The Alcoholic Dream: Een verhaal van verspeelde tijd en enorme spijt
Dit mooie verhaal begon allemaal op 31 Augustus 2019, ik weet het nog zo goed (en voor de mensen die zeggen: “Dat is een leugen, je bent altijd bezopen en herinnert de naam niet eens van de meid die naast je in bed ligt!” zeg ik heel rustig “Bakkes moeten houden Daan!?!?!”). Ik zat in een club in Havana, even alleen aangezien mijn maatje Johnny even een stukje aan het ‘lopen’ was (hij was gewoon aan het jagen op een Cubaanse meid, hij is daar echt een meester in), toen Morgan om de hoek kwam kijken. Nu vraag je je misschien af, is hij dan ook een kapitein? Nee, natuurlijk niet… Niet iedereen die Morgan heet is kapitein jij alcoholist! Anyway, ik zal nu stoppen met de drank grapjes, want de eerste was al niet leuk.
Echter 1 ding was wel waar, ik keek al met hoofdpijn naar de aankondiging van de wereld. Ik vroeg me af hoe InnoGames deze wereld weer verrot konden maken, maar ik was vriendelijk verrast. Natuurlijk was InnoGames, InnoGames niet als ze de instellingen een beetje verpest hadden, maar het was beter dan de voorgaande 20 werelden. Ik keek mezelf aan in de spiegel en ik dacht: “Hoe kan ik zorgen dat ik de komende tijd single blijf?” Logischerwijs besloot ik dus te beginnen op deze wereld. Dit was natuurlijk een Win-Win situatie voor iedereen… behalve voor mij… (*insert crying shower meme*).
Na mijn besef dat ik een eenzame dood zal sterven, en mijn besluit dat ik deze wereld ging spelen, was het zoeken naar capabele medespelers. Solo beginnen zag ik niet zitten, vooral omdat ik oprecht geen idee heb wat ik eigenlijk moet doen. Al snel kwam ik in contact met Ruben (
@Megustaa) en Valentijn (
@Unidentified Black Male. ). Dit zou het topteam moeten worden dat de wereld ging ownen. Alle voorbereidingen werden getroffen, groepsapp werd gemaakt. Na 3 minuten bestond de groepsapp nog uit mij en Ruben, want Valentijn zei: “Ben je helemaal gek, ik ga toch niet met twee van die luie idioten zoals jullie twee aan een wereld beginnen!” Dit kwam als een klap aan. Emoties zoals verdriet en teleurstelling gingen door mij heen en bij Ruben was het voornamelijk opwindend en lichtelijk kinky (ja, is snap er ook niks van maar iedereen zijn ding, I guess).
Nadat we over deze enorme klap waren heen gekomen, besloten ik en Ruben toch maar samen te beginnen op deze wereld. We besloten enkele dagen na de start te beginnen, we zaten liever niet in de core, en de wereld zou wel een beetje groeien in de dagen er tussen. Ik heb het nog nooit zo fout gehad in mijn leven. Het enige wat deze pauze opleverde was een achterstand van 3 dagen.
Dus, na 20K PP in het account gepompt te hebben kon het account eindelijk mee doen met de grotere accounts. Terwijl dit gebeurde kwamen we aan de praat met Johnny English en ontstond er direct een haat-liefde verhouding. We hielden van Fronk en haatte Daan. Ja Daan, jij ja (jk of course, of nee toch niet, jawel hoor, of toch niet). Al snel werd duidelijk dat we beiden helemaal niks van TW snapten en dus perfecte maatjes voor elkaar waren.
Als bij donderslag kregen we het opeens zwaar te verduren, als stam zijnde, dit werd voornamelijk veroorzaakt door Pion. en Tring. Zware tijden die ons achter de oren deed krabben en de wereld van een andere kant lieten bekijken. Pion. en Tring wouden en willen nog steeds geen gedeeld forum met ons. Dit deed pijn, zeer veel pijn. De afwijzing was gigantisch en we vroegen ons af waar het allemaal fout was gegaan. Wat hadden we fout gedaan? Zo slecht waren wij toch ook wel weer niet? De een nam het zwaarder op dan de ander. Vooral Jeff, onze nieuwe co nam het erg zwaar. Spoedig kreeg hij slapeloze nachten, wat ons wel weer uitkwam, omdat we toch nog een nachter zochten. Naar verloop van tijd ebde het verdriet weg bij Jeff, maar het account kon niet meer zonder een nachter. Daarom hebben we het enige gedaan wat moreel acceptabel was. Inderdaad ja, we hebben zijn vriendin gedwongen om het uit te maken zoals elk redelijk mens zou doen!
