arrogant noemen -wat ik eigenlijk erg mee vind vallen-, maar ik ben tenminste wel iemand die aan de stam denkt i.p.v. aan zichzelf, denk daar maar eens over na meneertje Z) dat hier op tribalwars, werken als een stam, en gaan voor succes als een stam, het uiteindelijke doel moet zijn, i.p.v. persoonlijke manifestatie. Ik hoop dan ook dat ik in de toekomst kan vechten met mijn stam tegen een andere stam, waarin iedereen klappen voor elkaar opvangt, en je tenminste een beetje eer kunt winnen.

Hoogachtend,
Rawberry
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

mooie tekst maar een beetje zwaar om 03.30 uur. Ik ga hem morgen nog eens lezen.;)
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Mooi geschreven, en ik ben het grotendeels wel met je eens.
 

DeletedUser18986

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

ik sta er totaal achter raw, kan niet veel meer zeggen dan ja en amen.

mooie preek die helaas maar al te waar is. en ook ik hoor al meteen het gezeur overal, bij ons is het niet zo:

let maar eens goed op: bij jullie gaat het dan binnenkort ook zo. Stammen waar iedereen zich inzet voor de stam en eerst naar de stam kijkt i.p.v. eigen account, die zullen het snelste stijgen, waardoor dus de spelers in die stam ook het snelste stijgen. echter zullen er altijd door het een of het ander spelers achter blijven met de stijging. Hierdoor gaan de spelers die wel hard stijgen twijfelen over de rest of denken beter te zijn dan de rest.

dan is het cirkeltje rond, want dan worden er ego's gekweekt in de stam en heb je precies wat rawberry nu probeert duidelijk te maken.

Daarnaast is het punt: als jij je voor de volle 100% voor de stam inzet, dan zul je op verloop van tijd gaan merken dat er meer vanuit de stam terugkomt dan je er zelf in hebt gestopt. Dat geld helemaal voor het collectief.

nu zullen de mindere begaafden onder ons gaan denken: hoe kan dat 1+1 is toch 2 en kan niet 3 worden?

WRONG: als je samenwerkt kan 1+1 ook nog wel eens 2,5 worden of zelf meer, aangezien je een aantal dingen niet dubbel hoeft te doen. kijk maar eens als 2 man ieder een kop koffie willen en de koffieautomaat staat op 1 minuut lopen. stel het maken van een kop kofie duurt 0,5 minuut. Als beiden apart een kop koffie halen, zijn ze ieder 2,5 minuut weg, wat samen 5 minuten is. Gaat een van de twee voor beiden halen, dan is hij echter maar 3 minuten onderweg. of te wel op deze manier krijg je meer gedaan met minder middelen.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Nu vind ik je toch een beetje eng worden Wietse, ik had het hier met Syrniachick 3 uur ervoor ook over xD

Toeval?

Ik geef je helemaal gelijk, stammen van voor W9 zijn echt 30/40+ stammen, daarna zijn het vooral stammen van 20 man die op 1 staan, maar meer individualisten zijn.

Mooi topic though.
 

DeletedUser39861

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Mooi stukje tekst en ik ben het ook met je eens.

Meer kan ik er niet van zeggen, het is maar afwachten wat er nu gaat gebeuren.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Mooie post rawberry, ik wil er eigenlijk nog wat op zeggen, maar heb er nu de tijd niet voor.:p
Maar wil wel zeggen dat ik volledig met je eens ben.;)
 

DeletedUser22326

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Erg goed artikel gelijk op ons stammen forum geplaatst, kan me er heel erg in vinden.

Als ik eerlijk ben voel ik me ook wel meneertje X, maar zal nu nog meer me best gaan doen voor het collectief.

Mijn complimenten aan Rawberry.
 

