Cacturne and The War On Drugs
Mooi spel ingame gaat onlosmakelijk hand in hand met een mooie attitude en ingesteldheid in het echte leven. Immers zijn de handelingen, ingesteldheid en moraliteit op dit browserspel een projectie van het echte leven. Daarom rust het account Cacturne op 3 pillaren die dag in dag uit de fundering van onze visie zijn.
Voor
the holy brotherhood die samen dit account zijn gestart een makkie. Deze regels volgen is zo makkelijk als ademen. Zo makkelijk als genieten van een zonnige dag. Zo makkelijk als vv draaien in de rim van Shock.
Zoals iedereen wel bestaat het account Cacturne niet meer uit deze vier spelers, maar zijn er nog meer leden in
the holy brotherhood toegetreden die deze zelfde visie hebben. Althans, dat was het idee.
De Infiltranten
Het ledenaantal op het account werd alsmaar groter. Volgens traditie werd ieder nieuw lid gevraagd zichzelf voor te stellen door middel van een powerpoint en een selfie. Een betere vraag bleek; bent u een DRUGgebruiker? Is het niet om onze visie in ere te houden, dan is het om makkelijk beïnvloedbare jonge spelers zoals Zidan te beschermen.
Een klein drugkartel had zich reeds gevormd binnen de veilige zone van account Cacturne in de schaduwen van geluk en vriendschap. Hoofd van dit Kartel, is niemand minder dan Carlito. Op dat moment, de enige erkende druggebruiker.
Een kaakslag in ons gezicht. Dit staat haaks op onze filosofie. De geloofwaardigheid van ons account begon langzaam maar zeker af te brokkelen. Maar Sem, Noah, Zidan en ik stonden samen sterk. Zouden we Carlo kunnen laten bekeren? Hem het licht laten, en hem meenemen op het pad dat wij al jaren bewandelen?
The War has begun
Terwijl wij Carlo proberen onderwerpen aan de
full experience brainwash deluxe , is niemand meer dan Walter, hoofdinspecteur in onze oorlog tegen drugs op verkenningspad vertrokken.
De oorlog was nog maar net begonnen en Walter had zijn eerste vis al beet. Opvallend dat Noah niet deze wandaden veroordeeld, maar hij zich eerder neutraal opstelt? (wordt vervolgd).
Deze eerste overwinning werd uitbundig gevierd. Er werd water gedronken, boterhammen met kaas gegeten, en af en toe werd de bellenblazer gebruikt waarna we om ter meest bellen kapot prikten met de naalden van verslagen druggebruikers. Terwijl de meesten een waterbuik aan het krijgen waren, gebeurde er in de schaduwen van het feest het ondenkbare....
Onder onze eigen neus is Zidan tot
the dark side toegetreden. We waren Zidanakin verloren aan de duistere Chancellor Carlotine. De sfeer was gespannen; van overwinningsfeest naar begrafenis. Een begrafenis van ons eigen account.
Er was een tijd van zonnenschijn en vogeltjes die hun mooiste zang zongen, en nu is er een tijd van duister- en onzekerheid. Onze strijd tegen drugs, is veranderd naar een strijd tegen de vergiftiging van account Cacturne.
Maar Cacturne staat niet alleen. We hebben de steun van de kampbewoners. Samen sterk!