DeletedUser
Guest
zo ,het is dus dergelijk energie
-
Voordat je kan participeren op het forum dien je je eerst te registreren.
Druk hier om je te registreren!
DeletedUser
Guest
Ik heb eigenlijk nog een vraagje,
De snelheid van het licht is afgerond 300.000 km/seconde. Maar radiogolven en gammastralen, met welke snelheid gaan die?
De snelheid van het licht is afgerond 300.000 km/seconde. Maar radiogolven en gammastralen, met welke snelheid gaan die?
DeletedUser
Guest
Radiogolven en gammastralen zijn net als licht elektromagnetische stralingen. Elektromagnetische stralingen gaan net zo snel als het lichtsnelheid (ongeveer 300.000 km/seconde) in vacuüm.
Deze is trouwens heel mooi gedaan:
http://www.newgrounds.com/portal/view/525347
Zie je hoe klein sommige dingen zijn en hoe groot sommige dingen in dit universum.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser
Guest
In vacuüm is de snelheid van een elektromagnetische golf gelijk aan 3,00.10exp8 m/s, zoals je zelf al opmerkte.
Maar radiogolven en gamma-golven zijn ook elektromagnetische golven en hebben in het luchtledige dezelfde constante snelheid.
Wat bij deze golven echter verschillend is zijn hun golflengte en frequentie. Het product van beide geeft je de snelheid:
de golflengte [eenheid: lambda (m)] x de frequentie [eenheid: hertz (1/s)] = snelheid van de golf [eenheid: m/s] De snelheid is een constante, afhankelijk van het medium waar de golf doorheen gaat. In het luchtledige is deze dus die 300.000 km/s.
- Radiogolven hebben een erg grote golflengte (dit is meteen ook de definitie van een radiogolf): vanaf 30 cm en meer (tot zelfs veel meer dan duizenden kilometers)
- Gamma-stralen hebben een golflengte kleiner dan 0,002 nanometer.
Direct aan die golflengte gekoppeld heb je de frequentie. Dus hoe groter de golflengte, hoe lager de frequentie. En vice versa. Gamma-stralen hebben dus een erg hoge frequentie, radiogolven hebben een erg lage frequentie.
voorbeeld: de elektromagnetische golf uitgestuurd door een elektriciteitskabel (50 trillingen per minuut) heeft in het luchtledige een golflengte van 6000 km (300.000 [km/s] / 50 [1/s])
* edit: hehe, veel te laat...
** edit (2nd edition): Hier vind je het volledig elektromagniesch spectrum
Maar radiogolven en gamma-golven zijn ook elektromagnetische golven en hebben in het luchtledige dezelfde constante snelheid.
Wat bij deze golven echter verschillend is zijn hun golflengte en frequentie. Het product van beide geeft je de snelheid:
de golflengte [eenheid: lambda (m)] x de frequentie [eenheid: hertz (1/s)] = snelheid van de golf [eenheid: m/s] De snelheid is een constante, afhankelijk van het medium waar de golf doorheen gaat. In het luchtledige is deze dus die 300.000 km/s.
- Radiogolven hebben een erg grote golflengte (dit is meteen ook de definitie van een radiogolf): vanaf 30 cm en meer (tot zelfs veel meer dan duizenden kilometers)
- Gamma-stralen hebben een golflengte kleiner dan 0,002 nanometer.
Direct aan die golflengte gekoppeld heb je de frequentie. Dus hoe groter de golflengte, hoe lager de frequentie. En vice versa. Gamma-stralen hebben dus een erg hoge frequentie, radiogolven hebben een erg lage frequentie.
voorbeeld: de elektromagnetische golf uitgestuurd door een elektriciteitskabel (50 trillingen per minuut) heeft in het luchtledige een golflengte van 6000 km (300.000 [km/s] / 50 [1/s])
* edit: hehe, veel te laat...
** edit (2nd edition): Hier vind je het volledig elektromagniesch spectrum
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser7072
Guest
Idd een grappige link, vooral als je snel van het kleinste naar het grootste gaat. Lol een neutrino is nog 10^11 keer zo groot als de plank schaal. En dan 1 grootte leegte verder daartussen, de LHC gaat die vullen hopen we dan maar
Ik vraag me toch af waarom die plank schaal er is. Waarom kan iets niet kleiner zijn?
