Nieuwjaarsbrief van NEXT aan »E«

Status
Niet open voor verdere reacties.

DeletedUser

Guest
Je mag eens raden wat dit inhoudt... Een volledig NieuwjaarsEPOS over de oorlog ^^ natuurlijk allemaal in ons voordeel geschreven (wat dacht je) maar bevat een prachtige nieuwjaarswens voor »E«...
Nog een extra puntje: het is geschreven in DACTYLISCHE HEXAMETER. (voor degenen die niet weten wat het is, ik hoop dat iedereen dan wikipedia kent)
Veel suc6 in het lezen, »E«.

(er kunnen nog wel lichte aanpassingen komen, aangezien ik nog enkele dingetjes moest afwerken)
 

DeletedUser

Guest
PROÖIMION
Leden van »E« wilt u ons inspireren om dit neer te schrijven,
schrijven van rankings, gesneuvelde troepen voor »E«’s hoge muren;
dappere bijlvechters nu enkel voer voor de honden en gieren.
Zo echter moest het want dit was besloten door »E«’s Ulqiorra,
fusie van spelers, de schrik van het slagveld en zeer goed in timing.
Schrijven we sinds het begin, toen Eris de twist uit elkaar joeg
Next Generation, de stam, en Eternity's eeuwige leden.

ODE AAN DE STAMMEN
Wie van de goden had nu deze oorlog der stammen ontketend?
Ares, de lust en 't verlangen naar macht over zovele dorpen;
Tribal Wars’ geest bezat immers de lust voor het farmen en strijden.
Daarvoor wou elk lid van NEXT deze oorlog doodgraag beginnen.
Zo sprak toen ook onze leider die elk van zijn dorpen ruim waard is,
Masterslayer, de vurige leider die nooit eens terugdeinst.
“Laten wij al onze krachten op ’t slagveld der helden benutten
voor het bestrijden van deze die ons territorium stelen.
Next Generation, de prachtige stam zal ten slotte toch winnen,
wij immers, ridders der werelden, worden gesteund door de goden.”
Daarom verklaarden veel dappere strijders Eternity oorlog :
Next Generation, wiens dodende strijdlust de bijlvechters ophitst,
gaat in de oorlog der stammen voorop met de moed van een godheid.
Sterker dan ooit strijden zij omdat zij met Eternity kampen.
Daarom ook dicht ik NEXT toe de gevreesdheid van aloude heersers,
moed als de leeuwen en bloeddorst als grote grijsvachtige wolven.
~UW~ de stam stond ons hier zij aan zijde en schonk ook zijn helden,
vlijtige strijders, gezwind als een brand die een steppe vernietigt.
Cavalerie stormde op alle dorpen van »E«’s sterke leden.
Daarom ook dicht ik hen toe accuraatheid op hun continenten,
spoed als de tijgers en soepel als grote groenhuidige slangen.
OCMW schenkt de kracht in de oorlog der dappere stammen,
ridders in ’t slagveld en ook liever beter dan goed en met velen
- leden van OCMW, grote strijders, vernietig »E«’s leden! –
Daarom ook dichten we OCMW toe bedachtheid voor ’t strijden,
sterk als de beren en zwijgend als grote bruinkronige herten.
=OAD= streed ook met ons, en maakte de linies voltallig,
voegde het laatste gewenste detail toe door samen te vechten,
plannen te maken voor aanvallen, plannen ook voor de bescherming.
Daarom ook dicht ik hen toe dat ze klever als medici wezen,
sluw als de vossen en met het vernuft van geelogige uilen.

Bijlvechters, speervechters, zwaardvechters, boogschutters, in je kazerne.
Lichte en zwaarladen paarden bereden door ruiters met bogen;
Bouw in je stallen of dit ofwel vlijtig verkennende paarden.
Rammen in werkplaatsen of katapulten die dorpen verkleinen.
Maak zoveel legers niet een enkel minder en trek dan ten strijde,
samen met ridders de helden, uniek van soort steeds per speler,
samen met edels de troepen die »E«’s mooie dorpen afnemen.
Train al je troepen en bouw al je strijders voor in deze krijgstocht,
maak al je legers voor aanval, verdediging in al je dorpen.
“War will be faster than anything else since we’re the opponents!”

Net als de wolken die samengepakt boven woelige streken,
dreigender worden bij onweer en donkerder kleuren vertonen,
voorbereid op alle botsingen die zij lawaaierig maken.
Zo ook bevonden de legers zich in alle steden en dorpen,
dreigender naar alle veldslagen toe en humeuriger worden.
Luid klinken bijlen en zwaarden als zij stevig uit zijn geslagen.

ODE AAN DE SPELERS
Iceman, bespeeld door de meest bescheiden personen ter wereld,
(ook weer fantastische mensen) besloot dan ook – ‘eer wie eer toekomt’ –
ieder die lid is van NEXT te bedanken voor elk van zijn daden,
daden die nooit in vergetelheid zakken door deze woorden:

“Dutchkill Warrioirs, leider van Next Generation de machtige unie,
woont in de voorste gelederen, strijdt evenwaardig op ’t slagveld,
grootste vijand van »E«’s Ulqiorra, die van hem ook dorpen verovert.
Daar is de strijd ook het heetst want de dorpen zijn steeds weer heroverd,
beiden gaan op in hun strijd maar toch Dutchkill is weeral de beste.
Hij immers heeft nog niet half zoveel punten als »E«’s Ulqiorra,
staat op gelijke voet en waarschijnlijk zelfs ook heel wat hoger.
Heerser van NEXT, Dutchkill Warrioirs, win de geweldige oorlog!”

