Ik denk dat het erop neer komt dat je vanuit 3 verschillende motivaties straffen uit kan delen, namelijk:
- Wraak, ofterwijl het maximaliseren van het lijden van de dader
- Voorkomen dat de maatschappij nog last van de dader heeft
- De dader uiteindelijk op het goede pad brengen
Wat is je doel als je een straf uitdeelt? Als je doel wraak is dan kan je straf het beste levenslang onder (relatief) slechte omstandigheden of een pijnlijke dood na bvb een martelproces zijn. Dit is immers veel erger voor de dader dan een snelle dood. Als het je doel is om van de persoon af te zijn, ervoor zorgen dat de maatschappij er geen omkijken meer naar heeft, dan is een snelle dood natuurlijk de beste straf. Op die manier zal de persoon geen bedreiging meer vormen en hoeft er ook geen belastinggeld besteed te worden aan zijn gevangenisverblijf of een onnodig lange marteling om de persoon om te brengen. Is je doel echter recidive voorkomen en de persoon weer re-integreren, dan moet je een duur traject inzetten met psychologen en trainingen waarbij je uiteindelijk ook de maatschappij aan een risico bloot stelt.
En alles wat ik hierboven zeg staat nog los van de onomkeerbaarheid, deze discussie kun je dus mijns inziens enkel voeren als het overduidelijk met 0% twijfel duidelijk is dat de persoon de dader is, bijvoorbeeld als iemand zeer duidelijk herkenbaar in het openbaar meerdere mensen neerschiet. Zoniet dan is het risico dat je een onschuldig persoon ter dood veroordeelt wat mij betreft te groot om het te rechtvaardigen, los van de discussie of het in principe wel gerechtvaardigd is of niet.