DeletedUser7072
Guest
Mja het principe klopt maar dit is slordig:
Wel met dezelfde eenheden werken he
50 trillingen/min is 50/60 ~ 0,8333 trillingen/s. 300,000km/s = 300,000,000 m/s.Dus dan krijg je 300,000,000/(50/60) = 36,000,000 m ofterwijl 36,000km.
DeletedUser
Guest
Haha!!! Ja hoor, maar dan is het wel 360.000 km (6.000km x 60)!
Ik (en jij dus ook) moet afgeleid zijn door die "Giant Earthworm" op Test z'n universumschaal....
Ik (en jij dus ook) moet afgeleid zijn door die "Giant Earthworm" op Test z'n universumschaal....
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser7072
Guest
Haha!!! Ja hoor, maar dan is het wel 360.000 km (6.000km x 60)!
Ik (en jij dus ook) moet afgeleid zijn door die "Giant Earthworm" op Test z'n universumschaal....
Tja dan hebben we allebei dus een fout gemaakt, goed dat je het opmerkte anders kon een 3de met de eer weglopen
Die giant earthworm vond ik ook erg ongeloofwaardig ja, een worm van 7m, dat heb ik nooit voor mogelijk gehouden
DeletedUser
Guest
Die giant earthworm vond ik ook erg ongeloofwaardig ja, een worm van 7m, dat heb ik nooit voor mogelijk gehouden
Lijst van de grootste dieren per groep: http://en.wikipedia.org/wiki/Largest_organisms
Segmented worms (Annelida)
The largest of the segmented worms is the African giant earthworm, Microchaetus rappi. This huge worm can reach a length of as much as 6.7 m (22 ft)[39] and can weigh over 1.5 kg (3.1 lb). Only the giant Gippsland earthworm, Megascolides australis, and a few giant polychaetes reach nearly comparable sizes, reaching 4 m (13 ft) and 3.6 m (11.9 ft), respectively.
Bijna 7 meter
Maar bizarder zijn de grootste bacterie bekend:
http://www.pmbio.icbm.de/mikrobiologischer-garten/pics/gia08.jpg (bijna 0.75 mm).
Of een van de grootste eencelligen (20cm):
http://blogs.discovery.com/photos/uncategorized/2008/10/06/xeno2_600.jpg
Sommige andere amoeben zijn enkele millimeters en hebben honderden celkernen.
DeletedUser
Guest
Even een bump. Kan het universum eindig zijn? Ik denk het niet namelijk. De hoeveelheid materie en energie kan misschien wel eindig zijn maar de inhoud in m^n* moet wel oneindig zijn toch?
Het kan zijn dat we op een 4D of hoger dimensionale bol leven dan zouden we dus terug komen op het punt waar we begonnen als we continu 1 kant op reizen, net als op aarde. Maar als het universum gedefinieerd is als alles en dit een 4D bol is dan is er een 4 dimensionale ruimte waarin die bol zich bevind en die ruimte maakt dan ook deel uit van het universum ook al is er helemaal geen materie in die ruimte.
Is die 4D ruimte gekromd in een hogere dimensie dan is die hogere dimensie oneindig groot. Als het universum n dimensies heeft dan moet de hoeveelheid ruimte uitgedrukt in m^n oneindig zijn. Wiskundig gezien is een vector ruimte R^n altijd oneindig groot, is het niet oneindig groot en niet gekromd in n+p dimensies(wat zou impliceren dat er minstens n+p dimensies zijn en we dus weer terug komen op het originele argument) dan moet er dus een soort 'muur' zijn dat het eindig maakt. Maar die muur of wat het ook mag zijn maakt zelf ook deel uit van R^n, ook wat er in zit en van daaruit kan het weer oneindig lang verder gaan. Een n dimensionale ruimte kan niet vervat zitten in een 0 dimensionale ruimte(een punt). Dus het is wiskundig onmogelijk dat er een eindige hoeveelheid ruimte is als er ruimte is(en dat is er), of zie ik hier iets over het hoofd?
*als er n dimensies zijn dan is m^n een 'inhoud'smaat, m is meter, m^2 is vierkante meter, m^3 is kubieke meten, m^n is een soort 'inhoudsmaat' voor n dimensies. Er is een naam voor een eendimensionale maat van grootte namelijk lengte, 2 dimensionaal wordt het oppervlak, 3 dimensionaal inhoud maar voor hogere dimensies is er geen naam voor vandaar dat ik dit maar 'inhoud' noem.