“Masterslayer, ook leider van Next Generation de prachtige unie,
geeft in de oorlog de nodige orders en strijdt zelf ook mede
tegen zijn aartsvijand Furian – de grootste ster in NEXTs lounge.
Dit geldt ook niet alleen daden maar zeker ook lyrische woorden:
inspiratie komt hij nooit te kort bij het dichten van deze.
Niet alleen sterk dus in troepen en vechten maar sterk ook in spreken,
orders verdelen en communiceren – de strijd op een tweede vlak strijden.
Masterslayer, ook heerser van NEXT: wij zullen dit winnen!”

“Satrivay wraakbelust lid van NEXT de fantastische unie,
onlangs gejoined om een wraakactie voor zijn verleden te plegen.
Die zal hij krijgen in oorlog met »E« waar de beste zal winnen.
Satrivay wreek je en jaag vele leden uit onze contreien!”

“Arhos die Okerrins cluster met Jan Modaal samen neersloeg,
eer draag aan zijn onterecht geblokkeerde strijdvriend en makker.
Ook hij beoorloogt Eternity in heel zijn hart en zijn lichaam.
Arhos, vriend, toon ons uw woede en vecht tegen »E«’s harde spelers!”

“Irfanvreeland die weer werd verenigd met zijn kameraden
werpt zich ten volle in ’t strijdperk der oorlogszuchtige stammen.
NEXT herenigt de speler met oorlogsmakkers van vroeger.
Irfan, toe geef ons dat »E« naar jouw dodende wil moge lijden!”

“Kimber de furie van ’t forum, gehate aartsvijand van Furian,
die van die laatste graag huid af zou stropen en hoofd af zou hakken.
Zo aardig klinkt beider sfeer, en zo zullen zij ook weer strijden.
Kimbertje, botvier uw woede op »E« en vernietig hun leden!”

“Marjesjor, speler die vijand verwart in zijn aanvalstactieken,
strijdt actief mee in de rangen waar menig NEXT stamlid zich uitput
op het moment dat de zwaarden zich kruisten bij hem en »E«’s leden.
Marjesjor, strijder van NEXT onze stam, gooi »E« uit deze wereld!”

“Staffy, die veel van de oorlog plant, NEXTs leden op elkaar afstemt,
aanvallen samenvoegt tot een geheel, tot één grote veldslag,
samen met Dutchkill, de leider, in ’t front ligt bij »E«’s Ulqiorra,
zij ook bemachtigt al dorpen en houdt de veroverde steden.
Hoog dus in rankings verslagen soldaten door »E«’s sterke leden.
Staffy, ga verder in oorlog en toon je zovele talenten!”

“Forsake, de eerlijke strijder van ’t prachtige Next Generation,
strijdt ook met ons in de oorlog met »E« waar hij dapper kan vechten.
Meest openhartige speler van NEXT, deze stam tussen stammen:
Forsake, bedankt voor je diensten en dat het je verder nog goed gaat!!”

“Jip, lid van Next Generation, volhardend in oorlog der stammen,
hij geeft nooit op als hij strijdt tegen »E«’s zo omvangrijke leden.
Hij die zich ergert aan »E«’s blauwe smurfen op ’t slagveld der stammen.
Jip, grote strijder, verwijder »E«’s leden uit onze gebieden!”

“Jano, trouw lid van Next Generation en altijd al stamlid,
zelfs in het vroegste begin bij de goden der oorlog was hij er.
Ons kontinents nummer 1 en de hoogste in NEXTs sterke rankings
nam vele dorpen van »E«’s grote leden, behield zijn verwerving.
Net in vermelding op ’t forum, berichten of communicatie.
Jano, groot leider van Next Generation, verlaat nooit het slagveld!”

"Constince die niet aan het front ligt maar toch tegen E strijdt in oorlog,
forum MOD wiens leger zeer vele dorpen belaagt en verdedigt.
Hij ziet ook 't nut van de oorlog in: hechtere stamsfeer en omgang.
Veel motivatie heeft hij en hij blijft dit behouden tot 't einde.
Constince, blijf zo strijdlustig en hou j' optimisme goed bij je!"

“Hery, ook fusie van spelers uit Next Generation de unie,
die in de oorlog graag aanvalt en offensief ingesteld weze,
stuurt ook veel troepen naar dorpen van NEXT om te helpen bestrijden.
Hery, doe voort met je daden en toon wat je kan op het slagveld!”

“Moon, een van Next Generation hun zeer trouwe leden in ’t strijdperk,
die graag de spy ziet gepakt worden en die een valstrik beraadslaagt,
ziet graag dat »E« ook teloorgaat en Next Generation kan winnen.
Moon, slimme strijder, wij helpen je die wens te kunnen vervullen!”

