Dat is makkelijk, en dat is ook wat elke communistische leider zei over 'zijn vorm' van communisme. Nee het zou niet worden zoals de eerdere landen die zogenaamd communistisch waren, toch werd het wel zo.
Er is geen enkel westers land dat socialisme of communisme uitgeprobeerd heeft. Communisme werd vaak uitgeprobeerd in landen met geen democratische traditie, mogelijk deels als tegenreactie op het gebrek aan democratie, want via het communisme werd de toenmalige elite in die landen verworpen. In veel landen is het vanaf dag één al duidelijk geweest dat het socialisme er niet veel zou brengen, al ben ik niet in die tijdsgeest geboren natuurlijk. Maar ik denk dat de campagnes die PVDA en Europese linkse partijen en figuren zoals Corbyn, Melenchon, Power to the People, Podemos en dergelijke van een heel andere aard zijn dan de campagnes die je ziet in niet-Europese landen door communistische partijen.
Ik kan me herinneren dat die sympathie hadden met communisme Venezuela een tijdje geleden de hemel in prezen als een goed tegenvoorbeeld van een communistisch land dat prima functioneert. Dat hoor je nu niet meer, en een groot deel van hun welvaart en positie was te danken aan de olievoorraden die ze hadden en de indertijd hoge olie prijzen. Het is altijd grappig dat er op deze manier 1 stokpaardje uitgepikt wordt dat het nog relatief goed gedaan heeft, zeker als dat stokpaardje na een tijdje ook weer blijkt te falen.
Venezuela is geen communistisch land, maar een socialistisch land. Verder wordt de macht daar inderdaad op dit moment effectief misbruikt. Maar rechts steunt verder ook landen waarbij je je vragen kan stellen zoals Soedan, Israel en Saoedi-Arabië. Ik vind Venezuela niet relevant voor onze politiek. Het grote probleem in Venezuela is de olieprijs. En wanneer een land voor 50% afhankelijk is van olie, dan zal je dat inderdaad gaan voelen wanneer de olieprijs zakt of zelfs crasht. De oppositie heeft verder ook bloed in hun handen, en de oppositie die zij voeren is ook erg zwak, intimiderend en autoritair. In de jaren '90 hadden ze een weliswaar kleinere crisis die ook door de olieprijs werd veroorzaakt, waar rechts geen antwoord op kon vinden en dat toen het socialistische beleid dat we nu te zien krijgen als tegenreactie teweeg bracht. Links kwam er in de eerste plaats door een zelfde soort crisis als hetgeen we nu hebben. Volgens mij is het probleem waarmee Venezuela mee te kampen heeft een probleem dat de politieke grenzen overschrijdt, en waarbij het niet relevant is of links of rechts aan de macht is. Venezuela is gewoon als land te afhankelijk van de olieprijzen. Dat je je daar dan vervolgens niet op anticipeert is inderdaad wanbeleid. Maar op alles besparen behalve de rijke klasses in een arm land of steeds armer wordend land is dat ook. Wat wel duidelijk is, is dat Maduro wel op de macht belust is, en er alles aan doet om de macht te behouden. Hij ziet zijn land uit elkaar vallen, en dan probeer je natuurlijk vast te houden aan hetgeen je nog hebt, dus Venezuela is helaas aan het afglijden naar een dictatuur. Maar voor mij is dat geen reden om links in dit land niet te blijven steunen. En verder denk ik niet direct dat het alternatief in Venezuela een betere optie is. Verder is het ook absoluut geen reden om een invasie in Venezuela te gaan overwegen zoals Trump dit deze zomer voorstelde.
Mertens: "Er is geen link tussen Venezuela en de gemeenteraadsverkiezingen"
When
world oil prices collapsed in the 1980s, the economy contracted and
inflation levels (consumer price inflation) rose, remaining between 6 and 12% from 1982 to 1986,The inflation rate peaked in 1989 at 84%, the year the capital city of Caracas suffered from rioting during the
Caracazo following the cut of government spending and the opening of markets by President
Carlos Andrés Pérez. After Pérez initiated such
liberal economic policies and made Venezuelan markets more free, Venezuela's GDP went from a -8.3% decline in 1989 to growing 4.4% in 1990 and 9.2% in 1991, though wages remained low and unemployment was high among Venezuelans.
