DeletedUser73016
Guest
Naar mijn gevoel haal ik het beste uit mijn leven. Maar soms denk ik erover om iets meer risico te nemen, en alles hier letterlijk achter te laten.
-
Voordat je kan participeren op het forum dien je je eerst te registreren.
Druk hier om je te registreren!
- Reactiescore
- 1.015
Je bent niet de enige met de 'trekken' van een psychopaat TRB. Ik voel helemaal niks, hoe graag ik dat al dan niet zou willen. Dat veinzen moet ik ook doen, is zeer irritant soms, maar gelukkig kan ik goed rationaliseren 
.
.DeletedUser73016
Guest
Ik was verbaasd over hoeveel ik gemeen had in Kim De Gelder. Enige verschil: ik ga geen kindercreche binnenlopen, en domweg kinderen gaan neerstekken. Maar ik kan wel begrijpen wat er in zulke mensen hun hoofden rondgaat eerlijk gezegd. Dat maakt van mij een belangrijke pion in de maatschappij denk ik.
DeletedUser71860
Guest
Hoe oud ben je nu TRB? Wie weet veranderen veel van die dingen wel met der jaren joh. Ik weet zeker dat veel mensen van onze leeftijd met dezelfde moeiijkheden als jij zitten.....
Bovendien zijn je eerst genoemde punten prima punten om te blijven leven. En wat eerder werd genoemd, je kan straks een eeuwigheid dood zijn, nu nog maar even op zijn minst het beste uit je leven halen, meer kan je niet doen
Slechte hulpverlening gespot
Gewoon zeggen dat de dingen wel prima zijn, plus impliceren dat je moet leven. Dat hadden TLD & ik zonet ontkracht. Hij zegt dat hij 19 is overigens
. ---
Russische beer. Jij bent echt een typische negentienjarige. Wel, zoals je zelf al zei nét dat tikkeltje koeler. Ouders die permanent mogen doodvallen ipv tijdelijk is zowat het enige verschil dat ik in je betoog lees!
Maar je emotioneel betoogje over je niet kunnen binden aan grietjes wijst naast intimiteits issues en/of polygamische idealen ook op de angsten van een niet-psychopatisch wezen.
Het stappenplan voor de doorgewinterde en depressieve progressieveling:
1) Je moet zo nu en dan eens goed fuck off kunnen zeggen. Als dat betekent dat je stopt met inlands populistisch gepeupel te volgen, dan is dat maar zo. Dat betekent niet dat je je principes verloochend. Verander van omgeving. Laat die bekrompen Belgjes en Ne(an)dertalers zich maar belachelijk maken. Ga elders de held uithangen met mensen die wel aan één zeel trekken en die wel positief zijn.
2) Houd het niet bij theorie , maar onderneem zo nu en dan eens goed actie (niet constant, daar zijn we te lui voor).
3) Verander van omgeving. Werp je in het diepe. Ga je elders heruitvinden.
En evt:
4) In sommige landen is polygamie perfect aanvaard en mogelijk
. Poepen in het buitenland.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser58575
Guest
Op TRB wil ik met name reageren met een wijs stukje advies dat een oude vriend mij ooit gaf, en die toepasselijk, doch cynisch lijkt gezien het thema. "Life's too short to spend with the wrong people." Als je goed bent voor anderen en enkel stank voor dank krijgt, ga je met de verkeerde mensen om. Dat klinkt makkelijk gezegd, en ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn om dit te erkennen en verbeteren, maar je zult zien dat je leven drastisch verbetert wanneer je het doorbrengt met gelijkgezinden.
Ik heb door mijn voormalige werk zeer veel divers contact gehad met mensen van over de hele wereld, en heb zodoende vele culturen leren kennen, alsook vele verschillende denkwijzen en gedachteprocessen. Maar 1 ding kwam overal overeen. De grootste invloed op je geluk wordt bepaald door de mensen waarmee je je omringd. Met 19 jaar zullen dit waarschijnlijk met name familie en schoolgenoten zijn, en dat is lastig te doorbreken. Ik kan enkel zeggen, probeer je te omringen met de juiste mensen. Het zal niet ineens je leven perfect maken, maar alleszins een stuk draaglijker. Vergeet enkel niet, dat om een goede vriend te hebben, je ook een goede vriend moet zijn
Ik heb door mijn voormalige werk zeer veel divers contact gehad met mensen van over de hele wereld, en heb zodoende vele culturen leren kennen, alsook vele verschillende denkwijzen en gedachteprocessen. Maar 1 ding kwam overal overeen. De grootste invloed op je geluk wordt bepaald door de mensen waarmee je je omringd. Met 19 jaar zullen dit waarschijnlijk met name familie en schoolgenoten zijn, en dat is lastig te doorbreken. Ik kan enkel zeggen, probeer je te omringen met de juiste mensen. Het zal niet ineens je leven perfect maken, maar alleszins een stuk draaglijker. Vergeet enkel niet, dat om een goede vriend te hebben, je ook een goede vriend moet zijn
Calamus Incendium
Forum Personality 20/21
- Reactiescore
- 6.277
Slechte hulpverlening gespot
Gewoon zeggen dat de dingen wel prima zijn, plus impliceren dat je moet leven. Dat hadden TLD & ik zonet ontkracht. Hij zegt dat hij 19 is overigens
---
Russische beer. Jij bent echt een typische negentienjarige. Wel, zoals je zelf al zei nét dat tikkeltje koeler. Ouders die permanent mogen doodvallen ipv tijdelijk is zowat het enige verschil dat ik in je betoog lees!