Het kan zijn dat we op een 4D of hoger dimensionale bol leven dan zouden we dus terug komen op het punt waar we begonnen als we continu 1 kant op reizen, net als op aarde. Maar als het universum gedefinieerd is als alles en dit een 4D bol is dan is er een 4 dimensionale ruimte waarin die bol zich bevind en die ruimte maakt dan ook deel uit van het universum ook al is er helemaal geen materie in die ruimte.
Is die 4D ruimte gekromd in een hogere dimensie dan is die hogere dimensie oneindig groot. Als het universum n dimensies heeft dan moet de hoeveelheid ruimte uitgedrukt in m^n oneindig zijn. Wiskundig gezien is een vector ruimte R^n altijd oneindig groot, is het niet oneindig groot en niet gekromd in n+p dimensies(wat zou impliceren dat er minstens n+p dimensies zijn en we dus weer terug komen op het originele argument) dan moet er dus een soort 'muur' zijn dat het eindig maakt. Maar die muur of wat het ook mag zijn maakt zelf ook deel uit van R^n, ook wat er in zit en van daaruit kan het weer oneindig lang verder gaan. Een n dimensionale ruimte kan niet vervat zitten in een 0 dimensionale ruimte(een punt). Dus het is wiskundig onmogelijk dat er een eindige hoeveelheid ruimte is als er ruimte is(en dat is er), of zie ik hier iets over het hoofd?
*als er n dimensies zijn dan is m^n een 'inhoud'smaat, m is meter, m^2 is vierkante meter, m^3 is kubieke meten, m^n is een soort 'inhoudsmaat' voor n dimensies. Er is een naam voor een eendimensionale maat van grootte namelijk lengte, 2 dimensionaal wordt het oppervlak, 3 dimensionaal inhoud maar voor hogere dimensies is er geen naam voor vandaar dat ik dit maar 'inhoud' noem.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser
Guest
Hallo iedereen,
Voor school moet ik een wetenschappelijk debat houden voor het vak ANW (algemene natuurwetenschappen). Ikzelf ben een heliocentrist en moet de volgende stellingen verklaren uit het heliocentristisch oogpunt. Ook moet ik de argumenten van de geocentristen van te voren weten, zodat ik daar op in kan spelen en kan weerleggen. Over de volgende stellingen zoek ik dus verklaringen:
- Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.
- De planeten Mars, Jupiter en Saturnus beschrijven lusbewegingen tussen de sterren.
Hebben jullie misschien verklaringen uit de verschillende oogpunten en tips om de geocentrische verklaringen te weerleggen?
Er is overigens wel de regel dat we enkel waarnemingen mogen voordragen, die vanaf de aarde gedaan kunnen worden.
Alvast bedankt!
Voor school moet ik een wetenschappelijk debat houden voor het vak ANW (algemene natuurwetenschappen). Ikzelf ben een heliocentrist en moet de volgende stellingen verklaren uit het heliocentristisch oogpunt. Ook moet ik de argumenten van de geocentristen van te voren weten, zodat ik daar op in kan spelen en kan weerleggen. Over de volgende stellingen zoek ik dus verklaringen:
- Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.
- De planeten Mars, Jupiter en Saturnus beschrijven lusbewegingen tussen de sterren.
Hebben jullie misschien verklaringen uit de verschillende oogpunten en tips om de geocentrische verklaringen te weerleggen?
Er is overigens wel de regel dat we enkel waarnemingen mogen voordragen, die vanaf de aarde gedaan kunnen worden.
Alvast bedankt!
DeletedUser
Guest
Je zou ook wel heel erg ver heen zijn als je een geocentrist was
Maar als we er even vanuit gaan dat we geen gebruik mogen maken van ruimtevaart om je standpunt te verdedigen(zou het heel erg makkelijk maken), dus we zitten in de 19de eeuw en moeten dan dat standpunt verdedigen.