DeletedUser27974

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

het valt allemaal wel te verklaren. ;) De sfeer die nu is ontstaan is het gevolg van 4 jaar geleden. De eerste spelers die speelde begonnnen zo ook al in mindere maten, nu wordt het elke wereld erger en vooral de speeds doen geen goed aan het collectief. De meeste personen spelen voor zichzelf ik speel nog altijd voor mijn stam, mits de stam mij ligt. Een goeie stam met vrienden is een geweldige tw tijd, jammer genoeg dat sommige alleen bovenaan willen staan om een 'leuke' tijd te hebben.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Mooi stukje tekst en ik ben het ook met je eens.

Meer kan ik er niet van zeggen, het is maar afwachten wat er nu gaat gebeuren.

Juist ;).
 

DeletedUser22326

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

het valt allemaal wel te verklaren. ;) De sfeer die nu is ontstaan is het gevolg van 4 jaar geleden. De eerste spelers die speelde begonnnen zo ook al in mindere maten, nu wordt het elke wereld erger en vooral de speeds doen geen goed aan het collectief. De meeste personen spelen voor zichzelf ik speel nog altijd voor mijn stam, mits de stam mij ligt. Een goeie stam met vrienden is een geweldige tw tijd, jammer genoeg dat sommige alleen bovenaan willen staan om een 'leuke' tijd te hebben.

Hmm, ik ben reeds op een wereld begonnen, waar ik van te voren heb besloten niet in een stam te gaan, omdat het teveel tijd kost, maar ik wel zin heb in actie. Dus het kan ook gewoon een bewuste keuze zijn hoor.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Beste lieden, wat is er aan de hand met ons koude kikkerlandje, en onze zuidelijke buren uiteraard (hey, je moet politiek correct blijven in deze tijd)?

Als mensen vakantie hebben, zoals ik nu, ga je wel eens uit verveling een beetje fora van andere werelden lezen, en dan kunnen je dingen opvallen. Waar mijn oog deze keer op is gevallen is het geval 'Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestatie'.

In den beginne merkte ik tijdens het spelen van TW, vooral het actief spelen van TW, dat de stam vaak voor de speler ging. Een leider was een gerespecteerd man (vaak een ouder en ervarener iemand) en de spelers speelden voor de stam, en het groter en beter worden voor de stam. Tegenwoordig draait de stam om de speler, interne ruzies zijn 99% van de gevallen de reden voor het vallen van een stam, in tegenstelling tot het ouderwetse 'we edelen ze' verhaal. Dit is in mijn ogen zonde. De wars in tribalwars vinden tegenwoordig binnen de tribes zelf plaats i.p.v. tribe vs. tribe. *Triwabalrs*

Dit geval van *Triwabalrs* zie je steeds vaker voorkomen, zeker in de laatste werelden. De ego's van de spelers zijn er dan ook zeker niet minder op geworden. Echter, ik ga nu geen discussie houden over hoe arrogant sommige spelers zijn, en tot wat voor diepte we op een moraal en ethisch gebied misschien zijn aangekomen, dat innogames, for the sake of the people, maar beter hun spel kan sluiten zodat mensen misschien weer andere mensen als mens gaan zien, i.p.v. als 'vijandig object'. Deze discussie gaat over *Triwabalrs*

*Triwabalrs* valt mij dan ook het meeste op in de fora, wanneer we praten over clustering/topspelers/kaarten. Op de oudere kaarten zag je vaak genoeg spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes (en dan bedoel ik individuele spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes), 't leek niet echt op een sterk cluster, maar meer uitgespreide confetti. Echter, als je naar de stam keek, dan was dat vaak wel een sterk geheel, als in 1 cluster.

Tegenwoordig zie spelers als clusters, en een stam die er vaak maar 'zo zo' bij ligt. Dit is naar mijn mening een vorm van stam-individualisatie die plaats heeft gevonden onder het groter worden ego (of superego) dat een hoger belang kreeg binnen de TW maatschappij dan het uiteindelijk doel van het spel, andere stammen verslaan.