“Tiklo, die trots draagt voor Next Generation, de prachtige unie,
houdt van zijn stam en zijn leiding, wier teamwork zo zeer machtig goed is.
Zij die kleineren, NEXTs harten bestelen en eer willen nemen:
Tiklo, je maakt dat Eternity’s einde nu zeer snel nabij is!”

“Playboy, van Next Generation de vurige stam, strijdt ook met ons,
hij ligt nog klein aan de frontlinie maar vecht al ijverig mede.
Lid met ervaring, door ’t lot hier geleid in ons Next Generation:
Playboy, voer oorlog met ons en gebruik je geluk om te winnen!”

“Zoto die net als zovelen voor NEXT onze stam heeft gekozen,
reeds bij de goden der oorlog hier hoorde en bleef in de unie,
offensief speler die »E« graag eraan ziet en daarvoor wil strijden.
Zoto, dus bundel je krachten om »E« hier en nu te bevechten!”

“Fire-Element die ook altijd blijft doorzetten tot op het einde der dagen
tot het bereiken van ’t doel dat hij maar ook zijn stam wil bereiken,
en zijn ervaring gebruikt om ook dit te verkrijgen op ’t slagveld.
Fire-Element, lid van NEXT, blijf steeds vurig en koppig tot ’t einde!”

“Dutchkwildcat, NEXTs diplomaat die ook kundig zijn taak altijd weer doet,
nut zoekt van banden met andere stammen voor Next Generation.
Niet lang in NEXT maar al heel wat ervaring in andere stammen,
ook druk met »E« bezig, strijdend zelfs ondanks zijn prachtige J timing.
Dutchwildcat, vecht met ons mee, en maak de kaart ook stukken blauwer!”
 

DeletedUser

Guest
“En ook voor al deze spelers die stopten of nu nog steeds stoppen,
Tigerke, die tegen »E«’s Ulqiorra moest strijden op ’t einde,
Jan Modaal, vastberaden en ook zeer zorgvuldige speler,
Darkeyes, scaruso en zovele anderen die »E«’s vernietiging missen.
Wij echter zijn niet degenen die ’t meest grote leed moeten lijden,
zij zijn dat, zij die tot afscheid gedwongen zijn uit deze wereld.
Zeer trouwe spelers en moedige strijders op ’t slagveld der stammen.”

Zo sloot dus Iceman zijn lofzang en sterkte ook hierdoor de daden,
daden die nooit in vergetelheid zakken door deze woorden,
woorden gesproken die niet meer dan waar zijn, hun redenaar eer doen.
Hij immers heeft ook het recht om geprezen te worden door ieder.
Hij, een van NEXTs grootse leiders, zal meer dan ooit tegen »E« strijden.

Woest is de strijd en er vallen veel doden aan beiden hun kanten:
bijlvechters, speervechters, zwaardvechters, boogschutters uit de kazernes,
ook alle soorten van ruiters op lichte of zwaarladen paarden,
jongemannen nog niet lang getraind of ervaren in oorlog.
Zij zijn gestuurd naar het front en zijn daar even eervol gestorven,
uitgeput van al het strijden en moe door het ellenlang reizen.
Toen sprak ook YatYat de Softy vervuld met een droefnis door ’t lijden:
“Mannen verlies niet de moed door het sterven, zet door en ga verder!
Jullie, mijn ridders, nooit zal een van jullie uit mijn hart verdwijnen!
Ik bouw voor jullie wel honderden duizenden graven of tekens,
tekens van moed van de eer die getoond is op ’t slagveld der stammen.
Zonder zijn legers kan niemand ooit winnen dus jullie zijn waardig
’t meest van al eer te verkrijgen en die ook met trots voort te dragen!”

ENDELEIN, VERHAAL OVER EEN SOLDAAT
Endelein streed aan de zijde van vele en dappere krijgers.
Bijlvechter dat was hij eerst in zijn lange maar tragische loopbaan,
waarin hij vele nog jonge soldaten zag lijden en sterven.
Endelein, jongen nog, farmde barbaren in rustige streken,
pas getraind uit de kazerne met bijl in zijn hand onderwege
en op terugtocht dan hielp hij een speervechter grondstoffen dragen.
Armainis heette die speervechter, zij werden farmkameraden:
lange tijd farmden zij samen barbaren in vredige oorden,
training op ’t vlak van de strijd, echter geen op het vlak van de liefde.
Zij groeiden op en toen huwde die Endelein met een mooi meisje.
Armainis had ook al iemand maar zij woonde niet in hun dorpen:
Neliel, meisje uit andermans dorpen – van »E«’s Ulqiorra.
Stiekem bezocht hij haar vaak in de tijden van NEXT en »E«’s vrede.
Toen echter brak deze oorlog uit in beide machtige kampen;
oorlog verklaard, nimmer kon hij zijn lieflijke Neliel weerzien!
Endeleins vriend nam de bijl op en trok met een clear naar zijn liefde,
om haar te halen uit dat dorp waar zij, nu in oorlog, vertoefde.
Hij trok ten strijde met Endelein, vocht zwaar maar ’t mocht toch niet baten,
sneuvelde in deze strijd, zowat ieder die hiertoe behoorde.
Endelein echter verloor niet zijn leven en droeg, gewond, Armainis’ lichaam
Keerde droef huiswaarts om daar te vertellen en weer te genezen.

