Christendom

[DeletedUser]

Edit (ik had niet door dat je het echt over oorlogen vandaag had). Vandaag is het eigenlijk niet anders. Oke, veel oorlogen hebben een sterke religieuze tint, maar zelfs achter het IS zal er meer zitten dan enkel religie (die verkeerd gebruikt wordt dan nog). En dan heb je nog Rusland die de laatste jaren het een en ander heeft uitgestoken. Dan zijn er nog andere zaken als de Mexicaanse Drugsoorlog, de Colombiaanse burgeroorlog... Uiteraard vormt religie vaak een spanning, maar dat mag je niet als alomvattend zien. Dingen als nationalisme, politieke overtuigingen, economische overtuigingen of zich bedreigd voelen en zijn invloedssfeer zien verminderen is vaak al een aanleiding tot oorlog.

Nou, ik sluit me aan bij Benedictum. Religie is vaak de manier geweest om het gepeupel ervan te overtuigen dat de oorlog gerechtvaardigd is, maar bijna nooit de echte reden geweest. Religie is overigens in onze moderne tijd grotendeels vervangen door nationalisme, en de meeste beschaafde landen vullen die 'oorlog' nu in door sport.

Macht en geld, dat is waar eigenlijk iedere oorlog om draait.

Laat ik mij even beperken tot de regio waar de rol van religie het meest dominant aanwezig is: het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De scheidslijn tussen religie en politiek is doorgaans erg dun of bestaat zelfs gewoon niet. De twee duidelijkste gevallen, maar allerminst de enige, zijn Iran en Saudi-Arabië.

Zoals momenteel perfect wordt geillustreerd in Jemen, waar de Soennitische golfcoalitie onder leiding van Saudi-Arabië, sjiitische invloed in Jemen wil vernietigen. Want sjiitische invloed betekent en symboliseert het krimpen van de Saudische invloed in Jemen en de regio en een toename van Iraanse invloed in Jemen en de regio. Politieke macht loopt in dit geval, net als in vele andere gevallen, samen met religiositeit. De proxyoorlogen in Libië, Irak en Syrië zijn in dat opzicht ook perfecte voorbeelden. Zelfs voorbeelden waar de tegenstellingen tussen Arabische landen duidelijk worden.

Ook is onlangs dankzij WikiLeaks weer eens duidelijk geworden hoe overduidelijk Saudi Arabië 'islamitische solidariteit' als uitgangspunt neemt voor hun buitenlandse beleid. En dan hoofdzakelijk de strenge tak van de islam waartoe de Saudische monarchie behoort.

Het lijkt mij dus wat te simpel door te stellen dat religie niet de 'echte' reden is, maar enkel een rechtvaardigingsmiddel. De religie zit zo verweven in de politiek van MO-NA dat het scheiden ervan de situatie ietwat gebrekkig portretteert wat mij betreft.

Het is echter inderdaad wel een variabele en geen constante. Als religie langzaam maar zeker van het toneel verdwijnt, blijft de kern van veel conflicten overeind staan. Je haalt zelf het nationalisme al aan en ook wat dat betreft is het MO een interessante regio en Jemen opnieuw een interessante case. Want waar Saudi-Arabië nu vecht tegen de sjiitische opmars, streed het enkele decennia eerder tegen het Arabisch nationalisme van Egypte, zonder directe religieuze rol. Puik voorbeeld van hoe de werkelijke belangen dieper liggen dan aan het oppervlak verschijnt (soennieten vs sjiieten, sectarisme bla bla), terwijl het paradoxaal eigenlijk enorm eenvoudig te begrijpen is.

 

[DeletedUser7072]

Religie en cultuur zijn vrijwel niet te scheiden. Zeker in Europa hebben we een cultuur die om religie gevormd is en vice versa. Ik snap derhalve niet waarom mensen iets tegen religie kunnen hebben, maar vervolgens wel vinden deel uit te maken van een superieure Westerse cultuur.

Religie gaat gepaard met een geloof in het bovennatuurlijke. Ofterwijl het gaat gepaard met een volkomen irrationele overtuiging dat er iets bestaat terwijl daar geen enkele emperische bewijzen voor zijn, of sterker nog(in het geval van creationisme bvb), de emperische bewijzen er tegenin gaan.