Tegelijkertijd is dit ook steeds vaker een opbreking van stammen. Niet alleen de ego's maar ook het egoïstische gedrag, als in 'jij mag dat dorpje niet edelen, dat ligt in mijn "cluster".' Een typisch geval van *Triwabalrs*. Sinds ik begon met leidertje spelen is mijn vraag altijd geweest 'wat kan jij voor de stam doen', i.p.v. de beredenering 'wat kan de stam voor jou doen' (een benadering die ik persoonlijk vaak heb gehad als stamloze speler). De stam is altijd het grotere geheel, daar kun je niet omheen. Zonder de stam ben je nergens!. Het is jammer dat steeds vaker ik moet constateren dat, ondanks dat spelers denken dat ze alleen maar beter word, Tw.nl zeker op de latere werelden in niveau stagneert en daalt. Wat heb je nog aan vijandelijke stammen, als *Triwabalrs* je grootste vijand is?

Ik hoor meneer X nu denken; "mijn stam heeft dat totaal niet, wij zijn een sterk geheel en zijn er voor elkaar", daarop zeg ik: uiteraard, ik zeg niet dat het niet mogelijk is, maar het is ook niet vreemd, dat is de bedoeling van dit spel, het is dus alles behalve exceptioneel. Ik breng dan ook alleen maar het algemene probleem van de spelers triomfantelijke prestaties aan het licht. Spelers denken vaak dat ze geweldig zijn, kweken een ego, en botsen met stamgenoten (*Triwabalrs*) vanwege het feit dat ze er van overtuigd zijn dat dit een persoonlijke prestatie is. Nu heb ik vaak genoeg spelers gezien die beter speelden dan ik, hun hele omgeving domineerde en iedereen angst inboezemde. Die spelers werden door mij en mijn stam over het algemeen gelijk de grond in gestampt. Pak je iemand als collectief, dan heb je hem. Uiteraard hoor ik nu meneer Y denken; "ik heb vaak genoeg een stam verslagen": de stammen die je hiermee bedoelt, meneer Y, zijn vaak stammen die je kunt vergelijken als korrels zand in de wind. Ze vormen een obstructie voor de stroom, maar worden makkelijk weggeblazen en over de aarde verspreid vanwege hun lage gewicht.

Als actieve schrijver probeer ik in principe alleen maar het besef aan de man te brengen dat we misschien een stapje of 2 terug moeten zetten in de persoonlijke manifestatie ('je o zo geweldige cluster en persoonlijke rang'), en wat meer moeten gaan bouwen aan het onderlinge vertrouwen in een stam. Het zijn de stammen waarin de spelers op elkaar kunnen bouwen en elkaar begrijpen waarin de spelers het meeste succes hebben. Ik heb het wel is zo gedaan dat ik stamloos was, en bleef tot ik het niet meer volhield, en op die manier #1 wilde zijn, en tegelijkertijd de andere grote spelers van de grote stammen om me heen probeerde te teisteren en over te nemen.

Ik was #1 voor ongeveer een week, daarna kreeg ik elke dag van meerdere topstammen zoveel katapult-golven binnen, dat je uiteindelijk geen troepen meer kan bouwen en het gewoon niet meer kan winnen. Wat was de moraal van dat verhaal? Je kunt dan misschien jezelf de beste vinden als speler, je kunt het niet winnen tegen de groep. De maatschappij is er niet op gebouwd om individueel te zijn, de maatschappij is er altijd op gebouwd om in een groep te werken, in een groep te denken, in een groep te winnen. Dit is een concept dat de primaire ontwikkeling van de mens ondertekend. Zonder de stam zouden wij nooit zover gekomen zijn.

Mijn uiteindelijke hoop is dat ik met dit stukje wat meer wijsheid aan de man breng, en vooral wat meer besef voor de ego's onder ons (nu hoor ik meneer Z al denken; 'je bent zelf een ego'. je kunt me misschien arrogant noemen -wat ik eigenlijk erg mee vind vallen-, maar ik ben tenminste wel iemand die aan de stam denkt i.p.v. aan zichzelf, denk daar maar eens over na meneertje Z) dat hier op tribalwars, werken als een stam, en gaan voor succes als een stam, het uiteindelijke doel moet zijn, i.p.v. persoonlijke manifestatie. Ik hoop dan ook dat ik in de toekomst kan vechten met mijn stam tegen een andere stam, waarin iedereen klappen voor elkaar opvangt, en je tenminste een beetje eer kunt winnen.