Endeleins vrouw bracht een zoontje ter wereld en doopte hem Oran.
Zelf leerde Endelein paardrijden, werd een der vlijtige ruiters,
Streed vaak op ’t slagveld maar leerde thuis Oran ook jagen en vechten.
Tijd ging voort, Endelein liet het verkennen maar bleef nog steeds ruiter,
Zwaarladen dit keer want ’t oorlogen stopte niet werd steeds intenser.
Op een dag echter toen Endelein jagen was buiten de muren
Zag hij een leger hun dorpen verlaten om ver weg te strijden,
Met deze zwaarladen ruiters waar Endelein ook toe behoorde.
Endelein keerde terug naar zijn huis om zijn liefste te vragen:
“Waar gaan zij heen om te strijden bij »E«’s sterke dorpen?
Waarom dan hebben zij niet willen wachten tot ik weer terug was?”
Toen merkte Endelein op dat er iemand ontbrak in zijn woning:
Oran was niet meer aanwezig om Endeleins woorden te horen.
Hij was vertrokken op strijdtocht met harnas en wapens van vader,
Roem vergaren op ’t slagveld waar helden hun leven verloren.
Endelein rende naar buiten en schreeuwde er driemaal om Oran.
Maar Oran kwam niet. Hij was al weg, onderweg naar de oorlog.
Niemand kwam weer van die rottige veldtocht en Endelein huilde,
huilde om Oran, wat zijn schuld was: hij immers was Orans vader,
had hem dus ook moeten stoppen maar was thuis niet tijdig aanwezig.

Endelein leefde nog verder en werd nog tot ridder bevorderd.
Twee kindjes had hij nog die wat verzachtten de dood van het eerste:
één jongen, één meisje, beiden zijn trots en zijn innigste schatten.
Endelein, ridder nu, leerde zijn zoontje het vechten en jagen,
leerde zijn dochter zich mooi te gedragen en edel te wezen.
Op het moment dat Endeleins zoon de volwassenheid opnam,
nam hij ook Endeleins bijl op en samen met hem ging hij vechten,
tegen een dorp van één van »E«’s leden om ’t over te nemen.
Samen veroverden zij nu dit dorp en toonden zich dapper,
strijdkansen mogelijk keren om verder »E« uit te drijven.
Endelein haalde zijn vrouw en zijn dochter naar daar om te feesten,
toen echter plots klonk de hoorn voor het waarschuwen van onze legers.
»E«’s kwade vechters bestormden het dorp al en maakten een bloedbad:
Endelein, dappere vechter, moest onderspit delven voor dezen,
stierf in het strijdgejoel door de soldaten van »E«’s sterke leger.
Geen happy end dus voor Endelein, Armainis en nog zovelen.
Endeleins zoon werd gevangen genomen door »E«’s kwade strijders
in slavernij gezet door het Eternity dat zij bestrijdden.
Endeleins dochter bleef in het dorp en ze rouwde met moeder,
huwde met »E«’s sterke ridder om haar eigen broer te bevrijden.
Moeder bleef levenslang rouwen om Endeleins lot en van Oran,
trouwde niet meer voor de eer van haar man en die van haar zelve.
Zoonlief, bevrijd, huwt zijn liefste die woonde in deze gebieden,
meer bepaald: net dit omstreden gehucht waar velen gedood zijn.
Zo ging het leven van Endeleins nageslacht voort in de dorpen,
voort in Eternity’s rijk waar velen nog woonden, gevangen.

Goden vergeef alle hubris van »E«’s zo hoogmoedige leden.
Schenk hen genade en laat hen in leven om oorlog te voeren,
wij immers, leden van NEXT, hebben uitdaging vreselijk nodig:
zonder Eternity leefden wij vredig en stegen wij rustig,
zorgeloos dat wel maar tot in den treure verveeld zonder spanning.
“We are stern fighters we keep holding on ‘till the battle and further!”

Wij luiden klokken voor »E« en voor alle fantastische stammen:
~UW~ de stam, die ons hier zij aan zij stond, die schonk ook zijn helden,
vlijtige strijders, gezwind als een brand die een steppe vernietigt.
(cavalerie stormde op alle dorpen van »E«’s sterke leden)
Daarom ook dicht ik hen toe accuraatheid op hun continenten,
spoed als de tijgers en soepel als grote groenhuidige slangen.
OCMW dat de kracht schenkt in oorlog van dappere stammen,
ridders in ’t slagveld en ook liever beter dan goed en met velen
(leden van OCMW, grote strijders, vernietig »E«’s leden!)
Daarom ook dichten we OCMW toe bedachtheid voor ’t strijden,
sterk als de beren en zwijgend als grote bruinkronige herten.
=OAD= dat ook mee streed, en linies voltallig gemaakt heeft,
dat ‘t laatst gewenste detail toegevoegd heeft door samen te vechten,
plannen te maken voor aanvallen, plannen ook voor de bescherming.
Daarom ook dicht ik hen toe dat ze klever als medici wezen,
sluw als de vossen en met het vernuft van geelogige uilen.
Allen die strijden in deze geweldige oorlog der stammen,
vriend net als vijand, ook al onze bondgenoten en NAPers,
alle soldaten ook in onze legers of legers van vrienden,
vijanden, BGs en NAPers die ook met heldhaftigheid strijden
in deze oorlog erbuiten ook elders al vechtend op ’t slagveld.
 

DeletedUser

Guest
IK STERF MET MIJN KRIJGER
Tribal Wars’ goden, waar zijn ze? En waar is de ‘vrede op aarde’?
Toen ’t flauwe zonnetje scheen op het slagveld heb ik rood geglommen,
donkere kleur, bijna zwart van de rouw maar op ’t randje van ’t rode:
rood als de rozen als mooie robijnen als kussende lippen,
rood als de prachtige kleur die ons hart onbewust met zich meedraagt.
Glinstering over mijn aangezicht, schijnend als tranen, wat is het?
Felle weerkaatsing van vocht maar geen tranen, en evenmin regen.
Wat ben ik, weet je dat? Wat doe ik hier op dit gruwelijk slagveld?
Fracties van tijd lijken mij wel millennia, te lang maar nog langer.
Zie ik het slagveld zo wazig of ligt dat nu enkel aan mijn kant?
Ik, die niet weet wat te doen en dus doodgewoon moe me wil leggen,
ik, die vergeet wat ik ooit eens moest doen voor ik uit koers geraakt ben,
ik, die de dood al voorspel, ongewild ben, onzichtbaar moet blijven,
ik. Wat doe ik op dit slagveld? Waarom? Ja, waarom moet ik hier zijn?
Koelte omarmt me en ik bezit warmte die ik moest verlaten.
Geef me terug deze warmte! Ik smeek je, aanhoor me! Och, toe nou…
Laat me niet eenzaam hier achter, verlaat mijn aanwezigheid niet! Toe?
Zwevend verlang ik naar vrijheid maar blijf niet stil in de lucht hangen.
Ik volg mijn baan, deze route die uitgelijnd voor me gestrekt ligt,
geen enkel ander is mogelijk, mijn doel is toch al gekozen.
Zachtjesaan dwarrel ik (snel wordt dat vallen, dus eigenlijk val ik)
recht naar de grond waar mijn lichaam in vloeibare splinters uiteenspat.
Zo gaat mijn leven. Ik, druppel bloed, ik sterf met mijn krijger.

Ik zie een hoef naast me staan en kijk op naar dat wat erbij hoort:
’t stevige paard met de jonge ruiter – of eigenlijk wel amazone,
meisje van dertien jaar oud, en de dochter van mijn eigen krijger.
Zij heette Ferun, was edel van afkomst en waardige strijdster,
net als haar vader bezat zij een zeer grote moed en ook krijgskunst.
Ferun steeg af en ze knielde bij zijn lichaam neer om ’t te helen.
Hij leefde echter nog nauwelijks, had bijna geen energie meer,
kon nog maar amper het opbrengen woorden naar haar toe te richten:
“Mijn liefste Ferun, mijn dochter, je bent hier gekomen in vrede,
maar met je hoofd vol strijdlustige plannen voor wraak in de oorlog
als ik zou sterven op ’t slagveld, mijn leven hier liet en vertrok, dood.
Laat je niet doen, dochter, blijf toch voorzichtig en weloverwogen.”
Toen liet mijn krijger de geest, en tilde zij hem op het paard om
weder naar huis te vertrekken, zwijgend en zonder te spreken.

Ferun, de vurige strijdster was niet van plan dit te volgen,
woorden van vrede in tijden van oorlog die waren niet zuiver:
zij was uit op vergelding voor wat »E«, de moordenaars, deden,
was niet van plan hen in leven te laten of zomaar te sparen.
Zij trainde hard met haar leraar, die niets afwist van al haar plannen.
Volgende jaren verstreken op deze manier in lessen van vechtkunst,
Ferun nog steeds met in ’t hoofd dit gedacht om haar vader te wreken.
Wraak is zo zoet in vervulling te komen bij meest drieste mensen,
mensen die wraak als hun levensdoel nemen en willen voleinden.
Zij zijn de mensen die door de vergelding ook ’t leven verliezen.

Storm, Feruns leraar en meester in zwaardvechtkunst, leerde haar alles,
alle finesses en alle bewegingen van deze kunde.
Storm immers had als zijn trainer gehad, de machtigste strijder,
strijder die duizenden troepen van »E« naar de hel had gekegeld,
strijder die ingewijd was in de kunsten van elk soort van strijdkamp.
Ferun werd even geducht als haar leraar en hem die ervoor kwam,
enkel wat stiekemer, niemand die wist van haar gave of opzet.