Een religie bestaat altijd uit 2 componenten, een beeld over de concrete werkelijkheid en een ingebedde morele code van normen en waarden. Laat ik duidelijk zijn dat ik niks heb met de eerste maar dat betekent niet dat ik de ingebedde morele code ook maar a priori moet afkeuren. En een groot deel van onze morele normen en waarden hebben inderdaad hun oorsprong in het Christelijke geloof en met veel van die regels is ook niks mis wat mij betreft.

Voor iedereen die zegt dat er toch een soort doel van het leven moet zijn, raad ik dit filmpje aan:

[video=youtube;CZplzRg6ZP4]https://www.youtube.com/watch?v=CZplzRg6ZP4[/video]

En ik raad ook zeker andere filmpjes aan van darkmatter2525, hij slaat de spijker altijd op zijn kop!

 

[DeletedUser48278]

Ik zelf ben van atheïst naar christendom gegaan. Iets wat mij een jaar geleden nog onmogelijk leek. In mijn ogen leek het waanzin om in iets te geloven wat je nog nooit hebt gezien. Zelfde als de kerk, je roept 1000x dat god goed en groot is dus op een geven moment ga je er wel in geloven. Soort hersenspoeling naar mijn idee. Hetzelfde als dat jij 1000x in de spiegel roept dat je lelijk bent. op een gegeven moment ga jij jezelf ook lelijk vinden. Zo keek ik ook naar het geloof plus dat ik in mijn beroep het tegendeel heb gezien. Ik ben op plekken geweest en dingen gezien wat in mijn ogen het onmogelijk maakte dat er een god was die dit toe liet. Dood op de ergste manieren en oorlogen zo vuil dat je dat niemand toe wenst.

Toch ben ik aangeraakt door god en heeft hij mij laten zien dat hij daadwerkelijk bestaat. Voor velen bullshit of ongeloofwaardig maar ik zie mij zelf als een bewijs. En nee ik doe niet aan tradities of religie maar ik geloof wel dat god, jezus en de heilige geest bestaan.

Dit is gewoon mijn verhaal en niet om iemand van iets anders te overtuigen.

Het blijft me verbazen dat personen die twijfelen aan hun geloof, of zelfs agnostisch/atheistisch zijn zo makkelijk te overtuigen zijn van het bestaan van een god door een persoonlijke ervaring. Er is nooit enige vorm van een logisch of rationeel argument. Het is altijd iets in de zin van 'op dat moment kreeg ik van die persoon/die gebeurtenis precies het antwoord dat ik zocht, ongelofelijk!'. Op de een of andere manier moet een god altijd via een hele vreemde omweg mensen zien te bereiken. (Uiteraard want Yahweh of Allah of wie dan ook bestaan niet). Het is altijd via een 'warm gevoel' of iets is 'te toevallig om niet van god te zijn'. De enige reden waarom mensen bepaalde ervaringen aan een god wijden is omdat god nog altijd bestaat in het achterhoofd van de veel mensen. Alsof er een deur op een kier wordt gehouden, die zodra er een reden komt waarmee je jezelf kunt overtuigen dat god bestaat, wagenwijd open wordt geschopt. Het vreemde is dat daarna elke reden die erop wijst dat religie compleet gefabriceerd en nooit enige vorm van bewijs heeft gehad compleet genegeerd kan worden vanwege persoonlijke ervaringen. Dit slaat gewoon nergens op. Het is beledigend voor het menselijk intellect. We moeten religie zien voor wat het is: mythologie.

 

[Stalov]

Mensen voelen zich oprecht beter en goed eens ze een religie hebben, of zich converteren naar een bepaalde religie. Geloven in een God helpt voor mensen. Waarom moeten we dat dan afkraken? Wie zijn wij om te zeggen "Jouw God bestaat helemaal niet stop met gelukkig te zijn en zie de realiteit in mijn perceptie!!". Ben je echt gelukkig dan met je realisme? Of hou je jezelf gewoon voor de gek? Geloof je oprecht dat je veel intellectueler bent dan iemand die gelooft, gewoon omdat je eventjes naar de wetenschap kijkt en zegt GOD IS DOOD SPREIDT HET WOORD?

 

[DeletedUser]

Ik zeg niet dat god niet bestaat, meer dat er geen enkele reden is om aan te nemen dat hij bestaat.

 

[DeletedUser7072]

Het is gewoon een vorm van jezelf voor de gek houden. Of het in sommige gevallen beter is om jezelf voor de gek te houden is weer een andere discussie, maar als je doel waarheidsvinding is slaat het geloven in een god natuurlijk nergens op. Ik zie het meer zo, kijk als je bvb in sinterklaas gelooft en daar gelukkig van wordt als volwassene is dat natuurlijk helemaal prima, maar ga het niet raar vinden als mensen dat belachelijk vinden.

