Ik denk dat Hopeful het redelijk goed heeft uitgelegd, alhoewel ik er mijn kijk ook graag op wil werpen;
Allereerst wil ik zeggen bedankt voor het delen van je mening, het hoeft niet beledigend over te komen dat is maar hoe je je instelt, en ik sta er voor open, dat weet je ondertussen haha
Kijk, ik heb er nooit voor gekozen. Maar ik zou het even op de volgende manier uitleggen, denk namelijk niet dat het door hokjes komt of iets in die richting.Je zult ALTIJD het verschil houden op fysiek gebied tussen vrouw en man, dat heeft namelijk niks met hokjes te maken. Als jij in de spiegel kijkt, zie jij (denk ik althans) iemand, wie je bent. Als ik in de spiegel kijk, zie ik dat niet. Ik heb vaak zitten huilen, denken, en zelfs gefantaseerd (Op een niet seksuele manier) over hoe ik eruit zie, en vooral, wie ik niet ben. Dit heeft denk ik niet zozeer met hokjes te maken, maar met hoe je je voelt.
Zoals hopeful aangeeft komt het er op neer dat het een aangeboren "disorder" is. (Afwijking, alhoewel ik het niet graag zo noem, ze zien tevens homoseksualiteit ook als afwijking). Dit heeft niks met keuze, hokjes of iets in die richting te maken. Het is net als seksualiteit, hiermee word je geboren, en tenzij je er niet vooruit durft te komen, blijf je ongelukkig. Als je er vooruit durft te komen, kunnen deze gevoelens wegnemen.
Nu is het zo dat als je je zelf niet kan zijn, dit erger is als je vrijheid verliezen (in mijn ogen althans). Aangezien je niet alleen je vrijheid verliest, maar je jezelf ook moet aanpassen om niet op te vallen.
Ik denk hierbij voldoende informatie gegeven te hebben, en onthoud Sander, het is niet erg om je mening te delen en dit komt zéér zeker NIET over als beledigend
Groetjes en houdoe!