Zoals je zelf al zegt beschrijven bepaalde planeten een lusbaan langs de hemel. Dat komt omdat ze allemaal rond de zon draaien met verschillende (hoek)snelheden. Ik kan het moeilijk uit leggen je moet het voor je proberen te zien denk ik. Een jaar op aarde duurt minder lang dan een jaar op Mars of Jupiter dus wij halen regelmatig die planeten in als we om de zon draaien en zo ontstaat die lus dus. Als al die planeten om de aarde draaiden zo je eerder een nette cirkel of ellipsbaan verwachten aan de hemel geen baan met een lus erin.
De punten die je aanhaalt zijn goede argumenten, ik zou ze nog is goed beargumenteren als ik jou was. Verdiep je in het verloop van die banen langs de hemel en vergelijk dat met wat je zou verwachten als alles om de aarde heen draaide. Ik denk dat je daar al aardig ver mee kunt komen.
DeletedUser
Guest
Je zou ook wel heel erg ver heen zijn als je een geocentrist was
Maar als we er even vanuit gaan dat we geen gebruik mogen maken van ruimtevaart om je standpunt te verdedigen(zou het heel erg makkelijk maken), dus we zitten in de 19de eeuw en moeten dan dat standpunt verdedigen.
Zoals je zelf al zegt beschrijven bepaalde planeten een lusbaan langs de hemel. Dat komt omdat ze allemaal rond de zon draaien met verschillende (hoek)snelheden. Ik kan het moeilijk uit leggen je moet het voor je proberen te zien denk ik. Een jaar op aarde duurt minder lang dan een jaar op Mars of Jupiter dus wij halen regelmatig die planeten in als we om de zon draaien en zo ontstaat die lus dus. Als al die planeten om de aarde draaiden zo je eerder een nette cirkel of ellipsbaan verwachten aan de hemel geen baan met een lus erin.
De punten die je aanhaalt zijn goede argumenten, ik zou ze nog is goed beargumenteren als ik jou was. Verdiep je in het verloop van die banen langs de hemel en vergelijk dat met wat je zou verwachten als alles om de aarde heen draaide. Ik denk dat je daar al aardig ver mee kunt komen.
Op een gegeven moment kwam uit ik bij epicykels en kijklijnen. Iemand die daar iets van weet?
DeletedUser
Guest
Op een gegeven moment kwam uit ik bij epicykels en kijklijnen. Iemand die daar iets van weet?
Heb het even opgezocht op google. Een epicykel wordt gebruikt om die planeet bewegingen aan de hemel te kunnen verklaren met een geocentrisch model.
Het idee is dan dat planeten om een punt in de ruimte draaien terwijl dat punt direct om de aarde draait.
Hier is een animatie.
DeletedUser
Guest
Lang geleden ging men er van uit dat de hemelkoepel volmaakt moest zijn en de enige vorm die men als volmaakt beschouwde was de cirkel. Deze was immers oneindig en had een centrum dat op exact dezelfde afstand stond van elk punt op die cirkel gelegen.
De hemelkoepel, van goddelijke origine (aanname van toen), moest dus wel te verklaren zijn aan de hand van cirkelvormige bewegingen. Dit was een evidentie...alsook een eis van de heersende godsdienstige opvattingen. De aarde, als zijnde een goddelijke schepping, moest in het centrum liggen.
De eerste meest eenvoudige modellen die tot stand kwamen waren als volgt: de aarde was plat en daarboven zat een hemelkoepel, waarin alle sterren bewogen (volgens volmaakte cirkelbewegingen).
Door observaties van de hemellichamen moest men die volmaakte cirkelbewegingen echter gaan bijsturen. De precieze reden vind je hier: Zie onderste animatie voor een voorbeeld met mars.
De omlooptijd van de aarde rond de zon en die van Mars rond de zon is verschillend. M.a.w., op het moment dat de Aarde Mars begint in te halen krijg je de visuele terugloop van Mars. Deze werd verklaart aan de hand van epicykels, op die manier kon men immers het idee van volmaakte cirkels staande houden.
De animatie erboven, net zoals deze van wiki die Dirk-Janus hierboven heeft gepost, toont op welke manier die epicykels de terugbeweging proberen te benaderen.
