DeletedUser
Guest
Ik ben met een boek bezig, ik had nu in de vakantie wat tijd gehad om er wat van te maken, ik hoop dat jullie er wat van vinden 
Daar komt die dan (het is op het moment 12 word pagina's, de woorden met een* worden onderaan uitgelegd voor de mensen bij wie het niet duidelijk is. Het begin kan heel vaag zijn, maar verder in het verhaal wordt alles rustig uitgelegd zeg maar), veel leesplezier:
Heer DOminator
Met een zacht geluid ging de televisie aan:
“Er was een lang lang geleden een man, het was een moedige... oké rot maar op ik vertel het verhaal zoals ik het wil vertellen”, schreeuwde Wolvenslayer boos.
“Wolvenslayer kom maar achter die camera vandaan, ik doe het wel.”
“Ik zal jullie een verhaal vertellen over hoe ik op deze basis terecht kwam en wat ik zo'n beetje heb meegemaakt. Het lijkt net vorig jaar.”
“In zekere zin was het dan ook!”
“Jaja Wolvenslayer dat weet ik... wil je alsjeblieft weggaan? Dan kan ik mijn verhaal vertellen.
Nou ja ik wilde beginnen:
Het begon allemaal toen ik net 14 geworden was, ik liep zoals gewoonlijk dezelfde weg door een gang op mijn school toen ik naar zoals altijd naar de wc moest. Ik liep zoals elke dag naar de zelfde wc op dezelfde gang, en naar dezelfde pot, maar toen ik naar binnen liep was er iets anders...
En zo begon mijn reis... mijn reis naar het onbekende...
Een grijs verleden
Ik zag een vreemd iets op de muur hangen, het leek veel op een zwart gat. Ik liep er langzaam naartoe, en stak toen mijn hand erin. “Huh!”, ik schrok toen ik voelde dat ik er ingezogen werd en ik schreeuwde. Toen kwam ik met een harde klap op de grond,”Au!!” Ik probeerde daarna op te staan maar mijn rug deed teveel pijn.
Terwijl ik daar lag hoorde ik voetstappen:”boem boem boem!”
“Wie is daar!”, schreeuwde ik en ik probeerde weg te kruipen van het geluid.
“Boem boem boem!!”, steeds dichterbij kwamen de voetstappen, ik raakte volledig in paniek.
“WIE IS DAAR!!!”, schreeuwde ik weer, maar er kwam geen reactie.
Ineens stopte ze, er viel een stilte...
“Wie is daar!”, ik keek om me heen en probeerde de richting waarvan het geluid geklonken had te bepalen.
Maar het lukte me niet, opnieuw probeerde ik op te staan en deze keer lukte het ook. Ik keek om mij heen, en toen zag ik meerdere mensen, ik was omsingeld...
Vier man, met grote geweren stonden om mij heen, ze begonnen tegen elkaar te praten:”Sergeant wat nu? We mogen hem hier niet zomaar weg laten lopen, en hem ook niet neerschieten? Als Wolvenslayer er achter komt dat er iemand binnen gekomen is zitten we zwaar in de problemen”, de man leek in paniek.
Vele vragen vlogen door mijn hoofd, waar was ik? Wie waren die mannen? Wie was Wolvenslayer? Wat was dat zwarte gat? Ik snapte er niks meer van...
“Jongeman!”
“j...ja meneer?”, zei ik stotterend
“Jij komt van de bovenwereld nietwaar?”
“D... de bovenwereld?”
“De echte wereld?”
“Ehm... ik... ik denk het”, zei ik op een vragende toon.
“Daar was ik al bang voor, uit welk land kom je?”
“Nederland natuurlijk, je praat Nederlands dus...”, ik keek hem vreemd aan toen ik dit zei.
“Wij verstaan in jou woorden Engels, jij in onze dan Nederlands.”
“Pardon?”
De man pakte een klein apparaatje en liet het me zien:”Dit is een vertalingapparaatje, zeer handig nietwaar?”
“Ja... maar... hoe... hoe kan je zoiets maken? Ik snap het niet...”
“Dat is een lang verhaal, over een half uur komt er een dienstwissel, mijn soldaat zal je even naar mijn kamer brengen, daarna vertel ik je alles.”
Ik werd zoals gezegd door een soldaat naar een kamer geëscorteerd. De gangen leken eindeloos en de muren waren allemaal even grijs en slechtverlicht. Eindelijk na ruim een half uur gelopen te hebben leken we in de 'bewoonde wereld' te komen. Hier waren meerdere deuren (die net zo grijs waren als de gangen), we gingen de eerste in en de soldaat zei dat ik hier moest wachten. Toen ging hij weer weg, mij alleen latend.”
