DeletedUser
Guest
Dit is onderdeel van het spel Tijdlijn-verhalen, gelieve het speeltopic nog niet te sluiten i.v.m. nog vragen/info over nog komende verhalen.
Er zijn al mooi een paar verhalen binnen en daar ben ik blij om, toch ben ik bang dat niet iedereen het voor morgen af heeft.
Hier zijn de Verhalen(in spoilers)......Ik verzoek de makers van de verhalen niet te zeggen dat het verhaal van hun is of andere dergelijke dingen als: ja, mooi verhaal he?(tegen de jury), dit is dan verpesting van het spel.
Joopie en het ABC boekje
Er zijn al mooi een paar verhalen binnen en daar ben ik blij om, toch ben ik bang dat niet iedereen het voor morgen af heeft.
Hier zijn de Verhalen(in spoilers)......Ik verzoek de makers van de verhalen niet te zeggen dat het verhaal van hun is of andere dergelijke dingen als: ja, mooi verhaal he?(tegen de jury), dit is dan verpesting van het spel.
Joopie en het ABC boekje
Joopie en het ABC boekje.
Hoofdstuk 1: Wie is joopie?
Joopie, een 8-jarig jongetje uit Assen, is een jongen met veel fantasie.
Hij droomt ervan om op een dag de beste leraar in de wereld te zijn.
Tot nu toe heeft Joopie alleen maar thuis gezeten, omdat zijn ouders niet genoeg geld hebben voor een school.
Vanaf volgende week is dat anders. Joopie gaat naar een basisschool waarin hij van alles gaat leren.
Joopie heeft er ontzettend veel zin in en is van plan om heel goed te leren.
Hoofdstuk 2: De eerste schooldag.
Joopie gaat vandaag voor het eerst naar school. Hij heeft er ontzettend veel zin in en is al vroeg in de weer om zijn spullen te pakken.
Als het eenmaal tijd is om te vertrekken gaat Joopie samen met zijn moeder naar school. Nadat zijn moeder hem vlug een afscheidszoen heeft gegeven, gaat Joopie naar binnen.
In de klas wordt hij voorgesteld aan de andere kinderen en de juffrouw geeft hem een plaatsje bij het raam.
Joopie let die dag goed op en probeert van alles op te steken.
Hoofdstuk 3: Het abc-bordje.
2 weken na het begin van het schooljaar gaat Joopie met een opgewekt gevoel naar school.
De juffrouw heeft gezegd dat er vandaag een nieuwe leermethode gaat komen en Joopie is dan ook van plan zich volledig in te spannen.
Als joopie de klas binnenkomt schrikt hij. Overal in de klas hangen bordjes met letters erop.
De juffrouw begint de les met het uitleggen waarom die bordjes daar hangen. Ze zegt:"deze bordjes zijn de nieuwe methode, het zijn de ABC-bordjes."
De ABC-bordjes zijn bordjes waarop letters staan. Deze bordjes moeten de kinderen bij elkaar leggen om een woord te vormen.
Aan het eind van de dag is het Joopie gelukt om een hele zin te maken. Hij schrijft:"ik ben joopie."
Hoofdstuk 4: Het probleem.
Joopie is een leergierige jongen, maar in de klas is hij veruit de beste. Hij is al klaar met de opdrachten als de anderen nog aan het zwoegen zijn en hij is altijd als eerste klaar met een toets. De juffrouw pleegt overleg met zijn ouders. Joopie zal een klas overslaan.
Joopie is enorm blij, omdat hij zo een stap dichter bij zijn lerarenbaan is. Joopie’s blijdschap zal wel snel veranderen…
Hoofstuk 5: Pesten.