Ferun verzocht aan haar liefde haar mee te nemen naar ’t strijdperk:
“Monulf, mijn liefste, wil jij me vermommen als strijder in ’t leger?
Ik zou graag vechten in oorlog met »E« en hun strijders daar doden,
zij immers doodden mijn vader ooit met eigen handen op ’t slagveld;
hij, dapper strijder, is dapper gestorven, zijn moordenaars leven.
Laat mij mee vechten, vermom me als krijgsman en ik zal mee kampen
tegen de legers van »E»’s grote leden om hen ook te doden.
Geef me een harnas en wapens van ’t leger waar ik in wil dienen!”
Zo sloot dus Ferun haar vraag aan haar liefste, haar Monulf, de krijger.
Hij echter gaf haar een tik tegen ’t hoofd en keurde haar plan af:
“Ferun, dom kind dat je bent! Heeft je vader je toen niet verboden
wraak te gaan nemen op »E«’s sterke leden en ook op hun legers?
Waarom, vrouw, luister je niet? Je behoort zijn raad op te volgen!
Blijf bij je plek in je huis, hoop je ooit nog mijn partner te worden!”
Ferun werd kwaad op hem, sprak hem weer aan met de volgende woorden:
“Als ik voor jou niet meer waard ben dan enkel aan ’t haardvuur te zitten,
als ik voor jou enkel vrouw en gehoorzaam moet wezen voor jouw eer,
als dat zo is, waarom heb ik me dan ooit verloofd met je, Monulf?
Laat me toch vrij te beslissen mijn leven te lijden naar eigen keuze!”
Monulf greep Ferun bij ’t haar, en schreeuwde haar niet dwaas te denken.
“Akelig, eigenwijs kind dat je bent! Je zult jezelf zo ook schaden!
Blijf thuis, vertrek niet op strijdtocht, het is al gevaarlijk voor mannen,
wat kunnen vrouwen daar doen als ze niet eens betamelijk vechten?”
Ferun greep Monulfs hand en trok het los van haar haren.
Kwaad keerde zij zich toen af en weigerde nog om te kijken.
Als zij, haar vriendenkant, haar niet vertrouwden op ’t slagveld der stammen,
Wie zou dat wel doen? Toen kreeg die Ferun een listige inval:
waarom, als vriend niet bij haar stond, zou zij ook niet vijand vertrouwen?

Ferun bereisde gebieden naar één van »E«’s stevige dorpen,
om in het leger te strijden en doden de mensen die nimmer
mijn krijgers eer te vergelden of hem zelf een achting te schenken.
Eindelijk kwam zij dan aan en nam men haar op als een krijger.

Ferun werd Raven en schaarde zich bij Eternity’s leger.
Daar heeft zij vele van NEXTs sterke strijders de dood in gezonden,
Dapperen, mogelijk zelfs Feruns speelkameraadjes van vroeger,
vrienden uit school of zelfs Feruns twee broers die tegen »E« vochten,
wel zonder enig probleem zich op »E« konden wreken voor vader.
Wie Ferun doodde, het kon haar niet schelen want dit was vergelding.
Bloed gutste overal op het moment dat die Ferun mee strijdde,
aarde werd rood gekleurd, grond werd met bloed besmeurd over het slagveld:
niemand op Feruns pad kon ’t overleven tot cavalerie kwam.
Dan echter maaide ze nog steeds de ruiters af van hun beestjes,
die, op de grond beland, geen uitweg meer hadden voor Feruns wapen.
Ferun, die elk ruiter neervelde was niet bedacht op een weerstand
tegen haar zwaard en haar dodende houw die de ruiters onthoofdde.
Toch was er één die het waagde zijn zwaard tegen haar te gebruiken,
haar na zijn val te bestrijden met evenwaardige krachten.
Enkele mannen pauzeerden hun vechten om hen te bekijken:
iedere aanval verdedigd langs hun beider zijden in ’t slagveld.
Zij zijn experts in de zwaardvechtkunst, elke techniek werd genuttigd,
elk simpel kneepje van ’t vak ook gebruikt door beide soldaten.
Toen echter plots klonk een kreet en het slagveld verstomde als ’t ware:
NEXTs krijgers wapen had Ferun doorstoken, haar leven wegrovend.
Ferun herkende haar vijand en nam deze helm van haar hoofd af:
“Raven ben ik niet meer. Ik ben het, Ferun, uw leerling van vroeger.”
Storm was totaal overdonderd, hij nam haar gezicht vast en huilde,
maar Ferun lachte hem toe en ze drukte haar mond op de zijne,
kuste voorzichtig en sloot toen haar ogen om ’t leven te laten,
woorden gefluisterd in Storms oren, die zachtjes klonken maar helder
- zij immers wist haar bedoeling weer, smeekte hem ook te volbrengen:
“Wreek me mijn vader, Storm, doe het voor mij, ’t is mijn laatste verlangen.”
Dan trok Storm ’t zwaard uit haar stervende lichaam en schreeuwde zijn strijdkreet,
aanvallend op al Eternity’s legers op ’t slagveld aanwezig.

Ik, ik keek enkel wat boven mijn hoofd in de lucht hing, wat zag ik?
Boven me zag ik een druppeltje bloed dat mijn woorden beaamde:
“Zo gaat mijn leven. Ik, druppel bloed, ik sterf met mijn krijger.”

Sneeuw valt al over ‘t gebied van de leden der vechtende stammen.
Toch strijden zij nog steeds verder en weigeren ooit op te geven,
blijvend op ’t slagveld voor ’t helpen van vrienden en ’t vechten met vijand.
Koude en duister zijn reeds ingevallen, al vaak maar we vechten,
vechten steeds harder en harder maar »E« doet dit ook, wil niet wijken.