"Veel meer van die tijd kan ik me niet herinneren, het is lang geleden, maar afijn een half uur later kwam hij mijn kamer binnen en begon hij mij te vertellen wat ik moest weten..."
“Zoals beloofd gingen een uur later de deuren open en kwam de sergeant binnen. Het was man van een jaar of 30, hij had een klein sikje en asblond haar:”Nou daar ben ik weer, er is veel te vertellen en maar weinig tijd. Je moet weten dat er niet maar 1... hoe moet ik het noemen... dimensie is...
Jij speelt vast wel spelletjes en je kijkt waarschijnlijk kijkt tv?”, zei hij vragend.
“ja? Wat heeft dat met andere dimensies te maken?”
“Spelletjes zijn vaak niet zo fictie als je denkt weet je? Onze organisatie heeft nog wel is de neiging opgemerkt te worden, we kunnen dan delen van het geheugen wissen maar niet alles snap je? Soms zitten er spelmakers of filmmakers tussen. Als dit zo is denken ze ineens een idee te hebben voor een nieuw soort spel of film. Ook boeken leiden hier soms onder.”
“Dus jij wilt zeggen… sommige spellen, films en boeken zijn niet altijd zo verzonnen?”
“Nope…”
“Welke… welke dingen bedoel je dan?”
“Hoe het gebeurt is dat weten we niet, maar de meeste dimensies zijn samengegaan met deze, dit zijn onder andere:”, toen hij dit begon te vertellen, dacht ik vooral dat ik gek geworden was en dat dit allemaal verbeelding was, helaas was dit niet zo…”
“Het spel genaamd ogame, een intergalactisch spel over ruimteschepen ook het spel killzone is van de partij, heb je die twee ooit gespeelt?”
“N… nee sorry”
“Jammer, ik zou ze dan maar snel spelen, verder is er ook nog een spel vergelijkbaar met een wereld namelijk het spel Knights and Merchants…”
“DIE KEN IK! Dat spel speel ik ja!”
“Dat is zeer mooi… Verder hebben we nog de serie Stargate, er zijn nog anderen maar dit zijn de belangrijkste.
Mensen als *General Hammond en *Major Carter hebben nooit echt bestaan. Wel zijn er *goa’ulds en *jaffa’s, sommige zijn naar onze kant overgelopen. Verder is er nog één heel belangrijk gebied, de laatste die nog niet in deze dimensie zit is een boek, en een film namelijk De Lord of the Rings. Mensen als *Aragorn en *Boromir hebben ook echt geleefd, maar de oorlog was nog niet afgelopen na de vernietiging van de ring, hij was maar net begonnen…”
“”Ik zal je beginnen te vertellen over hoe onze trotse leider Wolvenslayer is geboren.
Het was een dag als alle andere, voor onze jonge heer die toen nog 13 was, hij was zoals elke dag onderweg naar school, maar deze dag werd een dag die hij nooit zal vergeten…
Hij ging net als jij naar de wc toen hij zich ineens licht in het hoofd voelde, vlak voordat alles zwart werd. Toen hij wakker werd was hij op een vreemde plek, hoe het er precies uitzag weet ik niet helemaal, ik geloof dat het er vooral erg mistig was. Hij stond op en keek om zich heen, voor zich lagen wat wapens; een lang prachtig zwaard, een scherp en sterk uitziende bijl, een rond blauw schild, als je Lotr…”
“Wat is Lotr?”
“Afkorting voor de Lord of the Rings ooit gezien?”
“Ja dat heb ik wel gezien ja. Het schild van Boromir toch?”
“Jazeker, waar was ik, owja verder was er nog een boog bij, met de prachtigste kerven erin die je ooit hebt gezien, de kerven van *de witte boom uit de stad *Minas Tirith, hij pakte de wapen op en deed ze om, hij keek nog is goed naar de wapens en zag dat op de andere wapens ook een tekentje stond van de witte boom… Hij wist dit overigens nog niet toen, hij zag wel dat het een boom was maar nog niet dat het deze speciale boom was. OW! Sorry ik vergeet nog wat, er was ook een klein mes bij.”
Het duizelde me volledig na al deze informatie in zo’n korte tijd, vooral aangezien het nogal warrig verteld werd, en ik vroeg aan hem of hij even wilde stoppen met vertellen zodat ik het me even kon laten bezinken. Hij vond het goed en vroeg of ik wat wilde eten, ik zei graag en dus ging hij de kamer uit. Ik ging op een bed liggen in de kamer, hoe die eruit zag dat weet ik niet meer. Hoe die lag weet ik ook niet meer, dat is te lang geleden.”