Joopie zit in groep 5 van de basisschool. Hij hoort eigenlijk in groep 4 te zitten. Joopie doet erg zijn best in de klas en hoort al snel bij de slimsten van de klas. Joopie wordt een echte nerd. Hij heeft blond haar, blauwe ogen en een jampotbril. Hij heeft lelijke oude kleren en zijn klasgenootjes pesten hem daarmee. Op een dag krijgt hij de schrik van zijn leven als zijn ABC-bordjes weg zijn. Joopie denkt dat Hans-Peter zijn bordjes gestolen heeft, omdat hij een dag eerder een hoger cijfer had gekregen voor Rekenen. Joopie is hartstikke verdrietig, omdat hij denkt dat hij zonder ABC-bordjes niet meer slim is. Joopie was erg verdrietig en bleef thuis. Hij had geen zin meer in school en bleef thuis bij zijn kat.
Hoofdstuk 6: De kat.
Op een dag was Joopie alleen thuis. Zijn ouders waren weg. Joopie’s kat zat bij hem op schoot, toen er een flinke knal uit het dorp kwam. De kat vloog uit Joopie’s handen en vloog de deur uit. Joopie was radeloos en hij begon te roepen: “poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes. En ja hoor, daar was hij weer.
Hoofdstuk 7: Joopie gaat dood.
Joopie ging weer naar school toe, maar tot zijn grote verbazing stond er een andere leraar voor de klas. Het was meester Henk. Joopie had vanaf de eerste dag al een beetje de pest aan meester Henk. Meester Henk was een onbeschofte vlegel die elke moeder uit het dorp stiekem naaide. Op een dag dacht Joopie, weet je wat, ik ga eens spijbelen.
Meester Henk was er die dag ook niet, maar dat wist Joopie natuurlijk niet. Joopie ging in het dorp de beest uithangen. Hij ging op een klimrek zitten en begon te zingen. Lalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalala…. .
De mensen om hem heen keken hem raar aan. Toen iemand achter Joopie ging staan en riep:”boe!”, schrok Joopie zo erg, dat hij voorover van het klimrek viel en zijn nek brak. Joopie was op slag dood. Iedereen treurde om dit grote verlies. Degene die Boe had geroepen was meester Henk.
Hoofdstuk 8: De begrafenis.
Joopie’s begrafenis was 4 dagen later. Iedereen was er, zijn ouders, de kat, meester Henk, zijn klasgenootjes en de buurvrouw. Joopie werd in een gat gelegd en daarbovenop werd zand gestrooid. Bovenop die zandberg zette zijn oude juffrouw uit groep 3 Zijn ABC-bordje neer.
Joopie’s wens om leraar te worden kon dan wel niet meer uitkomen, maar dankzij zijn lerares had hij toch een leuke grafsteen. Iedereen rouwde en zijn moeder zwoer om meester Henk dit ooit betaald te zetten. Op de ABC-bordjes stond: Rust zacht Joopie.
Mede mogelijk gemaakt door ..........(MAKER) en Joopie.
Hoofdstuk 1: Wie is joopie?
Joopie, een 8-jarig jongetje uit Assen, is een jongen met veel fantasie.
Hij droomt ervan om op een dag de beste leraar in de wereld te zijn.
Tot nu toe heeft Joopie alleen maar thuis gezeten, omdat zijn ouders niet genoeg geld hebben voor een school.
Vanaf volgende week is dat anders. Joopie gaat naar een basisschool waarin hij van alles gaat leren.
Joopie heeft er ontzettend veel zin in en is van plan om heel goed te leren.
Hoofdstuk 2: De eerste schooldag.
Joopie gaat vandaag voor het eerst naar school. Hij heeft er ontzettend veel zin in en is al vroeg in de weer om zijn spullen te pakken.
Als het eenmaal tijd is om te vertrekken gaat Joopie samen met zijn moeder naar school. Nadat zijn moeder hem vlug een afscheidszoen heeft gegeven, gaat Joopie naar binnen.
In de klas wordt hij voorgesteld aan de andere kinderen en de juffrouw geeft hem een plaatsje bij het raam.
Joopie let die dag goed op en probeert van alles op te steken.
Hoofdstuk 3: Het abc-bordje.
2 weken na het begin van het schooljaar gaat Joopie met een opgewekt gevoel naar school.
De juffrouw heeft gezegd dat er vandaag een nieuwe leermethode gaat komen en Joopie is dan ook van plan zich volledig in te spannen.