Die benadering werd echter steeds meer op de proef gezet naarmate er steeds betere observaties konden gebeuren dankzij de technologische ontwikkelingen en de nieuwe filosofische stromingen die ontstonden om kennis te vergaren. In de renaissance vertaalde die empirische methode, gecombineerd met steeds betere observatietechnieken (betere telescopen) zich tot zeer ophefmakende theoriën die de katholieke kerk niet zomaar aan haar voorbij liet gaan. Wetenschappelijke studies werden bijgestuurd om toch te passen in het godsbeeld van die tijd. Maar los daarvan ontstond er voor het eerst ook een intellectuele elite die de vernieuwende wetenschap ondersteunde en verder onderzoek mogelijk maakte die uiteindelijk resulteerde in een steeds nauwkeuriger wereldmodel.
aarde = centrum ==> zon = centrum
hemellichamen maken cirkels ==> hemellichamen maken ellipsvormige banen
sterrenkoepel ==> universum
aarde draait rond zijn as
...
btw, want hier was je naar op zoek dacht ik: argumenten op een rijtje.
De hemelkoepel, van goddelijke origine (aanname van toen), moest dus wel te verklaren zijn aan de hand van cirkelvormige bewegingen. Dit was een evidentie...alsook een eis van de heersende godsdienstige opvattingen. De aarde, als zijnde een goddelijke schepping, moest in het centrum liggen.
De eerste meest eenvoudige modellen die tot stand kwamen waren als volgt: de aarde was plat en daarboven zat een hemelkoepel, waarin alle sterren bewogen (volgens volmaakte cirkelbewegingen).
Door observaties van de hemellichamen moest men die volmaakte cirkelbewegingen echter gaan bijsturen. De precieze reden vind je hier: Zie onderste animatie voor een voorbeeld met mars.
De omlooptijd van de aarde rond de zon en die van Mars rond de zon is verschillend. M.a.w., op het moment dat de Aarde Mars begint in te halen krijg je de visuele terugloop van Mars. Deze werd verklaart aan de hand van epicykels, op die manier kon men immers het idee van volmaakte cirkels staande houden.
De animatie erboven, net zoals deze van wiki die Dirk-Janus hierboven heeft gepost, toont op welke manier die epicykels de terugbeweging proberen te benaderen.
Die benadering werd echter steeds meer op de proef gezet naarmate er steeds betere observaties konden gebeuren dankzij de technologische ontwikkelingen en de nieuwe filosofische stromingen die ontstonden om kennis te vergaren. In de renaissance vertaalde die empirische methode, gecombineerd met steeds betere observatietechnieken (betere telescopen) zich tot zeer ophefmakende theoriën die de katholieke kerk niet zomaar aan haar voorbij liet gaan. Wetenschappelijke studies werden bijgestuurd om toch te passen in het godsbeeld van die tijd. Maar los daarvan ontstond er voor het eerst ook een intellectuele elite die de vernieuwende wetenschap ondersteunde en verder onderzoek mogelijk maakte die uiteindelijk resulteerde in een steeds nauwkeuriger wereldmodel.
aarde = centrum ==> zon = centrum
hemellichamen maken cirkels ==> hemellichamen maken ellipsvormige banen
sterrenkoepel ==> universum
aarde draait rond zijn as
...
btw, want hier was je naar op zoek dacht ik: argumenten op een rijtje.
DeletedUser
Guest
Volgens het geocentrisme draait alles toch om de aarde?
Is het dan een correcte argumentatie als ik het volgende zeg tegen de geocentristen:
De geocentristen zullen de lusbewegingen van Mars verklaren door middel van epicykels, dit houdt in dat de planeten niet enkel om de aarde draaien, maar ook om hun eigen as. Zie volgende plaatjes: http://staff.science.uva.nl/~nveen/ANW 2/epicycle_ptolemy.gif & http://staff.science.uva.nl/~nveen/ANW 2/figuur_50.jpg. Dat ik dan zeg dat ze zichzelf tegenspreken, omdat ze het geocentrisme verdedigen, waarin alles om de aarde draait en dus niet om zijn eigen as?
Als jullie mij snappen, haha.
Edit: Over 'Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.' kan ik vrij weinig vinden. Ik snap dat de banen van Mars, Jupiter en Saturnus zijn cirkels buiten de aardbaan. Raaklijnen zijn nu niet mogelijk. In tegenstelling tot Mercurius en Venus. Maar ik kan niet echt plaatjes vinden, die het verder verhelderen voor mij... Iemand die plaatjes/site's heeft?
Is het dan een correcte argumentatie als ik het volgende zeg tegen de geocentristen:
De geocentristen zullen de lusbewegingen van Mars verklaren door middel van epicykels, dit houdt in dat de planeten niet enkel om de aarde draaien, maar ook om hun eigen as. Zie volgende plaatjes: http://staff.science.uva.nl/~nveen/ANW 2/epicycle_ptolemy.gif & http://staff.science.uva.nl/~nveen/ANW 2/figuur_50.jpg. Dat ik dan zeg dat ze zichzelf tegenspreken, omdat ze het geocentrisme verdedigen, waarin alles om de aarde draait en dus niet om zijn eigen as?
Als jullie mij snappen, haha.
Edit: Over 'Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.' kan ik vrij weinig vinden. Ik snap dat de banen van Mars, Jupiter en Saturnus zijn cirkels buiten de aardbaan. Raaklijnen zijn nu niet mogelijk. In tegenstelling tot Mercurius en Venus. Maar ik kan niet echt plaatjes vinden, die het verder verhelderen voor mij... Iemand die plaatjes/site's heeft?
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser
Guest
Edit: Over 'Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.' kan ik vrij weinig vinden. Ik snap dat de banen van Mars, Jupiter en Saturnus zijn cirkels buiten de aardbaan. Raaklijnen zijn nu niet mogelijk. In tegenstelling tot Mercurius en Venus. Maar ik kan niet echt plaatjes vinden, die het verder verhelderen voor mij... Iemand die plaatjes/site's heeft?
?
Eerste link die je tegenkomt als je de stellingen intikt in google...
--> Je mag lui zijn, maar niet overdrijven hee.
klik
edit: ik ben misschien wat overhaast met mijn reactie, mijn excuses hiervoor.
Als je dit linkje volgt dan zie je onderaan het topic nog enkele verwante topics. Bekijk ook even het topic "geocentrisme", want daar komen een aantal interessante gedachtepistes.
Als we puur de bewegingen gaan beschouwen van de hemellichamen tegenover elkaar (en dus geen rekening houden met de oorzaak van die bewegingen) dan zijn zowel het heliocentrische als het geocentrische vertrekpunt valabele standpunten. Immers: beweging is relatief t.o.v. de waarnemer. Met een beetje goede wil is de baan van een planeet rond de zon perfect te gieten in een wiskundige vergelijking. Alleen is het wiskundig gezien eenvoudiger om de zon als centrum te nemen, vermits deze in een brandpunt valt van de ellipsen waarlangs de planeten bewegen.
Gaan we echter uit van het standpunt dat deze bewegingen per definitie cirkels moeten beschrijven, dan wordt dit een oneindige puzzel van superposities van cirkels op elkaar, die afhankelijk van de nauwkeurigheid van observatie steeds verder zal moeten worden bijgeschaafd. Echter: dit is ook het geval bij de ellipsvormige baan: ook deze moet worden bijgeschaafd naarmate de observatie nauwkeuriger wordt. De werkelijke beweging is niet het simpele model van 2 massa's die rond elkaar draaien door de wederzijdse aantrekkingskracht, maar is een gevolg van een een open systeem met een boel planeten die elkaar zullen beïnvloeden, om dan nog maar te zwijgen van de impact van andere stelsels die op hun beurt ook hier en daar een gedetailleerde berekening kunnen beïnvloeden...
Ga je echter op zoek naar de reden waarom die bewegingen daar zijn, dan is het geocentrisme niet langer houdbaar. De wetten van Newton formuleren een wetenschappelijk model dat een verklaring biedt voor het heliocentrische model, waardoor elk poging om vast te hangen aan het geocentrische noodwendig moet verglijden naar bovennatuurlijke krachten, hetgeen naast de wetenschappelijke kwestie is.
dit lijkt jouw opdracht te zijn? XD
Als je kijkt naar dit puntje, dan zie je beter in welke context je dit moet zien:
6. Venus en Mercurius staan altijd in de buurt van de zon. Mars, Jupiter en Saturnus kunnen overal langs de ecliptica staan.
Met andere woorden: door de raaklijnen aan de banen van de planeten zitten de planeten tussen zon en aarde altijd min of meer in de richting van de zon, terwijl de planeten buiten de baan van de aarde zowel voor ons als achter ons kunnen liggen als we naar de zon kijken. Zie bijvoorbeeld opnieuw: Zie onderste animatie voor een voorbeeld met mars en vergelijk de kijkrichting met deze tussen de 2 raaklijnen zoals jij reeds hebt vermeld.