Maar je emotioneel betoogje over je niet kunnen binden aan grietjes wijst naast intimiteits issues en/of polygamische idealen ook op de angsten van een niet-psychopatisch wezen.
Het stappenplan voor de doorgewinterde en depressieve progressieveling:
1) Je moet zo nu en dan eens goed fuck off kunnen zeggen. Als dat betekent dat je stopt met inlands populistisch gepeupel te volgen, dan is dat maar zo. Dat betekent niet dat je je principes verloochend. Verander van omgeving. Laat die bekrompen Belgjes en Ne(an)dertalers zich maar belachelijk maken. Ga elders de held uithangen met mensen die wel aan één zeel trekken en die wel positief zijn.
2) Houd het niet bij theorie , maar onderneem zo nu en dan eens goed actie (niet constant, daar zijn we te lui voor).
3) Verander van omgeving. Werp je in het diepe. Ga je elders heruitvinden.
En evt:
4) In sommige landen is polygamie perfect aanvaard en mogelijk
Ik ben toevallig een boek van freud aan het lezen binnenkort ga ik hier mensen dmv psychoanalyse behandelen.
wss hebben teveel mensen hun ouders zien vrijen vroeger en zijn nu allemaal gefrustreerd en posten op een online tw forum ja dat zal het zijn mooi onderwerp voor mn scriptie haha doei
Op TRB wil ik met name reageren met een wijs stukje advies dat een oude vriend mij ooit gaf, en die toepasselijk, doch cynisch lijkt gezien het thema. "Life's too short to spend with the wrong people." Als je goed bent voor anderen en enkel stank voor dank krijgt, ga je met de verkeerde mensen om. Dat klinkt makkelijk gezegd, en ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn om dit te erkennen en verbeteren, maar je zult zien dat je leven drastisch verbetert wanneer je het doorbrengt met gelijkgezinden.
Ik heb door mijn voormalige werk zeer veel divers contact gehad met mensen van over de hele wereld, en heb zodoende vele culturen leren kennen, alsook vele verschillende denkwijzen en gedachteprocessen. Maar 1 ding kwam overal overeen. De grootste invloed op je geluk wordt bepaald door de mensen waarmee je je omringd. Met 19 jaar zullen dit waarschijnlijk met name familie en schoolgenoten zijn, en dat is lastig te doorbreken. Ik kan enkel zeggen, probeer je te omringen met de juiste mensen. Het zal niet ineens je leven perfect maken, maar alleszins een stuk draaglijker. Vergeet enkel niet, dat om een goede vriend te hebben, je ook een goede vriend moet zijn
waarom blijf je hier dan terugkeren!!!!
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser73016
Guest
Slechte hulpverlening gespot
Gewoon zeggen dat de dingen wel prima zijn, plus impliceren dat je moet leven. Dat hadden TLD & ik zonet ontkracht. Hij zegt dat hij 19 is overigens
---
Russische beer. Jij bent echt een typische negentienjarige. Wel, zoals je zelf al zei nét dat tikkeltje koeler. Ouders die permanent mogen doodvallen ipv tijdelijk is zowat het enige verschil dat ik in je betoog lees!
Maar je emotioneel betoogje over je niet kunnen binden aan grietjes wijst naast intimiteits issues en/of polygamische idealen ook op de angsten van een niet-psychopatisch wezen.
Het stappenplan voor de doorgewinterde en depressieve progressieveling:
1) Je moet zo nu en dan eens goed fuck off kunnen zeggen. Als dat betekent dat je stopt met inlands populistisch gepeupel te volgen, dan is dat maar zo. Dat betekent niet dat je je principes verloochend. Verander van omgeving. Laat die bekrompen Belgjes en Ne(an)dertalers zich maar belachelijk maken. Ga elders de held uithangen met mensen die wel aan één zeel trekken en die wel positief zijn.
2) Houd het niet bij theorie , maar onderneem zo nu en dan eens goed actie (niet constant, daar zijn we te lui voor).
3) Verander van omgeving. Werp je in het diepe. Ga je elders heruitvinden.
