- Reactiescore
- 3.586
Dat ben ik absoluut niet met je eens, vele werelden zijn verloren door spelers met zo een instelling. Ja er zijn situaties dat je beter geen oorlog kan voeren. Maar vaak moet je de beste optie laten liggen als speler voor het grotere geheel. Ik pak even een situatie uit '38.
Er voeren 2 stammen oorlog (partij 1) met 2 andere stammen (partij 2). Een derde partij is bevriend met partij 2. Deze partij verkoos rustig barbaren edelen en internen boven het helpen van haar bondgenoot. Het resultaat is dat de eerste partij extreme winsten kon boeken, omdat er geen gebruik werd gemaakt van het dubbelfront door partij 3. Partij 3 werd simpelweg opgerold toen de weerstand van partij 2 af nam. Even vanuit het perspectief van partij 3; keuze tussen in oorlog gaan terwijl je kwalitatief slechter bent, je accounts niet geheel op orde hebt, slechte clusters maar wel met een kwantitatief voordeel, of clusters op orde brengen, internen, klaar maken en na 4 maanden toch in oorlog gaan. Menig puntengeiler kiest optie 2, een goede speler zou actie ondernemen en het risico niet nemen dat partij 2 verslagen word voordat jouw stam de oorlog begint.
Klopt maar in onze gevallen was het telkens de juiste keuze dus niet van toepassing
Dit is dus een puntengeiler die je beschrijft, niet specifiek een goede speler.
Dus jij vind dat een goede speler ook al is het niet de beste optie oorlog moet voeren?