Some state that "neoliberalism" was the cause of Venezuelan economic difficulties, though overreliance on oil prices and a fractured political system without parties agreeing on policies caused many of the problems. By the mid-1990s under President
Rafael Caldera, Venezuela saw annual inflation rates of 50-60% from 1993 to 1997 with an exceptional peak in 1996 at 100%.
[39] The number of people living in poverty rose from 36% in 1984 to 66% in 1995
[42] with the country suffering a severe banking crisis (
Venezuelan banking crisis of 1994). In 1998, the economic crisis had grown even worse.
Per capita GDPwas at the same level as 1963 (after adjusting 1963 dollar to 1998 value), down a third from its 1978 peak; and the purchasing power of the average salary was a third of its 1978 level.
Je zegt nu dat het communisme vooral gefaald heeft vanwege het beleid dat de VS tijdens de koude oorlog had. Maar dat verklaart natuurlijk niet de rampzalige hongersnoden in de Sovjet unie voor WOII toen communisme als zodanig niet op de radar van de VS stond, en de hongersnoden in bvb China. Het land waar de VS het hardst ingreep en het hardst zijn best deed om communisme tegen te houden(Vietnam) is ironisch gezien zelfs een van de landen die nog relatief succesvol is geweest vergeleken met andere communistische landen.
Een woord: Stalin (of Mao).
Verder niet echt relevant voor het huidige tijdsbeeld. Bovendien ging het in de kapitalistische wereld in die tijd ook niet echt voor de wielen met "de grote Depressie" waar de USSR relatief gezien van werd gespaard, juist door het communisme en met de opkomst van het fascisme deels als tegenreactie op die economische depressie maar ook door "de bedreiging van het communisme", en ook door wanbeleid voor, tijdens en na WO1 en vooral tijdens het intermezzo door de geallieerden.
Ik denk niet dat het primair aan de VS lag dat het communisme gefaald heeft. En waarom is de VS het machtigste land te wereld, en heeft de Sovjet unie zelf niet die status gekregen? De SU was enorm, ze hadden veel grondstoffen en aardig wat inwoners. Waarom konden ze dan niet een even grote economie ontwikkelen als wat de VS had? Het verschil in economische grootte nam alleen maar toe, en je ziet zelf ook dat Oost Europa veel minder ver ontwikkeld is vergeleken met West Europa en in Noord en Zuid Korea is dat verschil nog groter. Als dit systeem zo goed is, waarom heeft het dan niet tot een sterkere geopolitieke positie geleid en zelfs de VS ingehaald?
We zullen de onderklasses in die landen eens met elkaar vergelijken. Over Noord-Korea begin ik niet, het mag voor zichzelf spreken dat ik me niet met dat land wil en kan identificeren. Maar het is gemakkelijker om in een rijk en kapitalistisch land dakloos te worden dan in Cuba dakloos te worden. Daar krijg je immers door de staat een huis toegewezen, en zo hoort het ook te zijn. Voor ieder een sociale woning. Nieuwbouw kan vervolgens beperkt worden, en dan kan er ook ingezet worden op ruimtelijke ordening en duurzaamheid.
Verder was Oost-Europa altijd al veel minder ver ontwikkeld dan West-Europa. En hebben de Verenigde Staten altijd veel meer industriële kracht en vermogen gekend dan de USSR. De USSR en China zijn er trouwens enorm op vooruit gegaan. Het is quasi een wonder dat de USSR de eerste man in een baan om de Aarde heeft kunnen sturen. Ik haal er even de cijfers bij... .
According to Michael Lynch, the 1897 census classified 82% of the population of Russia as landed and landless farmers.