En evt:
4) In sommige landen is polygamie perfect aanvaard en mogelijk
Ik heb nooit gezegd dat mijn ouders mogen doodvallen. Ik heb alleen gezegd dat het me niet veel uitmaakt, en dat ik er geen traan om zal geven. En ja, dat is misschien een verschil. Maar ik ben tot een punt gekomen waar ik echt niet veel geef om mijn ouders & andersom ook. Dat is anders bij veel mensen. Ik heb gezegd dat ik zeer afwijzend, koel & afstandelijk ben. Dat is bij iedereen zo. Ook bij mijn ouders. Moet wel zeggen: ik heb ouders die niet voor me konden zorgen, en ik heb pleegouders. Mijn echte mama heb ik al denk ik 15 jaar niet meer gezien. Mijn echte vader ook al een jaar of 2 niet meer. En ook mijn pleegouders minstens 3 maanden niet meer. Voor mij zijn ze dus niet echt verschillend met andere mensen, en daar heb ik dus ook geen emotionele band mee. Dat verklaart wellicht ook al heel veel. Voor mij zijn ze niet veel anders dan mensen die bijvoorbeeld eens op mijn school zaten, of vrienden van vrienden bvb. . Ik heb ook een heel ander karakter en heel weinig gemeenschappelijke interesses dan mijn ouders, dus misschien speelt dat ook wat mee. Waar mijn echte pa & ma graag naar actiefilms kijken, zie ik liever arthousefilms & niet-amerikaanse films. Dat is iets dat vrij afwijkend is, maar ik zie niet graag actiefilms. Ik kan daar niet tegen.
Ik zou me kapotvervelen. En zo geldt dat voor veel vlakken. Ook leeftijdsgenoten zijn niet echt de mensen die graag naar arthouse kijken. Men speelt bvb. liever call of duty, terwijl ik liever een diepgaand strategische game speel. Ik speel liever weerwolven van wakkerdam op het tw forum terwijl zij liever candy crush spelen op facebook. Op bijna alles verschil ik... .Slechte hulpverlening gespot
Gewoon zeggen dat de dingen wel prima zijn, plus impliceren dat je moet leven. Dat hadden TLD & ik zonet ontkracht. Hij zegt dat hij 19 is overigens
---
Russische beer. Jij bent echt een typische negentienjarige. Wel, zoals je zelf al zei nét dat tikkeltje koeler. Ouders die permanent mogen doodvallen ipv tijdelijk is zowat het enige verschil dat ik in je betoog lees!
Maar je emotioneel betoogje over je niet kunnen binden aan grietjes wijst naast intimiteits issues en/of polygamische idealen ook op de angsten van een niet-psychopatisch wezen.
Het stappenplan voor de doorgewinterde en depressieve progressieveling:
1) Je moet zo nu en dan eens goed fuck off kunnen zeggen. Als dat betekent dat je stopt met inlands populistisch gepeupel te volgen, dan is dat maar zo. Dat betekent niet dat je je principes verloochend. Verander van omgeving. Laat die bekrompen Belgjes en Ne(an)dertalers zich maar belachelijk maken. Ga elders de held uithangen met mensen die wel aan één zeel trekken en die wel positief zijn.
2) Houd het niet bij theorie , maar onderneem zo nu en dan eens goed actie (niet constant, daar zijn we te lui voor).
3) Verander van omgeving. Werp je in het diepe. Ga je elders heruitvinden.
En evt:
4) In sommige landen is polygamie perfect aanvaard en mogelijk
Hoe wil je dat realiseren. Ik heb maar een beperkt budget? Je kan moeilijk aankloppen bij een ander land, en zeggen hé ik wil in je land wonen. Je zou illegaal moeten vertrekken of de wilde natuur moeten intrekken zoals een of andere Chris McCandless waar ik ironisch genoeg al vaak heb over nagedacht - zelfs voor ik dat verhaal gehoord had.
Op TRB wil ik met name reageren met een wijs stukje advies dat een oude vriend mij ooit gaf, en die toepasselijk, doch cynisch lijkt gezien het thema. "Life's too short to spend with the wrong people." Als je goed bent voor anderen en enkel stank voor dank krijgt, ga je met de verkeerde mensen om. Dat klinkt makkelijk gezegd, en ik weet uit ervaring hoe moeilijk het kan zijn om dit te erkennen en verbeteren, maar je zult zien dat je leven drastisch verbetert wanneer je het doorbrengt met gelijkgezinden.
Ik heb door mijn voormalige werk zeer veel divers contact gehad met mensen van over de hele wereld, en heb zodoende vele culturen leren kennen, alsook vele verschillende denkwijzen en gedachteprocessen. Maar 1 ding kwam overal overeen. De grootste invloed op je geluk wordt bepaald door de mensen waarmee je je omringd. Met 19 jaar zullen dit waarschijnlijk met name familie en schoolgenoten zijn, en dat is lastig te doorbreken. Ik kan enkel zeggen, probeer je te omringen met de juiste mensen. Het zal niet ineens je leven perfect maken, maar alleszins een stuk draaglijker. Vergeet enkel niet, dat om een goede vriend te hebben, je ook een goede vriend moet zijn
Dan zou ik volgens jou met iedereen alle contact moeten verbreken. Eigenlijk heb ik al altijd gedacht dat het aan mezelf lag. Puur omdat het met zoveel mensen was. Maar misschien moet ik ergens heel veel pech gehad hebben. Sowieso ben ik alvast in een niet echt goed gezin terechtgekomen, want ik was ten eerste al ongewenst. Want ik weet dat mijn echte mama graag abortus wou. En al haar andere kindjes dat ze later kreeg heeft ze laten weghalen.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser58575
Guest
"Before coming to the conclusion that you're the problem, please first give serious consideration to the idea that everyone else might be a cunt." - Een of andere wijze vent wiens naam ik me niet herinner nu.
DeletedUser71860
Guest
-Buitenlandse stage met je opleiding
-Kijk uit op vacaturesite van 11.11.11 onder NoordZuid beweging. Nu zoeken ze volk voor Moshi in Tanzania bijvoorbeeld. Ken een vriendin van mijn opleiding die daar geweest is trouwens. Beste wat ze ooit gedaan had. Mss kan je wel mee
. Leg contacten met zo'n mensen anyway. -Schrijf met vrienden een vrijwilligersproject in let's say Roemenië. Europese Commissie sponsert goede projecten. Of als je geen inspiratie hebt, klop aan bij Actiedorpen Roemenië, zij zoeken vaak volk in de zomer.
- Ga in een ander land aan de slag voor Dutch speaking jobs. Enige andere voorwaarde is dat je Engels moet kunnen. Als je niet weet wat doen, give it a shot. Je komt waarschijnlijk in contact met andere studenten of pasafgestudeerden vanuit heel de wereld voor dergelijke 'languagejobs'. Geen diploma voor nodig
- Ga aan de slag als Nederlandstalige animator in zonnige landjes. Tik ook hier dutch speaking jobs in op het internet.
- De nederlandse organisatie SIW biedt erg goedkoper vrijwilligersprojecten aan. Boerderij renoveren in Ijsland, en samenwonen met internationale vrijwilligers waarmee je op het dak stoned naar het noorderlicht kan staren? Waarom niet
- Klop aan bij kennissen die weet hebben van een buitenlands project. Vaak kunnen zij je naar ginds sturen. En heb je gratis accomodatie. Leven is elders vaak veel goedkoper. Alleen die vliegtickets steken tegen.
Freud is wel wat achterhaald. Al ontken ik het bestaan van zijn seksuele en doodsdriften niet. Maar dat Oedipuscomplex enzo. Komop, dat is echt niet van belang, als het al bestaat. Die gast die vangt. Een belangrijke kritiek op Freud is dat hij generalistische uitspraken doet vanuit zijn klinisch praktijkje in Wenen. Waar hij zowat alleen met geestesgestoorden werkte.
Logisch om die inzichten dan door te trekken naar de hele populatie. Of ook totaal niet
De link met dromen vind ik wel interessant. Dromen zijn de shit! En ik denk dat de correlatie gameverslavingen en depressie anders echt wel goed zou zijn voor een scriptie!
+9000
Ik heb nooit gezegd dat mijn ouders mogen doodvallen. Ik heb alleen gezegd dat het me niet veel uitmaakt, en dat ik er geen traan om zal geven. En ja, dat is misschien een verschil. Maar ik ben tot een punt gekomen waar ik echt niet veel geef om mijn ouders & andersom ook. Dat is anders bij veel mensen. Ik heb gezegd dat ik zeer afwijzend, koel & afstandelijk ben. Dat is bij iedereen zo. Ook bij mijn ouders. Moet wel zeggen: ik heb ouders die niet voor me konden zorgen, en ik heb pleegouders. Mijn echte mama heb ik al denk ik 15 jaar niet meer gezien. Mijn echte vader ook al een jaar of 2 niet meer. En ook mijn pleegouders minstens 3 maanden niet meer. Voor mij zijn ze dus niet echt verschillend met andere mensen, en daar heb ik dus ook geen emotionele band mee. Dat verklaart wellicht ook al heel veel. Voor mij zijn ze niet veel anders dan mensen die bijvoorbeeld eens op mijn school zaten, of vrienden van vrienden bvb. . Ik heb ook een heel ander karakter en heel weinig gemeenschappelijke interesses dan mijn ouders, dus misschien speelt dat ook wat mee. Waar mijn echte pa & ma graag naar actiefilms kijken, zie ik liever arthousefilms & niet-amerikaanse films. Dat is iets dat vrij afwijkend is, maar ik zie niet graag actiefilms. Ik kan daar niet tegen.
Geen emotionele band hebben op 19-jarige leeftijd is vrij gebruikelijk. En kan er inkomen dat het in geval van pleegouders alleen nog maar sterker is. Ik heb ook nul gemeenschappelijke interesses met mijn ouders. Alles wat je hier al neergekrabbeld hebt, is erg herkenbaar.
Gelukkig maar dat je er nog wel achter zal komen dat er veel meer is dan dit in het leven. Een zoektocht naar gelijksgezinden, relevante zijn en situaties waar je zo nu en dan de held kan uithangen. Dat is mijn advies. Dingen die je waarschijnlijk al weet. Maar het is toch maar mooi als dat bevestigd wordt.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser58575
Guest
DeletedUser73016
Guest
-Buitenlandse stage met je opleiding
-Kijk uit op vacaturesite van 11.11.11 onder NoordZuid beweging. Nu zoeken ze volk voor Moshi in Tanzania bijvoorbeeld. Ken een vriendin van mijn opleiding die daar geweest is trouwens. Beste wat ze ooit gedaan had. Mss kan je wel mee
-Schrijf met vrienden een vrijwilligersproject in let's say Roemenië. Europese Commissie sponsert goede projecten. Of als je geen inspiratie hebt, klop aan bij Actiedorpen Roemenië, zij zoeken vaak volk in de zomer.