Daar komt die dan (het is op het moment 12 word pagina's, de woorden met een* worden onderaan uitgelegd voor de mensen bij wie het niet duidelijk is. Het begin kan heel vaag zijn, maar verder in het verhaal wordt alles rustig uitgelegd zeg maar), veel leesplezier
:Heer DOminator
Met een zacht geluid ging de televisie aan:
“Er was een lang lang geleden een man, het was een moedige... oké rot maar op ik vertel het verhaal zoals ik het wil vertellen”, schreeuwde Wolvenslayer boos.
“Wolvenslayer kom maar achter die camera vandaan, ik doe het wel.”
“Ik zal jullie een verhaal vertellen over hoe ik op deze basis terecht kwam en wat ik zo'n beetje heb meegemaakt. Het lijkt net vorig jaar.”
“In zekere zin was het dan ook!”
“Jaja Wolvenslayer dat weet ik... wil je alsjeblieft weggaan? Dan kan ik mijn verhaal vertellen.
Nou ja ik wilde beginnen:
Het begon allemaal toen ik net 14 geworden was, ik liep zoals gewoonlijk dezelfde weg door een gang op mijn school toen ik naar zoals altijd naar de wc moest. Ik liep zoals elke dag naar de zelfde wc op dezelfde gang, en naar dezelfde pot, maar toen ik naar binnen liep was er iets anders...
En zo begon mijn reis... mijn reis naar het onbekende...
Een grijs verleden
Ik zag een vreemd iets op de muur hangen, het leek veel op een zwart gat. Ik liep er langzaam naartoe, en stak toen mijn hand erin. “Huh!”, ik schrok toen ik voelde dat ik er ingezogen werd en ik schreeuwde. Toen kwam ik met een harde klap op de grond,”Au!!” Ik probeerde daarna op te staan maar mijn rug deed teveel pijn.
Terwijl ik daar lag hoorde ik voetstappen:”boem boem boem!”
“Wie is daar!”, schreeuwde ik en ik probeerde weg te kruipen van het geluid.
“Boem boem boem!!”, steeds dichterbij kwamen de voetstappen, ik raakte volledig in paniek.
“WIE IS DAAR!!!”, schreeuwde ik weer, maar er kwam geen reactie.
Ineens stopte ze, er viel een stilte...
“Wie is daar!”, ik keek om me heen en probeerde de richting waarvan het geluid geklonken had te bepalen.
Maar het lukte me niet, opnieuw probeerde ik op te staan en deze keer lukte het ook. Ik keek om mij heen, en toen zag ik meerdere mensen, ik was omsingeld...
Vier man, met grote geweren stonden om mij heen, ze begonnen tegen elkaar te praten:”Sergeant wat nu? We mogen hem hier niet zomaar weg laten lopen, en hem ook niet neerschieten? Als Wolvenslayer er achter komt dat er iemand binnen gekomen is zitten we zwaar in de problemen”, de man leek in paniek.
Vele vragen vlogen door mijn hoofd, waar was ik? Wie waren die mannen? Wie was Wolvenslayer? Wat was dat zwarte gat? Ik snapte er niks meer van...
“Jongeman!”
“j...ja meneer?”, zei ik stotterend
“Jij komt van de bovenwereld nietwaar?”
“D... de bovenwereld?”
“De echte wereld?”
“Ehm... ik... ik denk het”, zei ik op een vragende toon.
“Daar was ik al bang voor, uit welk land kom je?”
“Nederland natuurlijk, je praat Nederlands dus...”, ik keek hem vreemd aan toen ik dit zei.
“Wij verstaan in jou woorden Engels, jij in onze dan Nederlands.”
“Pardon?”
De man pakte een klein apparaatje en liet het me zien:”Dit is een vertalingapparaatje, zeer handig nietwaar?”
“Ja... maar... hoe... hoe kan je zoiets maken? Ik snap het niet...”
“Dat is een lang verhaal, over een half uur komt er een dienstwissel, mijn soldaat zal je even naar mijn kamer brengen, daarna vertel ik je alles.”
Ik werd zoals gezegd door een soldaat naar een kamer geëscorteerd. De gangen leken eindeloos en de muren waren allemaal even grijs en slechtverlicht. Eindelijk na ruim een half uur gelopen te hebben leken we in de 'bewoonde wereld' te komen. Hier waren meerdere deuren (die net zo grijs waren als de gangen), we gingen de eerste in en de soldaat zei dat ik hier moest wachten. Toen ging hij weer weg, mij alleen latend.”
