Zoals ik in mijn eerste post al had aangegeven, had ik niet verwacht dat het potje nu al van start zou gaan. Simpelweg omdat Netsky geen tijd had en het mij nog niet duidelijk was geworden dat Hope zijn plek ik zou nemen. Wat natuurlijk heel fijn is, omdat het wel doorloopt nu. Maar goed, het is begonnen en ik vind wvw leuk. Maar er zijn gewoon rollen die ik niet ken, niet beheers en waarbij ik dus nog fouten maak, waar ik weer van leer. Dat is de enige manier om wvw te leren.
Bovendien voelde ik de druk van het gezaag van Castiel. Iemand die hier binnenkomt vallen en waarvan iedereen van mij, na het vorige potje, verwacht dat ik hem meteen ken en doorgrond. Zo werkt het bij fam niet. Nogmaals, ik moet me op dingen voorbereiden, om minder stress te hebben. Dat is voor mij een leerproces. Ik kan dit enkel leren door veel te spelen. Dat ik het kan leren heb ik duidelijk gemaakt in het vorige potje. Niet iedereen kent Castiel. Daarom snap ik ook niet dat SC hem steunt want SC speelt ook nog niet zolang.
Daarnaast wordt er door mensen die mij kennen gezegd dat ik vandaag raar speel, dat ik counter, of weet ik veel wat. Ik doe niet anders dan anders. Ik counter heel vaak. Hoe kan er nu gezegd worden dat dat niet mijn speelstijl is. Ook verdacht dus. Dan al die meelopers op Castiel, ik houd er niet van. Stelletje wolven die samenklieken, ik weet het niet. En ik heb al uitgelegd waarom ik over dat event heb heengelezen. Deze ronde start voor mij onvoorbereid. Onverwachts. Middenin de nacht. Dus ja, dan is mijn start hectisch, onvoorbereid en niet goed. Ik heb het zelf al verpest door onwetendheid, is niet anders. Wil niet zeggen dat ik er uit wil, maar is het zo, dan zij het zo.