 

[DeletedUser48278]

Mensen voelen zich oprecht beter en goed eens ze een religie hebben, of zich converteren naar een bepaalde religie. Geloven in een God helpt voor mensen. Waarom moeten we dat dan afkraken? Wie zijn wij om te zeggen "Jouw God bestaat helemaal niet stop met gelukkig te zijn en zie de realiteit in mijn perceptie!!". Ben je echt gelukkig dan met je realisme? Of hou je jezelf gewoon voor de gek? Geloof je oprecht dat je veel intellectueler bent dan iemand die gelooft, gewoon omdat je eventjes naar de wetenschap kijkt en zegt GOD IS DOOD SPREIDT HET WOORD?

Ik loop zelf ook rond met deze gedachten Stalov. Het is niet zo gemakkelijk. Ik heb niets tegen individuen die een geloof uitoefenen op een respectabele manier, want ik zie dagelijks wat het doet met mensen, ik werk namelijk met een Christelijke organisatie op dit moment. Uiteindelijk zijn er niet hele grote verschillen tussen bepaalde groepen gelovigen en veel atheisten. Ik ben zelf een beoefenaar van Christelijke waarden en normen. Echter ben ik voorstander van een seculiere aanpak, omdat dit gebaseerd is op logica en empirische observaties en niet op traditie en superstitie.

Alleen is er altijd een grote maar. Ik zie ook veel dingen in religie die me beangstigen en kwaad maken. Bepaalde groepen mensen worden niet volledig geaccepteerd door veel gelovigen en dat heeft negatieve gevolgen voor individuen en dit is in directe tegenstrijdigheid met de kern van het Christendom, namelijk dat je iedere mens lief moet hebben als jezelf. Christenen zeggen altijd hoe nederig ze zijn, maar tegelijkertijd zijn ze er van overtuigd dat alleen zij het bij het rechte eind hebben en hun manier van leven de beste is. Gelovigen zijn over het algemeen gewoon zeer slecht in kritisch nadenken. Dit leidt tot irrationele dogma's, zoals het afkeuren van homoseksualiteit. Iedereen heeft recht op zijn of haar mening, maar je mening moet altijd beinvloedbaar zijn omdat moraliteit subjectief is. Religies zijn conservatief en nauwelijks beinvloedbaar omtrent moraliteit en dat is zeer kwalijk. Het is een feit dat atheisten over het algemeen etischer zijn en dat is omdat atheisten over het algemeen nadenken over veel zaken die te doen hebben met morele kwesties.

Ik doe eigenlijk nooit mijn best om anderen te bekeren, omdat ik vind dat ik niet het recht heb om anderen mijn versie van werkelijkheidsperceptie op te dringen. Echter vind ik ook dit lastig, omdat bepaalde waarheden gewoon keihard genegeerd worden door gelovigen. Het punt is alleen dat het grote plaatje van religie grotendeels intact moet blijven om het geloof in een god uberhaupt mogelijk te maken. Als je de bijbel wegneemt, een boek dat overduidelijk compleet verzonnen is en niets heeft te maken met iets bovennatuurlijks, dan blijft er al weinig over van het Christendom. Religie heeft gewoon niets te maken met de realiteit en de waarheid. Moet men blijven geloven in een leugen omdat het mensen gelukkig maakt? Wellicht, we zijn er als mensheid allen schuldig aan natuurlijk.

Al met al is het gewoon verdomd lastig. Religie kan individuen helpen, maar op grote schaal is het vaak zeer schadelijk voor grote groepen mensen.

 

[Stalov]

Het is gewoon een vorm van jezelf voor de gek houden. Of het in sommige gevallen beter is om jezelf voor de gek te houden is weer een andere discussie, maar als je doel waarheidsvinding is slaat het geloven in een god natuurlijk nergens op. Ik zie het meer zo, kijk als je bvb in sinterklaas gelooft en daar gelukkig van wordt als volwassene is dat natuurlijk helemaal prima, maar ga het niet raar vinden als mensen dat belachelijk vinden.

Dat moeten we dan dus afnemen van die mensen? Dat ze zich gelukkig willen voelen en de religieuze kant opgaan om dat geluk te hebben? Ze mogen dus maw niet gelukkig zijn omdat jij je eigen perceptie van de realiteit hebt die je voor 100% waarheid ziet.