Als joopie de klas binnenkomt schrikt hij. Overal in de klas hangen bordjes met letters erop.
De juffrouw begint de les met het uitleggen waarom die bordjes daar hangen. Ze zegt:"deze bordjes zijn de nieuwe methode, het zijn de ABC-bordjes."
De ABC-bordjes zijn bordjes waarop letters staan. Deze bordjes moeten de kinderen bij elkaar leggen om een woord te vormen.
Aan het eind van de dag is het Joopie gelukt om een hele zin te maken. Hij schrijft:"ik ben joopie."
Hoofdstuk 4: Het probleem.
Joopie is een leergierige jongen, maar in de klas is hij veruit de beste. Hij is al klaar met de opdrachten als de anderen nog aan het zwoegen zijn en hij is altijd als eerste klaar met een toets. De juffrouw pleegt overleg met zijn ouders. Joopie zal een klas overslaan.
Joopie is enorm blij, omdat hij zo een stap dichter bij zijn lerarenbaan is. Joopie’s blijdschap zal wel snel veranderen…
Hoofstuk 5: Pesten.
Joopie zit in groep 5 van de basisschool. Hij hoort eigenlijk in groep 4 te zitten. Joopie doet erg zijn best in de klas en hoort al snel bij de slimsten van de klas. Joopie wordt een echte nerd. Hij heeft blond haar, blauwe ogen en een jampotbril. Hij heeft lelijke oude kleren en zijn klasgenootjes pesten hem daarmee. Op een dag krijgt hij de schrik van zijn leven als zijn ABC-bordjes weg zijn. Joopie denkt dat Hans-Peter zijn bordjes gestolen heeft, omdat hij een dag eerder een hoger cijfer had gekregen voor Rekenen. Joopie is hartstikke verdrietig, omdat hij denkt dat hij zonder ABC-bordjes niet meer slim is. Joopie was erg verdrietig en bleef thuis. Hij had geen zin meer in school en bleef thuis bij zijn kat.
Hoofdstuk 6: De kat.
Op een dag was Joopie alleen thuis. Zijn ouders waren weg. Joopie’s kat zat bij hem op schoot, toen er een flinke knal uit het dorp kwam. De kat vloog uit Joopie’s handen en vloog de deur uit. Joopie was radeloos en hij begon te roepen: “poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes, poes. En ja hoor, daar was hij weer.
Hoofdstuk 7: Joopie gaat dood.
Joopie ging weer naar school toe, maar tot zijn grote verbazing stond er een andere leraar voor de klas. Het was meester Henk. Joopie had vanaf de eerste dag al een beetje de pest aan meester Henk. Meester Henk was een onbeschofte vlegel die elke moeder uit het dorp stiekem naaide. Op een dag dacht Joopie, weet je wat, ik ga eens spijbelen.
Meester Henk was er die dag ook niet, maar dat wist Joopie natuurlijk niet. Joopie ging in het dorp de beest uithangen. Hij ging op een klimrek zitten en begon te zingen. Lalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalalala…. .
De mensen om hem heen keken hem raar aan. Toen iemand achter Joopie ging staan en riep:”boe!”, schrok Joopie zo erg, dat hij voorover van het klimrek viel en zijn nek brak. Joopie was op slag dood. Iedereen treurde om dit grote verlies. Degene die Boe had geroepen was meester Henk.
Hoofdstuk 8: De begrafenis.
Joopie’s begrafenis was 4 dagen later. Iedereen was er, zijn ouders, de kat, meester Henk, zijn klasgenootjes en de buurvrouw. Joopie werd in een gat gelegd en daarbovenop werd zand gestrooid. Bovenop die zandberg zette zijn oude juffrouw uit groep 3 Zijn ABC-bordje neer.
Joopie’s wens om leraar te worden kon dan wel niet meer uitkomen, maar dankzij zijn lerares had hij toch een leuke grafsteen. Iedereen rouwde en zijn moeder zwoer om meester Henk dit ooit betaald te zetten. Op de ABC-bordjes stond: Rust zacht Joopie.
Mede mogelijk gemaakt door ..........(MAKER) en Joopie.