- Reactiescore
- 770
" Ik dacht dat de Romeinen juist relatief tolerant waren t.o.v. gebieden die ze veroverden, zo mocht de bevolking in veroverde gebieden vaak hun eigen godsdienst behouden als ze daarnaast ook de Romeinse goden aanbaden. De Grieken hebben heel veel bijgedragen aan wiskunde en filosofie, al waren er voor hun inderdaad ook grenzen aan de vrijheid zoals die gifbeker duidelijk laat zien. En hoeveel vrijheid er precies was onder de Romeinen en Grieken varieerde denk ik ook afhankelijk van wie er precies aan de macht was, zo kan ik me voorstellen dat er veel minder vrijheid onder iemand als Nero was dan onder een soepelere keizer."
Die tolerantie waar jij naar verwijst zie je veel te veel in hoe wij het begrip 'tolerantie' begrijpen; in die tijd was 'tolerantie' synoniem met: we verkrachten je vrouw niet en we kappen je kop er niet af als je zwijgt over je geloofsovertuiging. Ook de Grieken en Romeinen kenden het woord blasfemie. Het verschil tussen de Grieken en de Romeinen was dat de Romeinen een enorme personencultus hadden: standbeelden van keizers werden evenveel vereerd als dat van een godheid, terwijl dit bij de Grieken anders lag.
Een belangrijke gebeurtenis in het bestaan van de Kerk was het Edict van Milaan (313 n.C.). Het edict van de hand van de Romeinse keizers Licinius en Constantijn de Grote bepaalt dat de Romeinse burgers volledige geloofsvrijheid krijgen, en dat hun burgerrechten gegarandeerd worden. Hiermee kwam een einde aan de christenvervolgingen en kon de Kerk nu bijgevolg in alle vrijheid haar werk verder zetten. De gevolgen lieten niet lang op zich wachten: het aantal gelovigen nam exponentieel toe en het christendom werd een leidende godsdienst. In 381 n.c. is er het concilie van Constantinopel: het christendom wordt de officiële godsdienst.
Enkel die datum kan aangewezen worden als een wanneer een Romeinse keizer geloofsvrijheid schenkt. Bij voorgaande keizers was daar geen sprake van. Eusebius is hier zeer interessant auteur over die dat nauw allemaal schetst welke er zeer hard waren, met keizer Nero ver voorop.
"In de Middeleeuwen had je een extreem hoge intolerantie voor mensen die sceptisch waren over het bestaan van god, of zelfs mensen die een iets andere opvatting over het geloof hadden dan de Katholieke kerk(zoals de Katharen en later de Protestanten). Ik denk dat er in de oudheid wel meer ruimte voor scepsis."
Dat was dus juist voor de Romeinen en de Grieken zo. Ook heidenen hebben christenen vervolgd omwille van hun geloof, dus er was in die tijd totaal geen tolerante godsdienstvrije cultuur en attitude zoals wij die kennen. Christenen werden vervolgd omdat zij het contract van de polis met de goden verbraken: als ook maar één lid van de polis niet op publieke wijze aan de godsdienst deelnam, zou de polis 'de gunst van de goden verliezen'.
Laatst bewerkt:
