ik denk dat je nooit dood gaat,
je doet het alleen niet meer, je kan niet dood, of je moet totaal kapot gaan(in de vorm van dat je lichaam kapot gaat)
als iemand dood gaat, stotp zijn hart.
als je dat hart weer laat kloppen, dan leeft hij weer.
je kan een dooie ook in leven houden.
als iemand in coma ligt dan zie ik het dat zijn hersen functies tijdelijk uitvallen,
je kan het hart laten kloppen, het bloed rond pompen ect.
je kan heet zien als een machine, als je de stekker eruit trekt heeft hij geen stroom meer, als je hart stopt met kloppen, pompt het geen bloed meer,
stroom/bloed laten een machine/mens bewegen.
als bij een machine een onderdeel kapot is, kun je het vervangen, kan bij de mens ook,
mijn vader w8 nu b.v. op een nieuwe nier.
ik denk, dat als ze dalijk een techniek hebben, om een hart weer te laten kloppen, dat je de zelfde persoon tegenkomt als de gene die het was.
Chag~
Na de reacties van dit oude topic te hebben door gelezen denk ik dat we hier het verst mee kunnen komen in deze discussie. Als je dood gaat komt dat inderdaad doordat je hart geen bloed meer door je lichaam heen pompt en je hersenen niet meer functioneren.
Ongeacht wat je gelooft, is dit wat er aan de hand is met het lichaam van de persoon. Die werkt niet meer. Als je de functies weer aan de praat kan krijgen zou je ook weer tot leven moeten komen zoals je zegt. Ofterwijl leven in de zin van het werkwoord is te vergelijken met het functioneren van elektronische apparaten, als iets het daar niet doet dan kan het apparaat uitvallen, maar je kan het apparaat weer aan de praat te krijgen door dat onderdeel te repareren of te vervangen(Zoals met batterijen).
Daarop is de techniek van het invriezen ook gebaseerd. Als je je na je dood laat invriezen kun je wellicht in de toekomst als de technologie verder is gevorderd weer tot leven komen doordat je lichaam als het ware wordt gerepareert. Ok stel nu dat dit in de toekomst mogelijk zou zijn, wat zijn hier dan de implicaties van op het gebied van verschillende opvattingen over het leven na de dood?
Als je na de dood nu naar de hemel zou gaan of naar de hel, of naar wat voor bovennatuurlijke locatie(Verzamelnaam voor hemel, hel, walhalla, etc, etc) dan ook wat voor implicaties heeft dit dan? En als je nu reincarneert?
Deze overtuigingen vereisen het bestaan van een niet-materiele component van een persoon, laten we dat de ziel noemen. Deze zou een bepaalde rol kunnen spelen in het materiele bestuur van het lichaam, dat geeft ook de nodige implicaties, maar het kan ook dat deze factor geen invloed heeft op iemands gedrag en karakter. In het praten over de implicaties van dergelijke wereldbeelden ga ik er bij elk wereldbeeld vanuit dat deze de juiste is, dus niet automatisch denken dat dat mijn visie is. Niemand kan hier natuurlijk echt zinnige uitspraken over te doen, maar je kunt wel implicaties analyseren van verschillende wereldbeelden en die met gedachte experimenten toetsen. Waardoor je dus wel bepaalde logische implicaties van aannames kunt vinden in wereldbeelden die waar moeten zijn als de aannames ook waar zijn. Soms zijn de implicaties in strijd met de aannames waardoor je dus wiskundig aan kunt tonen dat een bepaald wereldbeeld niet kan kloppen. Over deze implicaties kunnen we wel degelijk discussieren.
Stel je gaat na de dood direct naar een bovennatuurlijke locatie. Je leeft dus als het ware voort in zo'n bovennatuurlijke locatie als gevolg van het feit dat je lichaam niet meer aan zijn materiele eisen kan voldoen om je in leven te houden. Op dat moment bevind je je dus in een bovennatuurlijke locatie. Je lichaam gaat de vrieskist in in de hoop op toekomstige technische mogelijkheden. Maar als je lichaam dan na laten we zeggen 300 jaar weer uitgevroren wordt wat gebeurd er dan met je ziel? Gaat die weer terug je lichaam in, of neemt een andere ziel het over? Je lichaam heeft dan wel min of meer dezelfde materiële eigenschappen als op het moment van het invriezen omdat er in de tussentijd erg weinig veranderd is aan de materiele lichaamsstructuur. Dus ook dezelfde herinneringen en ervaringen in het leven van dat persoon, als er dan een andere ziel in zou komen, is er dan wel een wezenlijk verschil in het bestuur van het materiële lichaam voor het invriezen en na het uitvriezen?