"Veel meer van die tijd kan ik me niet herinneren, het is lang geleden, maar afijn een half uur later kwam hij mijn kamer binnen en begon hij mij te vertellen wat ik moest weten..."
“Zoals beloofd gingen een uur later de deuren open en kwam de sergeant binnen. Het was man van een jaar of 30, hij had een klein sikje en asblond haar:”Nou daar ben ik weer, er is veel te vertellen en maar weinig tijd. Je moet weten dat er niet maar 1... hoe moet ik het noemen... dimensie is...
Jij speelt vast wel spelletjes en je kijkt waarschijnlijk kijkt tv?”, zei hij vragend.
“ja? Wat heeft dat met andere dimensies te maken?”
“Spelletjes zijn vaak niet zo fictie als je denkt weet je? Onze organisatie heeft nog wel is de neiging opgemerkt te worden, we kunnen dan delen van het geheugen wissen maar niet alles snap je? Soms zitten er spelmakers of filmmakers tussen. Als dit zo is denken ze ineens een idee te hebben voor een nieuw soort spel of film. Ook boeken leiden hier soms onder.”
“Dus jij wilt zeggen… sommige spellen, films en boeken zijn niet altijd zo verzonnen?”
“Nope…”
“Welke… welke dingen bedoel je dan?”
“Hoe het gebeurt is dat weten we niet, maar de meeste dimensies zijn samengegaan met deze, dit zijn onder andere:”, toen hij dit begon te vertellen, dacht ik vooral dat ik gek geworden was en dat dit allemaal verbeelding was, helaas was dit niet zo…”
“Het spel genaamd ogame, een intergalactisch spel over ruimteschepen ook het spel killzone is van de partij, heb je die twee ooit gespeelt?”
“N… nee sorry”
“Jammer, ik zou ze dan maar snel spelen, verder is er ook nog een spel vergelijkbaar met een wereld namelijk het spel Knights and Merchants…”
“DIE KEN IK! Dat spel speel ik ja!”
“Dat is zeer mooi… Verder hebben we nog de serie Stargate, er zijn nog anderen maar dit zijn de belangrijkste.
Mensen als *General Hammond en *Major Carter hebben nooit echt bestaan. Wel zijn er *goa’ulds en *jaffa’s, sommige zijn naar onze kant overgelopen. Verder is er nog één heel belangrijk gebied, de laatste die nog niet in deze dimensie zit is een boek, en een film namelijk De Lord of the Rings. Mensen als *Aragorn en *Boromir hebben ook echt geleefd, maar de oorlog was nog niet afgelopen na de vernietiging van de ring, hij was maar net begonnen…”
“”Ik zal je beginnen te vertellen over hoe onze trotse leider Wolvenslayer is geboren.
Het was een dag als alle andere, voor onze jonge heer die toen nog 13 was, hij was zoals elke dag onderweg naar school, maar deze dag werd een dag die hij nooit zal vergeten…
Hij ging net als jij naar de wc toen hij zich ineens licht in het hoofd voelde, vlak voordat alles zwart werd. Toen hij wakker werd was hij op een vreemde plek, hoe het er precies uitzag weet ik niet helemaal, ik geloof dat het er vooral erg mistig was. Hij stond op en keek om zich heen, voor zich lagen wat wapens; een lang prachtig zwaard, een scherp en sterk uitziende bijl, een rond blauw schild, als je Lotr…”
“Wat is Lotr?”
“Afkorting voor de Lord of the Rings ooit gezien?”
“Ja dat heb ik wel gezien ja. Het schild van Boromir toch?”
“Jazeker, waar was ik, owja verder was er nog een boog bij, met de prachtigste kerven erin die je ooit hebt gezien, de kerven van *de witte boom uit de stad *Minas Tirith, hij pakte de wapen op en deed ze om, hij keek nog is goed naar de wapens en zag dat op de andere wapens ook een tekentje stond van de witte boom… Hij wist dit overigens nog niet toen, hij zag wel dat het een boom was maar nog niet dat het deze speciale boom was. OW! Sorry ik vergeet nog wat, er was ook een klein mes bij.”
Het duizelde me volledig na al deze informatie in zo’n korte tijd, vooral aangezien het nogal warrig verteld werd, en ik vroeg aan hem of hij even wilde stoppen met vertellen zodat ik het me even kon laten bezinken. Hij vond het goed en vroeg of ik wat wilde eten, ik zei graag en dus ging hij de kamer uit. Ik ging op een bed liggen in de kamer, hoe die eruit zag dat weet ik niet meer. Hoe die lag weet ik ook niet meer, dat is te lang geleden.”