DeletedUser
Guest
Ow dat is wel nice 
Is er al een overwinningsvoorwaarde of dergelijke vastgesteld?
Is er al een overwinningsvoorwaarde of dergelijke vastgesteld?
-
Voordat je kan participeren op het forum dien je je eerst te registreren.
Druk hier om je te registreren!
- Status
DeletedUser
Guest
Nog niet dacht ik
DeletedUser72576
Guest
Na hoeveel dagen, nadat de wereld geopend was, is de eerste enquete voor een vergroting van de aanvalsbeperking opgeworpen?
DeletedUser65921
Guest
Wereld startte december van 2012 volgens mij
DeletedUser65921
Guest
Details.
DeletedUser71679
Guest
Wildeboertje let wel de stemmingen zijn er gekomen na heel veel zeuren van ons met ons bedoel ik 3 grote stammen totaal zn 60 leden sterk en nog hebben we veel moeiten moeten doen.
- Reactiescore
- 60
In de core misschien niet, maar ik wil mn rim ook wel heel graag schoonvegen eigenlijk
DeletedUser72576
Guest
Ah, dan weet ik wat me over een tijdje te doen staat
Ook bedankt voor de info, Dragen en Tim. Had het zelf ook al eens opgeworpen bij support maar ik kreeg op een vervelende toon antwoord terug, dus ze zullen wel geïrriteerd zijn dat ze die vraag zo vaak krijgen
DeletedUser71121
Guest
Ik zou ook zeggen dat je er geen last van hebt als ik een noob van 50 mil in mn stam heb.
DeletedUser
Guest
Als iemand nog een onbespeeld acc heeft liggen in zen stam contact me
<------------------
<------------------
- Reactiescore
- 4
misschien weet ik er wel 1 op CAS2
DeletedUser69917
Guest
DeletedUser65921
Guest
Het einde van een tijdperk
De koning voelde dat hij oud werd, te oud. Zijn botten kraakten, hij had geen energie, hij was verward...
Maar het land had hem nodig, de tijden van glorie lagen al lang achter hun en de dreiging van machtige buren werd steeds groter. De helden van zijn tijd waren al lang tot stof vergaan, enkel hij hield het nog vol. Wat had hij ze nu goed kunnen gebruiken, zijn strijdmakkers, zijn vrienden, maar ze hadden rust gevonden, rust zoals hij ook snel zou vinden.
De koning zonderde zich steeds meer af, hij moest een oplossing zoeken, zodat het rijk zonder hem voort kon. Hij vreesde ervoor, ze hadden zoveel vijanden en maar één machtige vriend.
Langzaam begon een idee te rijpen, het was zo simpel, maar toch zo pijnlijk. Hij wist echter dat hij geen andere mogelijkheid had...
Hij besliste dat dit het beste plan zou zijn, hij moest enkel nog zijn edellieden overtuigen, een lange avond vol verhitte discussies dus. Wat zag hij daar tegen op, hij wou gewoon rust, gaan slapen en niet meer op staan.
Het was de dag van de grote vergadering, de bijeenkomst die de toekomst van het rijk zou bepalen, maar de koning voelde zich zo slecht, hij geraakte niet uit zijn bed. Boos op zichzelf beval hij de vergadering dan maar op zijn slaapkamer te houden.
Een voor een zag hij de edellieden binnenkomen, machtige mannen die allemaal vol medeleven en vrees naar hem keken, wat haatte hij die blikken, hij wou niet zwak zijn, hij wou niet dat ze zijn dood vreesden.
Hij probeerde zijn plannen uit te leggen, maar kreeg een hoestaanval, zijn secretaris moest het papier overnemen en de uitleg doen. Toen deze uitgesproken was viel er een doodse stilte, je kon een speld horen vallen.
Tot de baron van mutombo met zachte droevige stem "Ik ben akkoord, ik zie geen betere mogelijkheid" zei. Na een tijdje gaf de Graaf van de ijsberen hem gelijk, waarna de rest schoorvoetend volgde.
De prinses zou zo snel mogelijk met de prins der wolven trouwen, wat het einde van ons koninkrijk zal inluiden. Het volk zou zijn identiteit kwijt zijn, maar er zou goed voor hun gezorgd worden.
De dag van het huwelijk kwam al snel, het kasteel was even feestelijk bekleed als in zijn hoogdagen, maar één ding verpestte de vrolijke sfeer.
De koning kwam aangerold in een bed, hij zag lijkbleek en was zich amper bewust van zijn omgeving.
De prinses kwam naar hem toe en gaf een kus op zijn voorhoofd "vader, het is zo ver", de koning opende zijn ogen en antwoordde reutelend "goed, maak er een mooie dag van schat"
Stralend werd het koppel voorgeleid, eindelijk konden ze hun liefde voor elkaar uiten.
De ceremonie begon, alles was er, de mooiste muziek, duiven, alle hoge edelen van de wereld, maar het mooiste moest nog komen. "Dan verklaar ik jullie nu man en vrouw" sprak de priester en er barstte gejuich los. Even snel als het ontstond verstomde het lawaai echter toen de koning zich rechtop probeerde te werken in zijn bed, 2 pages snelden toe om hem te helpen en recht te houden.
"Vrienden, familie, graven, baronnen en burgers, ik ben zo blij dat mijn meisje het geluk gevonden heeft, ik wens haar en haar fantastische man het allerbeste.
Ik ben jullie dankbaar voor de fantastische tijd als koning die ik hier heb mogen mee maken, maar er is een tijd van komen en gaan.
Ik draag het land over aan de nieuwe generatie, leve de koning en koningin!
En vergeet nooit, ik heb voor elke afzonderlijke burger van ons land hart gevochten, iedereen graag gezien, maar ik heb zoals elke oude man mijn rust nodig"
En na die woorden ging de oude man liggen, sloot zijn ogen en blies nog één laatste maal zijn adem uit...
DeletedUser
Guest
Mooie tekst…
- Status