Hoogachtend,
Rawberry

Ik zou hier nog even op terug komen, je hebt echt helemaal gelijk vind ik.
Spelers op w1 bijvoorbeeld, die geilen nu allemaal op een cluster, Opus, Alias, SoS, Past en nog een paar stammen waar de spelers allemaal een eigen cluster hebben, en hebben allemaal een laag leden aantal, het zijn geen slechte spelers. Maar ik zie het niet als een stam maar dus meer als een stel PB's die elkaar alleen niet aanvallen en dus eigenlijk meerdere kleiner stammetjes.

Bovendien groeien die stammen ook niet zo hard, Bron, CTH, TEVA en COR groeien harder dan de genoemde hierboven. Mss verliezen ze wel een paar dorpjes dan diegene hierboven maar deze stammen hebben spelers die niet cluster geilen, maar gewoon voor de stam vechten, en deze stammen houden het ook nog lang uit, er zijn natuurlijk wel een paar uitzonderingen in die stammen maar over het algemeen hebben ze een wat minder cluster volgens de "pro's". (Zo willen ze genoemd worden toch?)
Misschien wel de rede dat w1 zo ongelofelijk saai is?

Spelers zoals Pobo zonder cluster worden finaal de grond ingeboord op het AF omdat hij vind dat een cluster niet belangrijk is, maar het stammen cluster wat telt. Vind dat ook niet kunnen eigenlijk, iedereen speelt anders en de stam waar Pobo in speelt, SeSw, doet het ook helemaal niet slecht.

Ook denk ik dat Opus ook echt het voorbeeld is, spelers zoals Amokro, Nevyn, Lillorigga die al vroeg met een cluster begonnen. Uiteraard hele goede spelers, maar die originele spelers op Amokro en Lillo zijn gestopt, wrs ook uit saaiheid. Opus vind ik in dat opzicht ook niet echt als een stam functioneren zo, maar meer als een stel individuen die voor een eigen cluster vechten.

Weinig spelers durven volgens mij ook zo'n cluster aan te pakken, Stel dat Amokro nu in 1x Mrbeek wil pakken, daar ligt Amokro's enige uitbreiding als naprius en Alfred ook naar het zuiden gaan. Dan moet je heel lang sparen wil je die eens goed aanpakken dacht ik zo. Je krijgt em ook niet zo snel weg aangezien die ook nog vol gestackt kan worden. Vind het ook geen wonder dat het dan zo saai is om zo lang te wachten.

Stammen waarvan de spelers geen cluster hebben, hebben overigens een VEEL groter voordeel dan een stam waar de spelers een eigen cluster hebben.
Heb ik weer een voorbeeld: Flyinghammer vs TEVA, TEVA met "slechte" clusters maakte gehakt van Flyinghammer en verloor veel dorpen, ook mede doordat spelers in Past ook met minder spelers waren en ook niet echt actief was.
Teva heeft dus het voordeel dat ze de hele dag door kunnen aanvallen vanuit meerdere spelers, ze hebben overigens ook veel meer edels ter beschikking dan dat Amokro vs MrBeek verhaal en als stam kun je dan zo'n speler veel sneller wegvagen, weliswaar is TEVA ook niet echt de meest ervaren stam en heeft het helaas niet door kunnen zetten, maar hebben het toch netjes gedaan.

Ik vind dat clusters dus gewoon zwaar overschat zijn, en dat als een stam jou echt weg wilt hebben dat je aan een groot cluster helemaal niets hebt.
Een groep is dus beter dan een individu met een cluster. (Hiermee verklaar ik dus ook mijn Post wat ik eerder maakte over Opus op het w1 forum)

Kortom: Speel voor je stam, niet voor jezelf, er zal dan meer actie zijn en je bent dan overigens ook bij meer dingen betrokken waardoor het ook leuker zal zijn.