- Ga in een ander land aan de slag voor Dutch speaking jobs. Enige andere voorwaarde is dat je Engels moet kunnen. Als je niet weet wat doen, give it a shot. Je komt waarschijnlijk in contact met andere studenten of pasafgestudeerden vanuit heel de wereld voor dergelijke 'languagejobs'. Geen diploma voor nodig
- Ga aan de slag als Nederlandstalige animator in zonnige landjes. Tik ook hier dutch speaking jobs in op het internet.
- De nederlandse organisatie SIW biedt erg goedkoper vrijwilligersprojecten aan. Boerderij renoveren in Ijsland, en samenwonen met internationale vrijwilligers waarmee je op het dak stoned naar het noorderlicht kan staren? Waarom niet
- Klop aan bij kennissen die weet hebben van een buitenlands project. Vaak kunnen zij je naar ginds sturen. En heb je gratis accomodatie. Leven is elders vaak veel goedkoper. Alleen die vliegtickets steken tegen.
Freud is wel wat achterhaald. Al ontken ik het bestaan van zijn seksuele en doodsdriften niet. Maar dat Oedipuscomplex enzo. Komop, dat is echt niet van belang, als het al bestaat. Die gast die vangt. Een belangrijke kritiek op Freud is dat hij generalistische uitspraken doet vanuit zijn klinisch praktijkje in Wenen. Waar hij zowat alleen met geestesgestoorden werkte.
Logisch om die inzichten dan door te trekken naar de hele populatie. Of ook totaal niet
De link met dromen vind ik wel interessant. Dromen zijn de shit! En ik denk dat de correlatie gameverslavingen en depressie anders echt wel goed zou zijn voor een scriptie!
+9000
Geen emotionele band hebben op 19-jarige leeftijd is vrij gebruikelijk. En kan er inkomen dat het in geval van pleegouders alleen nog maar sterker is. Ik heb ook nul gemeenschappelijke interesses met mijn ouders. Alles wat je hier al neergekrabbeld hebt, is erg herkenbaar.
Gelukkig maar dat je er nog wel achter zal komen dat er veel meer is dan dit in het leven. Een zoektocht naar gelijksgezinden, relevante zijn en situaties waar je zo nu en dan de held kan uithangen. Dat is mijn advies. Dingen die je waarschijnlijk al weet. Maar het is toch maar mooi als dat bevestigd wordt.
Godverdomme, dat is nu echt wel iets wat ik wil
Ook die dutch speaking jobs lijken me wel aantrekkelijk. Maar ik heb niets hé. Ik heb geen diploma ofzo (al moet het wel makkelijk zijn, kan het wel tegen de lente hebben als ik wil). Maar hoger onderwijs/universiteit geen zin in eerlijk gezegd, en ook niet de motivatie.
DeletedUser
Guest
Omdat ik niet weet wat je kan winnen met het leven. Wat valt er te winnen met het leven? Geld, prestige, winst in weerwolven van wakkerdam, een meisje, vrienden, een gezin, een huis, werk, gaan studeren, president worden van Amerika. I don't know. Je leeft maar, maar eigenlijk vind ik dat je eigen leven nutteloos is. Bovendien zijn er te weinig positieve ervaringen om de negatieve te compenseren. Om eerlijk te zijn weet ik niet wat een positieve ervaring zou moeten inhouden. Ik heb in mijn 19 jaar dat ik leef al veel ellende meegemaakt, en voor wat? De weinig positieve ervaringen wegen daar niet tegen op, en de toekomst ziet er ook niet bepaald rooskleurig uit, eerlijk gezegd. Ik zie mezelf geen veertig jaar worden, dat is duidelijk. Mensen mogen dat egoïstisch vinden, maar i don't care. Ik help al genoeg andere mensen, en in 95 procent v/d gevallen krijg je toch stank voor dank. Dus mag ik ook eens aan mezelf denken wanneer ik dat wil. Alleen zal ik wellicht nooit zelfmoord plegen omdat ik geen zin heb om met een geamputeerd been rond te lopen, als die poging mislukt. Bovendien geen zin in onmenselijk veel pijn, die je waarschijnlijk toch wel eens zal moeten meemaken. Alleen doet pijn veel minder zeer als je het niet verwacht, vraag me niet waarom. Voor een trein springen moet pijnlijk zijn, maar gewoon gegrepen worden door een trein zonder dat je het verwacht dan weer niet. Maar als er een denkbeeldige poort bestaat waar je kan doorlopen en daarachter stopt het leven. Tja, dan is de keuze snel gemaakt.
