De donkere wereld ontvouwd zich als een paardenbloem in de mistige morgen, zacht geroffel in de verte, dit duurt al dagen.
Niemand weet wat er op hem afkomt, de mannen van .S zien het met lede ogen aan hoe de troepen van Finity hun pad hebben gekozen richting de schimmige rim.
De block pakt stiekem nog een dorpje in de bonus der zwarte nacht, knap en gedurfd, maar uiterst geslepen.
Zacht kabbelen de beekjes, hier en daar hoort men een eend, kikker of het zachte geritsel van een krekel.
De met bloed doorlopen ogen van de co's die de tijd zien verstrijken, al kijkend naar hun scherm of hun troepen daar aankomen waar ze moeten komen, ze plannen nog meer in om er zeker van te zijn dat .S radeloos om zich heen kijkt en gillen om ondersteuning.
Je voelt dat de mannen en vrouwen van Mirage, Schoppenaas en Syrniah genietend achter hun pc zitten.
De wereld staat op zijn kop......
Het gevoel dat er toch een hechte band is ontstaan tussen spelers en leden van een stam, dat men alles voor elkaar over heeft en juist die band die gesmeed is in het prille begin, al een tijd zijn vruchten afwerpt.
De vriendelijkheid, geborgenheid en het gevoel dat je soms mist vindt je weer terug.
De spelers die kwamen, stopte en andere die wederom een andere windrichting kozen om maar bij die groep mafkezen te zitten die er bijna dag en nacht zijn, alleen al voor het gevoel dat je ergens eindelijk die warme deken vindt, die iedereen zoekt.
De mannen van Finity sturen elkaar berichten, zo hier en daar een naar een bevriende speler van een andere stam, info daar gaat het immers om in een gevecht , zonder info ben je blind, tast je in het duister.
Je wilt immers weten wat de ander doet.....
Waar is hij toe in staat!!
De paarden rennen met hun verkenners op de rug richting de rim, al turend over de vlakte, vanuit een bos of achter struiken.
Zij zijn de eerste die juist met die informatie kunnen komen, wat zal er staan, wat moeten we sturen, nog meer gluren bij de buren.
Toch weer overleg, onderling zo hier en daar weer een bericht.
Nog 24 uur dan komen de eerste gevecht berichten binnen.
Wat zal er staan, veel of weinig verliezen, hoe zwaar was het en kreeg .S het voor de kiezen, is de angst en paniek nu eindelijk gezaaid.
Kunnen we dan doorgaan denken de mannen, kunnen we .S van de wereldmat spelen, zal toch wel!!
Langzaam voelen de legers de zon opkomen, de koperen knoop zal weldra weer vurig schijnen, de co's van Finity dragen het account weer over.
De vv's zijn wederom gedraaid, de mannen van de nacht mogen te bed.
Terwijl voor velen de nieuwe dag nu ontwaakt.
Is het een nieuwe dag om de troepen voor te bereiden op wat komen gaat.