Laat mij een ding vragen aan je dirk; wat is het verschil dan tussen het Katholiek geloof die zijn geloof opdrong aan ongelovigen, en atheïsten die hun atheïsme nu, met dezelfde geest als jij blijkbaar hebt (zo leidt ik hieruit af), opdringen aan gelovigen?

Christendom is nog steeds een enorm grote godsdienst. Niet elk land krijgt opeens een paar atheïstische trekken, of veel meer atheïsten dan religieuzen. Tis enkel hier in West-Europa en de VS. Echt niet globaal.

 

[Stalov]

Al met al is het gewoon verdomd lastig. Religie kan individuen helpen, maar op grote schaal is het vaak zeer schadelijk voor grote groepen mensen.

In het Christendom zijn er dan ook veel uitwegen en meningen/stromingen. Lutheranisme is bv helemaal anders dan het Katholicisme. Het hangt meestal af van het soort christenen waarmee je omgaat. Elke christen heeft ook zijn eigen visie, niet elke is een fervent gepassioneerde kerkganger, of een extremist.

En laat ons eerlijk zijn; het christendom is véél minder extremistisch of gevaarlijker dan de islam tegenwoordig.

 

[DeletedUser48278]

In het Christendom zijn er dan ook veel uitwegen en meningen/stromingen. Lutheranisme is bv helemaal anders dan het Katholicisme. Het hangt meestal af van het soort christenen waarmee je omgaat. Elke christen heeft ook zijn eigen visie, niet elke is een fervent gepassioneerde kerkganger, of een extremist.

En laat ons eerlijk zijn; het christendom is véél minder extremistisch of gevaarlijker dan de islam tegenwoordig.

Het Europees Christendom, en dan met name in het Westen, is wel op zijn retour en neem ik ook niet zo serieus. Er zijn nauwelijks nog jongeren die geloven in Nederland en de Scandinavische landen bijvoorbeeld. Het zijn meer landen als de VS (en dan heb ik het niet enkel over Westboro fundi's) en landen waar de meesten slecht onderwezen zijn, zoals veel landen in Afrika. In het Christendom in zijn totaliteit zijn veel liberalen en personen die het allemaal niet zo serieus nemen, maar als instituut heeft religie erg veel macht over de manier waarop er gedacht wordt door de maatschappij. Wetenschap wordt nog altijd tegengehouden door religieuze denkbeelden en dit is gewoon belachelijk.

Islam is in het Midden-Oosten een tragische combinatie van nomadische-stam/familiecultuur en de allesomvattende doctrine van de Qu'ran.

 

[Stalov]

Het Europees Christendom, en dan met name in het Westen, is wel op zijn retour en neem ik ook niet zo serieus. Er zijn nauwelijks nog jongeren die geloven in Nederland en de Scandinavische landen bijvoorbeeld. Het zijn meer landen als de VS (en dan heb ik het niet enkel over Westboro fundi's) en landen waar de meesten slecht onderwezen zijn, zoals veel landen in Afrika. In het Christendom in zijn totaliteit zijn veel liberalen en personen die het allemaal niet zo serieus nemen, maar als instituut heeft religie erg veel macht over de manier waarop er gedacht wordt door de maatschappij. Wetenschap wordt nog altijd tegengehouden door religieuze denkbeelden en dit is gewoon belachelijk.

Islam is in het Midden-Oosten een tragische combinatie van nomadische-stam/familiecultuur en de allesomvattende doctrine van de Qu'ran.

Tsja, helaas. Zoals Marx het al zei: de ideeën van de maatschappij zijn de ideeën van de huidige klasse. Het is niet zozeer dat religie in onze maatschappij nog veel invloed heeft, dan enkel het godsbesef in ons onderbewustzijn. Religie maakt plaats voor goddeloze consumptie.

 

[DeletedUser48278]

Opwerpen die barricades en met z'n allen de straat op.

 

[Stalov]

har har deus vult

 

[DeletedUser]

Tsja, helaas. Zoals Marx het al zei: de ideeën van de maatschappij zijn de ideeën van de huidige klasse. Het is niet zozeer dat religie in onze maatschappij nog veel invloed heeft, dan enkel het godsbesef in ons onderbewustzijn. Religie maakt plaats voor goddeloze consumptie.

Communisme is ook goddeloos dus Marx moet echt uitkijken hoor!!!!