Er zijn zeker redenen waarom ik nooit erg de zin van het leven inzie. Ten eerste kan ik de druk van presteren in de maatschappij niet aan, en lap ik het volgen van de regels aan mijn laars. Ik erger me aan de passiviteit van de maatschappij, en de rechtse standpunten van veel politici en mensen. Er zijn enorm grote problemen in de wereld zoals klimaatverandering en er wordt nul komma nul progressie gemaakt. Het is frustrerend om daarop te moeten toekijken... . Ik ben extreem progressief ingesteld, dus ja, politiek is voor mij heel frustrerend om te volgen. Ook omdat ik van mezelf weet dat ik het beter zou kunnen dan republikeinen. Tweede reden is dat ik niet al te erg sociaal ben ingesteld, dat hebben sommigen misschien al gezien. Ik reageer heel vaak zeer afstandelijk, en laat weinig mensen toe in mijn leven. Een relatie zal waarschijnlijk nooit aan mij besteed zijn aangezien ik heel vaak verandering wil en nooit bij eenzelfde gedacht kan blijven (dat hebben sommigen al gezien, dat zal ook zo voor een meisje zijn, ik ga geen jaren op dezelfde gezicht kijken... .). Bovendien zou samenwonen voor mij heel veel energie vergen. Ik heb graag vrijheid, en dagen waarop ik geen verplichtingen heb. Als je dan moet werken, weet ik niet of ik zin ga hebben om direct gebonden te zijn aan een vrouw. Ik denk niet dat dat aan mij besteedt is. Bovendien ben ik qua karakter ook niet geheel aantrekkelijk. Aan de andere kant wil ik wel zeker een meisje, maar die punten zorgen ervoor dat het heel moeilijk zal zijn om een serieuze stabiele relatie op te bouwen. En dat frustreert me. Er zijn duizenden reden waarom het leven voor mij zinloos is. En er zijn eigenlijk weinig redenen waarom ik wel zou leven. Ik heb zeker geen psychische problemen, maar ik ben zeer 'koel', afstandelijk en afwijzend en dat is zeker geen pluspunt naar andere mensen toe. Emoties zal ik nauwelijks tonen, want ik heb ze gewoon niet. Ik veins ze alleen maar omdat het anders wat raar zou overkomen. Maar mij kan het geen bal schelen als iemand dood zou gaan uit mijn dichte kring als ik heel eerlijk moet zijn. Zelfs bij mijn eigen ouders zou het mij niet boeien. Echter help ik wel andere mensen uit principe, omdat ik dat graag doe en uit respect (dat ik misschien ook veins, geen idee?) en ook omdat ik vind van mezelf dat ik het toch beter weet
WInst in Weerwolven van Wakkerdam, erg belangrijk!
DeletedUser73016
Guest
DeletedUser48278
Guest
Omdat ik niet weet wat je kan winnen met het leven. Wat valt er te winnen met het leven? Geld, prestige, winst in weerwolven van wakkerdam, een meisje, vrienden, een gezin, een huis, werk, gaan studeren, president worden van Amerika. I don't know. Je leeft maar, maar eigenlijk vind ik dat je eigen leven nutteloos is. Bovendien zijn er te weinig positieve ervaringen om de negatieve te compenseren. Om eerlijk te zijn weet ik niet wat een positieve ervaring zou moeten inhouden. Ik heb in mijn 19 jaar dat ik leef al veel ellende meegemaakt, en voor wat? De weinig positieve ervaringen wegen daar niet tegen op, en de toekomst ziet er ook niet bepaald rooskleurig uit, eerlijk gezegd. Ik zie mezelf geen veertig jaar worden, dat is duidelijk. Mensen mogen dat egoïstisch vinden, maar i don't care. Ik help al genoeg andere mensen, en in 95 procent v/d gevallen krijg je toch stank voor dank. Dus mag ik ook eens aan mezelf denken wanneer ik dat wil. Alleen zal ik wellicht nooit zelfmoord plegen omdat ik geen zin heb om met een geamputeerd been rond te lopen, als die poging mislukt. Bovendien geen zin in onmenselijk veel pijn, die je waarschijnlijk toch wel eens zal moeten meemaken. Alleen doet pijn veel minder zeer als je het niet verwacht, vraag me niet waarom. Voor een trein springen moet pijnlijk zijn, maar gewoon gegrepen worden door een trein zonder dat je het verwacht dan weer niet. Maar als er een denkbeeldige poort bestaat waar je kan doorlopen en daarachter stopt het leven. Tja, dan is de keuze snel gemaakt.