Laatst bewerkt door een moderator:
DeletedUser
Guest
Mjah maar is dat niet meer zoeken naar een passend antwoord dan daadwerkelijk een antwoord vinden.
Een bovennatuurlijke identiteit kun je ook passend maken, en je weet hoe we daar over denken.
Of de Matrix passend maken aan, maar wat zegt het nou precies?
Dit is dan wel complex en bied nieuwe perspectieven en inzichten. Maar in tot hoe verre kan men daar de accuraatheid toetsen en daar in voorspellingen doen?
Het heeft wel een zekere achtergrond. In feite kwam het op na de bestudering van zwarte gaten door Hawking. Hawking heeft Hawking straling ontdekt en kwam erachter dat de entropie van een zwart gat proportioneel is met het oppervlak van de event horizon(bolvormige regio waar zwaartekracht te sterk is voor licht om te ontsnappen) ipv met de inhoud. Als dat het geval is dan zou je dus alle informatie over het zwarte gat op het oppervlak kunnen 'projecteren'. Je hebt maar 2 vrijheidsgraden nodig ipv 3 om de informatie te beschrijven, een hologram is ook een 2D projectie die de illusie geeft van een 3D ruimte.
Als dat voor zwarte gaten geldt misschien is het dan ook wel waar voor het universum als geheel, en zo is het balletje dus eigenlijk gaan rollen. En sindsdien is het steeds verder uitgewerkt, het zou ook eventueel kunnen slagen om kwantummechanica en relativiteit te verenigen, als je uit een dergelijk model zowel kwantummechanica als relativiteit kan afleiden is dat veelbelovend maar nog niet goed genoeg uiteraard.
[video=youtube;2DIl3Hfh9tY]http://www.youtube.com/watch?v=2DIl3Hfh9tY[/video]
Een heel goed filmpje dat gepresenteerd wordt door 1 van de grondleggers van dit concept.
DeletedUser
Guest
Nederlandse wetenschappers teleporteren voor het eerst data
Prachtig gedaan, we mogen trots zijn op deze Nederlanders. Het is btw niet letterlijk teleportatie want er wordt geen materie verplaatst wat wel gebeurt is dat gebruik wordt gemaakt van verstrengelings effecten van elektronen. Het gaat om het effect dat in dit filmpje wordt weergegeven, maar nu voor het eerst op deze manier in de praktijk is gebracht:
[video=youtube;X93XMwOG66E]http://www.youtube.com/watch?v=X93XMwOG66E[/video]
Het ligt voor de hand dat er veel toepassingen zijn. Zoals wat boven is gezegd over kwantumcomputers, maar denk ook aan communicatie apparatuur op Mars. In principe zou je dan direct kunnen communiceren met mensen op Mars of nog verder weg zonder de minutenlange vertraging door de beperkte lichtsnelheid. Het gaat niet tegen de relativiteitstheorie in want er wordt geen materie oid verplaatst in de ruimte, de spin van het ene elektron beïnvloed gewoon direct die van de andere zonder dat er iets door de ruimte gaat.
Prachtig gedaan, we mogen trots zijn op deze Nederlanders. Het is btw niet letterlijk teleportatie want er wordt geen materie verplaatst wat wel gebeurt is dat gebruik wordt gemaakt van verstrengelings effecten van elektronen. Het gaat om het effect dat in dit filmpje wordt weergegeven, maar nu voor het eerst op deze manier in de praktijk is gebracht:
[video=youtube;X93XMwOG66E]http://www.youtube.com/watch?v=X93XMwOG66E[/video]
Het ligt voor de hand dat er veel toepassingen zijn. Zoals wat boven is gezegd over kwantumcomputers, maar denk ook aan communicatie apparatuur op Mars. In principe zou je dan direct kunnen communiceren met mensen op Mars of nog verder weg zonder de minutenlange vertraging door de beperkte lichtsnelheid. Het gaat niet tegen de relativiteitstheorie in want er wordt geen materie oid verplaatst in de ruimte, de spin van het ene elektron beïnvloed gewoon direct die van de andere zonder dat er iets door de ruimte gaat.
DeletedUser
Guest
Kun je even concretiseren wat voor gevolgen deze 'ontdekking' kan/zal hebben?