Heeft te maken met het proces voor een medicijn op de markt komt
Ik zal het eens uitleggen hoe het werkt:
De eerste 1 tot 2 jaar ben je als pharmaceutical company volledig bezig met het zoeken naar nieuwe en potentiele drug targets. Dit doe je door middel van meerdere screenings. Vervolgens moet je van elk potentieel molecuul (is nog niet meteen een medicijn) erachter komen hoe snel het werkt en hoe je het het beste toe kunt dienen. Ofwel, hoe transformeer je een potentieel molecuul in een werkend medicijn. Al met al kan dit heel lang duren, maar laten we voor het gemak een half jaar nemen en afronden dat we nu al op 2 jaar onderzoek zitten. Dan krijg je de clinical trials, waar er 3 van zijn, elke keer met een grotere groep. Elke clinical trial duurt zeker 1,5 jaar omdat je zeker moet zijn van eventuele bijwerkingen (ook op de lange duur) en na de laatste clinical trial moet er ook flink geevalueerd worden. Dus nu zit je al op zo'n 7/8 jaar verder. Voor het uiteindelijk op de markt komt (grootschalige productie, prijs bepaling al dat soort geneuzel), ben je weer een jaar verder.
Dus kort gezegd, om van een potentieel medicijn naar een werkend medicijn op de markt te komen, ben je zo 10 jaar verder. Aangezien elk ontwikkelingsproces miljarden kost, doen ze dit natuurlijk niet heel vaak.
Dat we op een moleculair niveau ongelooflijk snel dingen ontdekken, betekent niet dat er meteen een toepassing klaarligt. Zo is al heel lang bekend wat ervoor zorgt dat we verouderen en waarom we daar uiteindelijk aan overlijden. Kunnen we daar wat aan doen? Nee, dus je moet niet de toepasbaarheid gelijkstellen aan de kennis die we hebben.