Als dit verschil in bestuur er is dan heeft dat ook de nodige gevolgen. Dit zou immers betekenen dat iemands gedrag, ofwel de reactie van het lichaam op inkomende prikkels ook deels afhankelijk is van de eventuele eigenschappen van zo'n ziel. Ofterwijl de informatie verwerking in het lichaam is niet geheel te verklaren op basis van natuurlijke principes. Je zou dan dus bij het volgen van het traject van de prikkel in het lichaam minstens 1 verandering moeten kunnen zien die tegen de natuurwetten in gaat.
Het zou immers betekenen dat als je 2 personen met precies dezelfde materiele lichaamsstructuur in dezelfde omgeving op precies hetzelfde moment precies dezelfde prikkel toedient de reacties van de personen verschillend kunnen zijn. Dat zou zeer vreemd zijn aangezien de natuurkundige variabelen in beide situaties precies hetzelfde zou zijn maar de structuur verandering in de tijd toch nog steeds kan variëren.
Het is alsof je 2 stenen zou hebben met precies dezelfde eigenschappen(Grootte, massa, chemische samenstelling, etc, etc) en die op 2 identieke locaties(Waar dus luchtwrijving, zwaartekracht, chemische samenstelling, temperatuur, etc, etc precies hetzelfde zijn) vanaf dezelfde hoogte naar beneden laat vallen en de tijd die nodig is voor de ballen om de grond te raken in beide situaties toch verschillend is. Ofterwijl de variabelen zijn hetzelfde, maar de uitkomst is verschillend. En dat is in feite interdeterminisme. Hier heb ik het eerder ook over gehad in het topic over het vaststaan van de toekomst. Ook kwantummechanica is interdeterministisch, denk aan de waarschijnlijkheids verdelingen over de positie van elektronen in een lijn. Je zou kunnen denken dat het bewustzijn op een soortgelijke manier werkt, en dat kwantummechanische effecten in het lichaam dmv het butterfly effect invloed krijgen op de grotere schaal en dat daarmee je gedrag ook niet deterministisch is. Dan zou een bovennatuurlijk component als de ziel niet nodig zijn om interdeterminisme te verklaren maar dan zou je dus wel waarschijnlijkheidsverdelingen hebben als het gaat om gedrag.
Net als dat je waarschijnlijkheidsverdelingen hebt voor de locatie van individuele elektronen in de vorm, zou je dat ook hebben voor menselijk gedrag. Ofterwijl bij een bepaalde prikkel en lichaamsstructuur zou er een reeks reacties op die prikkels kunnen zijn die elk een bepaalde waarschijnlijkheid hebben om plaats te vinden. Dus verschillende mogelijkheden om erop te reageren, als dat zo is dan zou je dus verwachten dat als je dit experiment niet met 2 maar duizenden/miljoenen(Of meer) mensen zou doen sommige reacties veel meer zouden voorkomen dan andere, waarbij je het verschil in voorkomen kan verklaren met een waarschijnlijkheidsfunctie die zelf wel gedetermineerd wordt door de gegeven variabelen(Die waarschijnlijkheidsverdeling staat dan dus wel vast bij een gegeven situatie).
Dit interdeterminisme zou dan wel betrekking moeten hebben op mensen en eventueel op andere organismen en niet op levenloze objecten als stenen als je gelooft in een ziel(Bovennatuurlijk component) die invloed uitoefent op het bestuur van het materiele lichaam. Deze aanname is noodzakelijk als je gelooft dat er na je dood een ethische verantwoording moet worden afgelegd over je handelingen in je leven, anders ben je zoiezo ontoerekingsvatbaar aangezien jou handelingen voortkomen uit de materiele processen in je lichaam als gevolg van de inkomende prikkels waarbij de interactie hiertussen(Tussen de inkomende prikkels en de reactie van je lichaam) door de natuurwetten wordt bepaald. Zelfs al zijn sommige van die natuurwetten interdeterministisch zoals in de kwantummechanica. Ook elektronen kun je ondanks interdeterministische trekjes in bepaalde gevallen niet toerekeningsvatbaar verklaren voor de positie die ze aannemen, als bij de mens kwantummechanische verschijnselen een rol spelen dan betekent dat dus nog niet dat daaruit volgt dat wij invloed hebben op de reactie van ons lichaam op een prikkel en daar dan ook ethische verantwoording voor af kunnen leggen.
Maar het heeft natuurlijk meer gevolgen, zoals ik al zei met dat invriezen. Als de ziel het lichaam gedeeltelijk bestuurd en niet terug kan keren nadat het in een bovennatuurlijke locatie aankomt dan zal de uitgevroren persoon na het uitvriezen anders zijn dan voor het invriezen ook al zou de materiele structuur van het lichaam in de tussentijd niet zijn veranderd, gezien er dus een andere ziel zou moeten zijn die het bestuur van het lichaam overneemt. En hoe zit het dan met het totaal aantal zielen?