Net als de wolken die samengepakt boven woelige streken,
dreigender worden bij onweer en donkerder kleuren vertonen,
voorbereid op alle botsingen die zij lawaaierig maken.
Zo ook bevonden de legers zich in alle steden en dorpen,
dreigender naar alle veldslagen toe en humeuriger worden.
Luid klinken bijlen en zwaarden als zij stevig uit zijn geslagen.
 

DeletedUser

Guest
HOMERISCHE VERGELIJKING
Net als death metal lawaaierig klinkt in mijn oren laat ’s avonds
als het geschreeuw van de zangers mij opwekt uit mijn zachte slaapje,
ochtendhumeur in mijn dag brengt totdat de muziek me ook meevoert
en ik verloren ben in het geluid, geen uitgang kan vinden.
Zo ook bestormden de legers de dorpen van »E«’s Ulqiorra,
Okerrins cluster te midden vijandige dorpen en steden,
Furian die in de clinch zat met één van NEXTs vurige leiders,
Cliffmeister die vele clears heeft doen sterven maar ooit moet bezwijken,
Chandler in NEXT inactief genoemd en dan nog »E« uitgesmeten,
Weer alle zovele dappere leden die tegen NEXT vochten.
Allen bestormden hun dorpen en schreeuwden hun oorlogskreet krachtig.
Tientallen honderden duizenden meer zelfs nog troepen gestorven,
elk voor zijn vaderland neergeveld sneuvelden zij allen samen.
“Sterkte voor hen die hier vallen, verkrijg jullie eer op dit slagveld!
Vecht dapper, sterven dat mag je maar doe het dan ook even prachtig!
Next Generation, de eer en de glorie bestaat voor één iemand.
Laten wij zorgen dat ‘iemand’ niet »E«, the Eternity weze.
Wij zullen winnen, ja NEXT is één iemand; een stam en een eenheid!”
Dat zei de achtbare leider van Next Generation, beducht overheerser
Dutchkill Warrioirs, frontliniestrijder, Eternity’s wreker.

ENDING
Daar op de grens streden nu tot de tanden bewapende legers
in ’t continent van de oorlog, er sneuvelden overal troepen
stevige bijlvechters, ruiters op lichte en zwaarladen paarden.
Bloed kleurde rood deze vlakten, de pleinen in elk van de dorpen.
grond werd besmeurd door de lijken van sterke soldaten die stierven;
elk onbegraven, bevroren, verstijfd, op de breuklijn der kampen.
Wreed zijn ze immers, de leden van »E« met hun zo hoge rankings,
niet te begraven de slachtoffers van deze strijden en oorlog.
Hoe kan ook »E«’s Ulqiorra de doden geen zielenrust schenken?
Hoge rankings verdedigde troepen bezit hij dan ook wel
enkel ten koste van zielen die Hades niet meer binnenraken.
Tribal Wars’ machtige goden bemerkten de wreedheid der leden,
sloten verdragen der vrede en lieten de kans tot begraven
stevige bijlvechters, ruiters op lichte en zwaarladen paarden.
Next Generation, de stam, en Eternity’s eeuwige leden
volgden de orders van Tribal Wars’ goden en eerden hun doden
tijdens het staakt-het-vuren dat op dat moment aan de gang was.
Allen die reisden bezochten vijandige steden en dorpen
die ondertussen bedekt door de sneeuw zelf hun troepen begroeven.
Next Generation hun legers bezongen Eternity’s leden:
“Voor u bezingen wij, luister naar ons nu, Eternity’s leden!
Altijd bestaat er wel ergens een oorlog, er is nooit echt vrede.
Wreed is de wereld, dus laten wij samen toch één dagje stil zijn,
laat al je troepen toch rusten en laat het nu eens Tribal Peace zijn.
Kruip bij je haardvuren samen en drink, lach en feest, amuseer je.
Schrijf vele kaartjes en wens vele wensen aan vriend en aan vijand.
Daarom ook willen wij jullie zeer graag het volgende zeggen:
Alleszins zeer vele wensen en zeer fijn tweeduizend en negen!”

-- Veel goede wensen -- Next Generation --



(nog een beetje, nu we de smaak te pakken hebben)

EPILOOG
»E«’s Ulqiorra bewandelde grenzen van frontlinies waar hij
zovele dorpen had en aanvalstrucs in het rond was aan ’t strooien.
Vijf uren ’s ochtends en Ulytje geeuwde want hij was nog moede,
wreef in zijn ogen en wat zag hij daar op de frontlinie rechtstaan?
Een houten paardje, van Next Generation, met tien meter hoogte!
»E«’s Ulqiorra bewonderde het om het fijne detailwerk,
toen hij plots dit briefje vond door de leden van NEXT mooi geschreven.
Hij deed het open en las het nauwkeurig om geen ding te missen:
“Leden van »E«, the Eternity, dank voor de prachtige oorlog!
Wij zouden u dit graag willen aanbieden met alle wensen,
Haal dit geschenk in uw dorpen en ga allen feesten in vreugde!”
»E«’s Ulqiorra keek vrolijk en huppelde weer naar zijn dorpen,
haalde ook ieder lid van zijn stam over om mee te gaan feesten:
“Leden van »E«, wel we zijn nu gewonnen en gaan NEXT innemen,
wij zijn gewonnen want Next Generation die heeft dat geschreven!”
Iedereen juichte maar turogon zag een verdachte inscriptie,
wees ernaar, vroeg toen “Zeg mensen” maar werd meegesleept in het feesten.
‘Trojan Horse’ werd niet gemerkt door geen enkel van »E«’s sterke leden.