In other word, our average Russian was a peasant and pre-revolutionary Russian peasant's 32 years life expectancy looked like this:
Childhood
Daily life
Work
After the October Revolution, the Bolsheviks, brought a horror of five-year plans – forced urbanization, education, industrialization and the collectivization of agriculture, and in one generation later, over 60% of the population of Russia was classified as the working class.
In other word, our average Russian was a worker, and the Soviet worker's 68 years life expectancy looked like this:
Childhood
Daily life
Work
No doubt that life for the average Russian got a lot better.
In fact, it got so much better, than even today, 26 years after the Soviet Union collapse, an average Russian feels rather nostalgic about Soviet times.
Literacy -
1917 - 25.2%
1926 - 51.0%
1939 - 89.7%
1950 - ~100%
Likbez - Wikipedia
Numeracy Rate -
1890 - 97.2%
1910 - 98.4%
1930 - 99.9%
1950 - 100%
Data on Russia | Reconstructing Global Inequality
Average years of education
1900 - 1.2 years
1910 - 1.3 years
1920 - 1.9 years
1930 - 2.5 years
1940 - 3.9 years
Data on Russia | Reconstructing Global Inequality
Life Expectancy -
1896 - 32.3 years
1926 - 44.4 years
1958 - 68.6 years
Demographics of the Soviet Union - Wikipedia
This isn't including the USSR's other modernisation projects such as national electrification and the eradication of homelessness.
Na de val van de USSR was er zelfs een achteruitgang in levenskwaliteit in Rusland, waarbij de levensverwachting scherp daalde, en zich nu pas ongeveer herstelde. De toegenomen alcoholproblematiek en -cultuur is daar ook een verklaring voor.
Daar durf ik geen uitspraak over te doen. Eind jaren '80 viel de USSR al bijna uit elkaar dus dat is sws een rare sample, en hoe de Sovjet unie na Stalin precies functioneerde vergeleken met het huidige Rusland, daar durf ik ook mijn vingers niet aan te branden. Een andere alternative history vraag die je je kan stellen is wat de economische positie van Rusland en bvb andere Oostblok landen zou zijn als ze geen communistisch systeem hadden gehad. Zou het welvaartsverschil tussen Oost en West dan ook kleiner zijn geweest? Ik denk van wel, maar ik ben wel benieuwd naar jou analyse hierover.
De sovjet-unie was op dat moment een tsaristisch keizerrijk. Een groot rijk dat in verval was, en dat dus op dat moment kwetsbaar was voor een revolutie of in een ander geval nationalisme zoals we dat bij het Ottomaanse rijk gezien hadden. Wat als de Russische Revolutie er niet zou gekomen zou zijn, is natuurlijk een grote "what if?", omdat je daarmee niet enkel de geschiedenis in Rusland verandert, maar ook in alle andere landen. Namelijk Rusland zou niet uit WO1 teruggetrokken zijn. Er zou een drijfveer minder zijn voor het ontstaan van fascisme. Mocht fascisme minder prevalent geweest zijn, had dit verder een kettingreactie veroorzaakt die namelijk voor andere oplossingen zouden zorgen en dus een andere geschiedenis / toekomst. En zonder de USSR hadden we ook geen koude oorlog gekend zoals we die nu gekend hebben, en had de technologie en sociale vooruitgang in veel landen ook achtergebleven. Veel Europese landen hebben met name snel sociale wetten er door moeten duwen omdat men bang was dat de Communistische Revolutie van de USSR zou overwaaien naar die landen door de vooruitstrevende sociale wetten in die landen die dan helaas later deels werden teruggedraaid door Stalin en waar we toen een autoritair bewind voor in de plaats kregen. Zo was de USSR het eerste land waar abortus toegelaten werd. Ook qua technologie zorgde de tweede wereldoorlog en koude oorlog ervoor dat investeren in technologie een absolute noodzaak was, en op dat vlak hadden we veel tijd gewonnen. Zonder de USSR hadden we wellicht tegen 1980 (en wellicht zelfs nog steeds niet in 1990 door gebrek aan drijfveer) nog altijd geen man op de Maan gezet, en minstens 20 jaar aan technologische achterstand gekend tegenover deze tijdlijn.