Groetjes,
thijs

P.S. Kep me post moet inkorten :p En vergeef me de spelfouten.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Hoe gaat dit eigenlijk op .net? De stammen daar zijn veel groter, vaak 80 spelers. Hoe wordt individualisme daar beschouwd en hoe spelen de stammen daar? Met zoveel spelers is het aan de ene kant makkelijker om voor jezelf te kiezen: een stamlid kan het makkelijk even overnemen. Aan de andere kant heeft juist door de grote het individu minder te zeggen. Hoe staat het daar?

Ik speel niet lang genoeg om te beweren dat ik de verschuiving van prioriteit heb gezien, maar ik ben altijd een trouw lid geweest met ondersteunen en aanvallen. Vaak heb ik me geërgerd aan de mentaliteit van spelers om me heen. Ik ben het dus helemaal met je eens dat er soms iets goed mis is in de stammen.
 

DeletedUser17760

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

heel mooie tekst en ik ben het helemaal met je eens ;)
 

DeletedUser13688

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Hoe gaat dit eigenlijk op .net? De stammen daar zijn veel groter, vaak 80 spelers. Hoe wordt individualisme daar beschouwd en hoe spelen de stammen daar? Met zoveel spelers is het aan de ene kant makkelijker om voor jezelf te kiezen: een stamlid kan het makkelijk even overnemen. Aan de andere kant heeft juist door de grote het individu minder te zeggen. Hoe staat het daar?

Ik speel niet lang genoeg om te beweren dat ik de verschuiving van prioriteit heb gezien, maar ik ben altijd een trouw lid geweest met ondersteunen en aanvallen. Vaak heb ik me geërgerd aan de mentaliteit van spelers om me heen. Ik ben het dus helemaal met je eens dat er soms iets goed mis is in de stammen.

Ik wil ten 1e duidelijk maken dat dit geen .net/.de vs .nl wordt, daar gaat dit topic namelijk niet over. Maar ik zal even een kleine uitleg geven aangezien je er toch om vraagt.
Wat ik op .net heb ervaren, is dat spelers in verhouding iets minder snel groeien (de gemiddelde spelers, de spelers in de bovenlaag qua kunnen groeien vaak sneller dan de gemiddelde .nl-er), maar dat de stammen in proportie veel sneller groeien. Ook merk ik op dat de stammen die daar, in ieder geval in de tijd dat ik er nog speelde, als pre-made werden gemaakt bijv. die hielden het tenminste 6-18 maanden uit. Kijk bijv. CTRL op W10.net, die stam was zo goed als pre-made (redelijk opgesteld nog op de wereld zelf, maar de begin spelers waren er), die stam heeft samen met 3 andere stammen (TORORG, POKE, Die.) erg lang om de #1 gestreden. Er zijn gigantische oorlogen geweest waarin de absolute 'elite' (MuFFiN) weg werd gewerkt door het grote geheel. CTRL staat nu, ruim 2 jaar op de #1 plek in die wereld. Spelers stoppen minder snel, stammen houden het langer uit + de oorlogen zijn nogal wat epischer dan op .nl

Echter, je ziet daar zeldzaam spelers met 1 sterk aaneengesloten cluster, de enige plek waar dit voornamelijk voorkomt zijn de werelden met barbaren die tot een hoog puntenaantal groeien (daar waar dus veel spelers grote BB en bonus dorpen edelen)
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Het ging mij ook helemaal niet om net vs nl. Ik merk dat je gelijk hebt, en ik weet dat men daar anders speelt, ik vroeg me dus af hoe het daar was. Hopelijk kunnen wij ervan leren.
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

Beste lieden, wat is er aan de hand met ons koude kikkerlandje, en onze zuidelijke buren uiteraard (hey, je moet politiek correct blijven in deze tijd)?

Als mensen vakantie hebben, zoals ik nu, ga je wel eens uit verveling een beetje fora van andere werelden lezen, en dan kunnen je dingen opvallen. Waar mijn oog deze keer op is gevallen is het geval 'Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestatie'.

In den beginne merkte ik tijdens het spelen van TW, vooral het actief spelen van TW, dat de stam vaak voor de speler ging. Een leider was een gerespecteerd man (vaak een ouder en ervarener iemand) en de spelers speelden voor de stam, en het groter en beter worden voor de stam. Tegenwoordig draait de stam om de speler, interne ruzies zijn 99% van de gevallen de reden voor het vallen van een stam, in tegenstelling tot het ouderwetse 'we edelen ze' verhaal. Dit is in mijn ogen zonde. De wars in tribalwars vinden tegenwoordig binnen de tribes zelf plaats i.p.v. tribe vs. tribe. *Triwabalrs*

Dit geval van *Triwabalrs* zie je steeds vaker voorkomen, zeker in de laatste werelden. De ego's van de spelers zijn er dan ook zeker niet minder op geworden. Echter, ik ga nu geen discussie houden over hoe arrogant sommige spelers zijn, en tot wat voor diepte we op een moraal en ethisch gebied misschien zijn aangekomen, dat innogames, for the sake of the people, maar beter hun spel kan sluiten zodat mensen misschien weer andere mensen als mens gaan zien, i.p.v. als 'vijandig object'. Deze discussie gaat over *Triwabalrs*

*Triwabalrs* valt mij dan ook het meeste op in de fora, wanneer we praten over clustering/topspelers/kaarten. Op de oudere kaarten zag je vaak genoeg spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes (en dan bedoel ik individuele spelers die ver uit elkaar lagen qua dorpjes), 't leek niet echt op een sterk cluster, maar meer uitgespreide confetti. Echter, als je naar de stam keek, dan was dat vaak wel een sterk geheel, als in 1 cluster.

Tegenwoordig zie spelers als clusters, en een stam die er vaak maar 'zo zo' bij ligt. Dit is naar mijn mening een vorm van stam-individualisatie die plaats heeft gevonden onder het groter worden ego (of superego) dat een hoger belang kreeg binnen de TW maatschappij dan het uiteindelijk doel van het spel, andere stammen verslaan.

Tegelijkertijd is dit ook steeds vaker een opbreking van stammen. Niet alleen de ego's maar ook het egoïstische gedrag, als in 'jij mag dat dorpje niet edelen, dat ligt in mijn "cluster".' Een typisch geval van *Triwabalrs*. Sinds ik begon met leidertje spelen is mijn vraag altijd geweest 'wat kan jij voor de stam doen', i.p.v. de beredenering 'wat kan de stam voor jou doen' (een benadering die ik persoonlijk vaak heb gehad als stamloze speler). De stam is altijd het grotere geheel, daar kun je niet omheen. Zonder de stam ben je nergens!. Het is jammer dat steeds vaker ik moet constateren dat, ondanks dat spelers denken dat ze alleen maar beter word, Tw.nl zeker op de latere werelden in niveau stagneert en daalt. Wat heb je nog aan vijandelijke stammen, als *Triwabalrs* je grootste vijand is?

Ik hoor meneer X nu denken; "mijn stam heeft dat totaal niet, wij zijn een sterk geheel en zijn er voor elkaar", daarop zeg ik: uiteraard, ik zeg niet dat het niet mogelijk is, maar het is ook niet vreemd, dat is de bedoeling van dit spel, het is dus alles behalve exceptioneel. Ik breng dan ook alleen maar het algemene probleem van de spelers triomfantelijke prestaties aan het licht. Spelers denken vaak dat ze geweldig zijn, kweken een ego, en botsen met stamgenoten (*Triwabalrs*) vanwege het feit dat ze er van overtuigd zijn dat dit een persoonlijke prestatie is. Nu heb ik vaak genoeg spelers gezien die beter speelden dan ik, hun hele omgeving domineerde en iedereen angst inboezemde. Die spelers werden door mij en mijn stam over het algemeen gelijk de grond in gestampt. Pak je iemand als collectief, dan heb je hem. Uiteraard hoor ik nu meneer Y denken; "ik heb vaak genoeg een stam verslagen": de stammen die je hiermee bedoelt, meneer Y, zijn vaak stammen die je kunt vergelijken als korrels zand in de wind. Ze vormen een obstructie voor de stroom, maar worden makkelijk weggeblazen en over de aarde verspreid vanwege hun lage gewicht.