Er zijn zeker redenen waarom ik nooit erg de zin van het leven inzie. Ten eerste kan ik de druk van presteren in de maatschappij niet aan, en lap ik het volgen van de regels aan mijn laars. Ik erger me aan de passiviteit van de maatschappij, en de rechtse standpunten van veel politici en mensen. Er zijn enorm grote problemen in de wereld zoals klimaatverandering en er wordt nul komma nul progressie gemaakt. Het is frustrerend om daarop te moeten toekijken... . Ik ben extreem progressief ingesteld, dus ja, politiek is voor mij heel frustrerend om te volgen. Ook omdat ik van mezelf weet dat ik het beter zou kunnen dan republikeinen. Tweede reden is dat ik niet al te erg sociaal ben ingesteld, dat hebben sommigen misschien al gezien. Ik reageer heel vaak zeer afstandelijk, en laat weinig mensen toe in mijn leven. Een relatie zal waarschijnlijk nooit aan mij besteed zijn aangezien ik heel vaak verandering wil en nooit bij eenzelfde gedacht kan blijven (dat hebben sommigen al gezien, dat zal ook zo voor een meisje zijn, ik ga geen jaren op dezelfde gezicht kijken... .). Bovendien zou samenwonen voor mij heel veel energie vergen. Ik heb graag vrijheid, en dagen waarop ik geen verplichtingen heb. Als je dan moet werken, weet ik niet of ik zin ga hebben om direct gebonden te zijn aan een vrouw. Ik denk niet dat dat aan mij besteedt is. Bovendien ben ik qua karakter ook niet geheel aantrekkelijk. Aan de andere kant wil ik wel zeker een meisje, maar die punten zorgen ervoor dat het heel moeilijk zal zijn om een serieuze stabiele relatie op te bouwen. En dat frustreert me. Er zijn duizenden reden waarom het leven voor mij zinloos is. En er zijn eigenlijk weinig redenen waarom ik wel zou leven. Ik heb zeker geen psychische problemen, maar ik ben zeer 'koel', afstandelijk en afwijzend en dat is zeker geen pluspunt naar andere mensen toe. Emoties zal ik nauwelijks tonen, want ik heb ze gewoon niet. Ik veins ze alleen maar omdat het anders wat raar zou overkomen. Maar mij kan het geen bal schelen als iemand dood zou gaan uit mijn dichte kring als ik heel eerlijk moet zijn. Zelfs bij mijn eigen ouders zou het mij niet boeien. Echter help ik wel andere mensen uit principe, omdat ik dat graag doe en uit respect (dat ik misschien ook veins, geen idee?) en ook omdat ik vind van mezelf dat ik het toch beter weet
Veel dingen die je vertelt hebben ook in mijn hoofd rondgespookt. Naar mate je wat ouder wordt zul je merken dat veel problemen uit zichzelf verdwijnen. Het makkelijke is dat je hier niets voor hoeft te doen, ouder worden gaat automatisch. Veel jongeren hebben te maken met een existentiele crisis, wat de redenen hiervoor zijn weet ik ook niet precies. Dit is een alinea uit een omschrijving van een nummer van Arcade Fire:
This is where we find Modern Man. He exists right on the fault line of the past and the future and is having a hard time coping and finding a sense of hope watching the onrush of an alien landscape erode so much of what he loved under the unforgiving crunch of accelerated time and cold tectonics. Adding to this is the societal push to "become something" to "get somewhere". Yet, how can anyone go anywhere when all the points on the map are in constant flux? Under these circumstances a person cannot help but to be nowhere...all the time.
Wanneer je veel nare ervaringen, weinig zekerheid en liefde hebt gehad tijdens je jeugd merk je dat je in een soort zwart gat valt. Niets lijkt waarde te hebben. Je zegt dat er duizenden reden zijn waarom het leven zinloos is, maar eigenlijk is dat niet waar. Er is geen reden waarom het leven zinloos is, maar ook geen reden waardoor het zinvol is. Je kunt wel denken 'pijn en lijden maken het leven zinloos', maar in essentie slaat dat nergens op. Er is geen absolute zin van het leven, dus zinloosheid en zinvolheid zijn lose begrippen. Het punt is dat je zelf een reden kunt bedenken om voor te gaan leven. Voor mij is dat het interessante. Soms ben je depressief en een andere keer weer zeer optimistisch. Je zult merken dat je op een gegeven moment stabieler wordt.
Wat ik je aanraad is dat je contact blijft zoeken met mensen. Ikzelf heb opzich niet een slechte jeugd gehad (deels ook wel), maar door bepaalde factoren heb ik wel veel problemen (Ontwijkende persoonlijkheidsstroonis). Momenteel ben ik vrijwilligerswerk aan het doen voor https://www.mercyships.org in Madagascar. Ik merk dat ontmoetingen met bepaalde mensen je leven drastisch veranderd. Ik heb ontzettend veel geleerd in de vier maanden die ik hier nu ben en mijn leven zal niet meer hetzelfde zijn. Ik merk dat jij je vertrouwen in mensen kwijt bent geraakt door de verschillende gebeurtenissen in je leven, maar weet wel dat je vertrouwen ook weer terug kunt krijgen. Veel mensen zijn oprecht en warm en de moeite waard om echt te leren kennen. Anderen zullen je weer kwetsen maar dat geeft niet. Hoe erg je ook bent beschadigd in je jeugd, bepaalde keuzes die je maakt kunnen voor herstel zorgen. Echter kun je het niet alleen, je hebt hiervoor anderen nodig maar dat is niet erg. Er zijn genoeg personen die graag een helpende hand bieden.