Ik heb in een paar posten hierboven al aangegeven dat het communisme Rusland in een snel tempo uit het ancien regime haalde, dus ik betwijfel dat jouw bewering juist is. Het tsaristisch keizerrijk zou hoe dan ook uit elkaar gevallen zijn. Was het toen niet, dan was het wel een tiental jaar later gebeurd. En in het beste geval zou Hitler met gemak Rusland veroverd kunnen hebben (en dan was er ook een optie dat er een koude oorlog zou plaatsvinden tussen Nazi-Duitsland en de Verenigde Staten), maar dat is speculatie. Nazi-Duitsland kon nooit de oorlog winnen, maar een stalemate zou dan wel meer waarschijnlijker zijn, zeker indien het Britse rijk zich bij de macht van Nazi-Duitsland zou neerleggen. En als het Nazi-rijk van Moskou tot Parijs, dan had dat nog veel indrukwekkender geleken. Je kan misschien wel zeggen dat de "purges" van Stalin de Sovjet Unie in een bedenkelijke positie had gebracht, maar het tsaristisch rijk zou nooit de technologie alsook enthousiasme / moraal van de USSR gekend hebben. Bij mij is het eerder de vraag in deze tijdlijn of Duitsland fascistisch geworden zou zijn, dan de vraag of Rusland overgenomen zou zijn. Maar goed, hier wijk ik al een beetje af.
Ik denk dat zonder de USSR Rusland een pak slechter geweest zou zijn. Op korte termijn is dat niet eens iets dat ik denk, maar wat ik zeker weet. Maar na 100 jaar twee tijdlijnen gaan vergelijken is natuurlijk speculatie.
Natuurlijk kan je je ook afvragen of dat het communisme ergens anders zou doorgebroken zijn, mocht het dat niet in de USSR gedaan hebben. Frankrijk (jaren '30, '40, '50) en Duitsland (jaren '30 als alternatief voor de NSDAP) zijn twee plaatsen waar het communisme had kunnen doorbreken.
Dus neen, ik ga daar niet mee akkoord. Oost-Europa ben ik minder zeker over wat er van hun zou geworden zijn, maar hoe dan ook hadden ze sowieso wel een invloedssfeer gezeten. Was het de USSR niet, dan had Nazi-Duitsland dat perfect kunnen zijn. En volgens mij zorgen invloedssferen juist voor een verbetering van de levensomstandigheden wanneer die initieel niet zo zouden geweest zijn. Maar voor het Westen van Polen of Tsjechie is het wel goed mogelijk, dat ze in een alternatieve tijdslijn er iets beter voor hadden gestaan. Maar in dat eerste geval is dat simpelweg omdat ze ooit deel uit maakten van het Duitse rijk, en dit moesten afstaan na WO2.
In de VS zit men inderdaad een stuk dichter bij een puur kapitalistisch systeem dan hier in Europa, er is een veel kleiner sociaal vangnet en de overheid bemoeit zich ook minder met de markt. Met de sociaal democraten heb ik sowieso niks, maar met die kleine radicaal linkse partijtjes al helemaal niet. Ik zie niet in hoe hun beleid onze samenleving zou verbeteren.
Ik heb ook weinig met de sociaaldemocraten, omdat ik dat dus pseudoliberalen vind, en geen socialisten meer. En verder zijn hun namen veel te veel gevallen in corruptiezaken. Ze maken deel uit tegen de elite, dezelfde elite waar ik dus tegen strijd.
De PVDA zou trouwens best wel eens groter kunnen worden dan s.pa. En de toekomst voor een PvdA (Nederland) of een s.pa ziet er niet al te rooskleurig uit, moet ik eerlijk zeggen. Dat hebben ze ook aan zichzelf te danken. Ik ben wel de eerste die zal erkennen dat het systeem in Belgie boven allen tijden te profiteren valt boven het totaalkapitalisme in de Verenigde Staten, maar Europa gaat de verkeerde weg op.
(vervolg in volgende post)