Als actieve schrijver probeer ik in principe alleen maar het besef aan de man te brengen dat we misschien een stapje of 2 terug moeten zetten in de persoonlijke manifestatie ('je o zo geweldige cluster en persoonlijke rang'), en wat meer moeten gaan bouwen aan het onderlinge vertrouwen in een stam. Het zijn de stammen waarin de spelers op elkaar kunnen bouwen en elkaar begrijpen waarin de spelers het meeste succes hebben. Ik heb het wel is zo gedaan dat ik stamloos was, en bleef tot ik het niet meer volhield, en op die manier #1 wilde zijn, en tegelijkertijd de andere grote spelers van de grote stammen om me heen probeerde te teisteren en over te nemen.

Ik was #1 voor ongeveer een week, daarna kreeg ik elke dag van meerdere topstammen zoveel katapult-golven binnen, dat je uiteindelijk geen troepen meer kan bouwen en het gewoon niet meer kan winnen. Wat was de moraal van dat verhaal? Je kunt dan misschien jezelf de beste vinden als speler, je kunt het niet winnen tegen de groep. De maatschappij is er niet op gebouwd om individueel te zijn, de maatschappij is er altijd op gebouwd om in een groep te werken, in een groep te denken, in een groep te winnen. Dit is een concept dat de primaire ontwikkeling van de mens ondertekend. Zonder de stam zouden wij nooit zover gekomen zijn.

Mijn uiteindelijke hoop is dat ik met dit stukje wat meer wijsheid aan de man breng, en vooral wat meer besef voor de ego's onder ons (nu hoor ik meneer Z al denken; 'je bent zelf een ego'. je kunt me misschien arrogant noemen -wat ik eigenlijk erg mee vind vallen-, maar ik ben tenminste wel iemand die aan de stam denkt i.p.v. aan zichzelf, denk daar maar eens over na meneertje Z) dat hier op tribalwars, werken als een stam, en gaan voor succes als een stam, het uiteindelijke doel moet zijn, i.p.v. persoonlijke manifestatie. Ik hoop dan ook dat ik in de toekomst kan vechten met mijn stam tegen een andere stam, waarin iedereen klappen voor elkaar opvangt, en je tenminste een beetje eer kunt winnen.

Hoogachtend,
Rawberry
mee eens stambelang gaat altijd boven eigen belang.
vven elkaar max def sturen clears ter beschikking van een ander zijn aanval stellen hoort er allemaal bij om het grotere stamdoel te dienen.
waardoor de stamleden als het ware als 1 machine opereren en niet als een stel diva,s die alleen voor eigen gewin gaan. wat weer zal resulteren in een betere stamgroei/motivatie etc.

mooi stukje tekst wietse.:)
 

DeletedUser38219

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

de stammen die je hiermee bedoelt, meneer Y, zijn vaak stammen die je kunt vergelijken als korrels zand in de wind. Ze vormen een obstructie voor de stroom, maar worden makkelijk weggeblazen en over de aarde verspreid vanwege hun lage gewicht.

mooi gezegd als vergelijking voor zwakke stammen

, de stammen waar jij het over hebt (spelersbelang niet stambelang) zou ik eerder vergelijken met
grote roofdieren, die elkaar soms helpen uit angst niet door zijn eigen groep verscheurd te worden, maar elk afzonderlijk op jacht gaan
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

ik snap het nog niet precies wat het moraal van het verhaal is :eek:

toch super mooie tekst!
 

DeletedUser

Guest
Re: Het mysterie van onderling vertrouwen binnen een stam en persoonlijke manifestati

ik snap het nog niet precies wat het moraal van het verhaal is :eek:

toch super mooie tekst!

om die lange tekst die (waarheid) in het kort te zeggen is speel het spel niet voor de grootste of de beste te zijn speel het voor de fun
 
Bovenaan