Diep in de nacht slopen hieruit NEXT’s edels om »E« in te nemen.
Een voor een slopen ze zachtjes in elk van Eternity’s dorpen,
Die dan ook een voor een Next Generations gebied zijn geworden.
Zo werd de kaart ook van Next Generation en elk van zijn leden.

Maar ook Eternity’s leden zelf werden getroffen door ’t onheil:
Trojan Horse’s virus verspreidde zich op hun computers en laptops,
nooit konden zij zich nog inloggen om hun accounts te beschermen.
 

DeletedUser

Guest
geweldig!!! ik had hem natuurlijk al een keer gelezen maar nog nooit helemaal:D
 

DeletedUser

Guest
Er klopt iets niet.
Do your homework.
Er bestaat geen »E« !
 

DeletedUser

Guest
Yup, jullie ook een gelukkig Nieuwjaar :rolleyes:

Kun je me een samenvatting sturen via PM? Teveel lettertjes.
 

DeletedUser17372

Guest
bah
te weinig plaatjes

ps. UW zuigt in TW, Next zijn hopeloze nono's die geen fatsoenlijke aanval kunnen uitvoeren en =OAD= is diep triest gewoon.

Alleen OCMW mag geëert hier worden mijn inziens, verder zijn jullie stuk voor stuk TW onwaardig. 4 stammen tegen 1, nog niets presteren, one thing to say; ga kruiswoordpuzzels doen nono's.
 
Laatst bewerkt door een moderator:

DeletedUser

Guest
Ik heb al stomme propaganda gezien maar deze slaat alles
:eek::p:rolleyes::eek::D
van de 5de zin ben ik gestopt met lezen, veel te...:rolleyes:
 

DeletedUser

Guest
een tip propaganda moeten mensen ook aantrekkelijk vinden om te lezen.
 

DeletedUser

Guest
Ik ben niet vies van lange teksten, maar in dit geval heeft het me toch veel moeite gekost om er door heen te worstelen. De inhoud beviel me namelijk niet, het is origineel gedaan, dat wel. Maar, zoals wel meer epen, is het langdradig en te gedetailleerd. En opzich is daar niets mis mee, maar dan moet het wel een onderwerp zijn wat de lezer kan boeien. En in dit geval kon dat het niet bij mij, ook omdat het hele vers is doordrongen van een zekere zelfverheerlijking en de dichter niet zo geoefend is als wellicht zou moeten als je een epos wil schrijven. Misschien is de benaming epos niet terecht, als je nagaat dat de bekendere werken toch wel een kleine 12000 versregels kennen. Er is duidelijk behoorlijk wat tijd in het schrijven van dit heldendicht gekropen en alhoewel ik niet alles kritisch heb bekeken is het wel een mooie en originele prestatie, je zal de enige TW-speler zijn uit de .nl geschiedenis die zoiets heeft gedaan. Maar, misschien kunnen jullie je nu beter richten op het veroveren van wat dorpen :eek:;)
 

DeletedUser

Guest
Als je het had gedaan over het geschiedenis van wereld zeven tot het heden zou het heel aantrekkelijk zijn. Ik hoop dat dit idee je zal verlijden, want ik vind het wel fijn om dat te lezen. :)
 

DeletedUser

Guest
Er klopt iets niet.
Do your homework.
Er bestaat geen »E« !

1. Ik hou niet zo van paddestoelen.
2. Die nieuwe naam past niet in mijn versschema.
3. Je denkt toch niet dat ik dat allemaal gedaan heb NA jullie naamsverandering?
4. Eternity klinkt nog steeds mooier ^^

Ik heb al stomme propaganda gezien maar deze slaat alles
:eek::p:rolleyes::eek::D
van de 5de zin ben ik gestopt met lezen, veel te...:rolleyes:

(O sorry dubbelpost T-T)

Zoals iemand dit ooit omschreef: 'geblaat' ?
Nou ik vind het anders zeer mooi klinken ^^
 

DeletedUser

Guest
Ik moet zeggen dat je jullie stammen wel erg goed vind ?.... presteer dan ook is iets ipv ratelen over hoe machtig jullie zijn...zoals Furian eerder al zei jullie zijn met 3 - 4 stammen tegen 1 .... dan is de prestatie die jullie doen niet erg memorabel, tuurlijk vind dat er individueel wel een paar spelers zijn die ik goed vind .... maar wat jij hier allemaal verteld jeetje ....
Respect voor de tijd die je erin steekt maar heb toch ook de laatste helft overgeslagen...

Lees haar eerste zin.

Hier staat in dat ze natuurlijk in hun eigen voordeel spreekt.
 

DeletedUser

Guest
Respect aan de mensen die dit gelezen hebben, @ topicstarter, Misschien moet je eens aan een hobby gaan denken om je vrije tijd mee op te vullen :D
 

DeletedUser16396

Guest
daar zaten we nou allemaal op te wachten:eek:
Ik ga eerlijk zijn... ik heb gelezen tot in de helft van de 2e zin
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Bovenaan