Het aller belangrijkste is dat je een gevoel van eigenwaarde creeert. Hoe je dat precies doet is voor iedereen verschillend, maar wanneer je om jezelf geeft ben je al tot veel meer in staat en doen veel dingen er niet meer toe. Blijf niet hangen in het gevoel dat je heel erg anders bent dan iedereen, want er zijn genoeg personen die hetzelfde doormaken en over de dingen nagedacht hebben waar jij over nadenkt. Het leven heeft niet enkel een schaduwzijde en ik hoop dat je dat snel zult merken.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser71860
Guest
Spot on. Erg treffend dit. Maar wat verwacht je van een oud co-speler. Herinner je Ingame op W25?
Ik zat zelfs niet zo gek ver van je (Swaziland). Eventjes zelfs gedacht om Madagascar te bezoeken. Als Joy Division fanaat is het bijna akelig hoe similar we zijn.We kunnen wel stellen nu dat je gewoon naar Afrika moet. En dan valt alles in de plooi. Je weet wat je te doen staat, Russische beer!
Marneus. Vertel over Madagascar!
DeletedUser58575
Guest
Raken we trouwens niet inmiddels erg ver off-topic?
Met alle respect naar TRB ofc
Met alle respect naar TRB ofc
DeletedUser48278
Guest
Ik zat van 17 juni tot 30 augustus in Durban eigenlijk! En nee ik herinner me w25 niet? Het was NLc6 dat we samen speelden (lees: domineerden).
Pff ja wat valt er te vertellen over Madagascar? Ben hier nog maar een paar weken maar ik kan wel zeggen dat het een prachtig land is. Jungle, bergen, strand en warmte. De inwoners zijn de aardigste mensen ooit ondanks de tergende armoede. Het is een hele beleving, het is zo verschillend van Europa allemaal (en tevens van Zuid-Afrika). Volgende week ga ik kamperen op een onbewoond eiland dus even afwachten hoe dat zal zijn.
Pff ja wat valt er te vertellen over Madagascar? Ben hier nog maar een paar weken maar ik kan wel zeggen dat het een prachtig land is. Jungle, bergen, strand en warmte. De inwoners zijn de aardigste mensen ooit ondanks de tergende armoede. Het is een hele beleving, het is zo verschillend van Europa allemaal (en tevens van Zuid-Afrika). Volgende week ga ik kamperen op een onbewoond eiland dus even afwachten hoe dat zal zijn.
DeletedUser71860
Guest
Raken we trouwens niet inmiddels erg ver off-topic?
Met alle respect naar TRB ofc
Neen. Meeste mensen die op dit topic klikken, zijn niet op zoek naar een discussie over het concept zelfmoord. De meeste zijn geïnteresseerd in oorzaken, lotgenoten & inzicht in fasen/oplossingen. En daarom is het goed om levensveranderende ervaringen te delen in dit topic. Welke elementen veranderen je wereldbeeld en levensfilosofie?
Ik zat van 17 juni tot 30 augustus in Durban eigenlijk! En nee ik herinner me w25 niet? Het was NLc6 dat we samen speelden (lees: domineerden).
Pff ja wat valt er te vertellen over Madagascar? Ben hier nog maar een paar weken maar ik kan wel zeggen dat het een prachtig land is. Jungle, bergen, strand en warmte. De inwoners zijn de aardigste mensen ooit ondanks de tergende armoede. Het is een hele beleving, het is zo verschillend van Europa allemaal (en tevens van Zuid-Afrika). Volgende week ga ik kamperen op een onbewoond eiland dus even afwachten hoe dat zal zijn.
Ochot, classic 6.
. Durban was erg close ja! Ben terug van 8 juli na een half jaar. Ik heb onder andere door Namibië & Mozambique gereisd. Zeker de moeite. Maar uiteindelijk ligt mijn project in Swaziland me nog het meest nauw aan het hart. Mensen zijn inderdaad ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd, ondanks die tergende armoede. De overdosis UV-licht helpt, en hoe langer je blijft hoe relevanter je je voelt. Hoe meer doel je krijgt in het leven. Ik werkte in verschillende weeshuizen. En sommige straatkinderen hebben we echt van de dood gered. Dag en nacht mee bezig als het moet.
Ik ben ervan overtuigd dat een man van twee dingen kan leven. Oftewel een goeie levensgezel vinden. Oftewel een missie hebben. Beiden tegelijk zou mooi zijn, maar is niet nodig. Eén van deze twee elementen en ik ben ervan overtuigd dat elke zelfmoordneiging zal verdwijnen en zelfs vergeten worden. Die moeilijke 'zoekende' tijd die nu alomtegenwoordig is, wordt uiteindelijk een voetnoot in je leven.
Wat voor project doe jij?
DeletedUser48278
Guest
Hmm laten we maar via Skype verder praten ik zou graag van alles en nog wat willen horen.
DeletedUser71860
Guest
Goed. Spreek je soonish eens aan! Gebruikte skype afgelopen maanden enkel om eens sporadisch met mijn ouders te praten. Als het zo schandalig lang geleden was dat ik iets van me had laten horen