In de tussen tijd groeide het account prima en waren we verbaasd naar de trieste vorm van tegenstand die wij tegenkwamen. We hadden niet al te veel verwacht, maar dit was wel een heel nieuw niveau. Het was alsof we vochten tegen de op de kop hangende pandabeer met een stuk bamboe in zijn mond en zei: “Come at me bro”, en vervolgens uit de boom viel. Ik weet niet of ik het lage niveau beter kan uitleggen dan dat ik zonet gedaan heb.
Door de domweg makkelijke groei knalde het account al snel naar de top 5 en later zelfs naar de eerste plek, waar we horen!?!?! Ja, je hoort het Johnny, opsodemieteren van onze plek! En nu gaan mensen zeggen: “maar Chef.Intern staat ook dichtbij hoor”, maar die maakt toch geen kans (kusjes xxx).
Toen we eenmaal de top bereikt hadden, besloten we er alles aan te doen om in de top te blijven hangen. Dus weer deden we wat elke normaal mens zou doen! We internden een MB en haalden een speler erbij! Wat? Zelf actief spelen? Ben je gek ofzo!?!?! Denk je echt dat ik daar tijd voor heb met mijn drukke sociale leven en mijn vriendi…. Ooh ja…. (*insert crying shower meme again*). Anyway, we besloten dus een MB te internen, een jongen met ervaring, met talent en ongelofelijk spel inzicht., iemand die eigenhandig dit account naar wereldwinst zou kunnen leiden. Helaas wou Dick niet geïnterd worden dus internden we Jorn maar. Alhoewel, van een echte intern kon je nou ook weer niet spreken, aangezien hij maar 1 dorp had, in het cluster van Johnny. Dus het dorp ging naar Johnny (krijgen geen genoeg van interns), maar gelukkig kregen wij wel deze actieve alcoholist bij ons op het account.
Al met al begon de wereld er enigszins goed uit te zien. Nu eindelijk de eerste fronten werden gecreëerd en de eerste spelers werden weggespeeld. Stammen kregen vorm en allianties werden gemaakt (behalve bij Pion. en Tring want dat was al zo, want blijkbaar is een premade van ruim 20+ erg acceptabel voor een wereld met een ledenlimiet van 10).
Samenvattend kan ik deze wereld in een beperkt aantal woorden omschrijven: enorme fouten, gigantisch alcoholmisbruik (maakt de wereld ten minste nog een beetje interessant), verdriet, nog meer alcohol, bizar slechte grappen, gebrek aan gedeelde forums en desalniettemin te weinig alcohol.
Toch is het wonderbaarlijk hoe dit account het al zo ver heeft kunnen schoppen met 2 Vlamingen en 2 friezen, toch wel zo’n beetje het grootste uitschot qua mensen wat de wereld kent. Moet je nagaan, met Val er bij was dat 3 friezen geweest. In ieder geval, Sikko heeft dit ietwat rare, maar toch vermakelijke stuk geschreven, dus werd het tijd dat er ook een dikke sneer naar Sikko gegooid moest worden (en ja, hij wou dat iemand anders er ook even naar keek, omdat hij te lui (lees: incapabel) was om een spellingscheck te doen). Ik zal het niet al te grof maken, aangezien hij duidelijk al in een innige strijd met zichzelf verwikkeld is. Existential crisis much, maarja ik zou hetzelfde gehad hebben als ik in zijn schoenen stond.
Nu tijd om een biertje te openen op een niet al te lange wereld, want dat kan mijn lever niet meer aan! Cheers.
PS: Degenen die ik mogelijk beledigd heb in dit verhaal, niet te serieus nemen, stelletje ras zeikers.
PSS: In de tussen tijd van schrijven is er alweer een co bij gekomen want blijkbaar deed ik niks meer op het account. Damn you Valentijn, je had weer gelijk!!!!
PSSS: Ik had graag inhoudelijk wat meer gezegd maar er is nog geen flikker gebeurd op deze wereld. @Pion. wanneer doen jullie eens een massa op ons
.
Hopelijk zorgt dit voor meer inzendingen
@Megustaa @Beast In War @Viivic @.Zero.