De werkelijkheid.

DeletedUser7072

Guest
Wat wordt er precies verstaan onder niet-analyseerbare werkelijkheid? Alle werkelijkheid is in mijn ogen analyseerbaar, iets wat niet analyseerbaar is kan niet aan de titel werkelijkheid voldoen. Emoties zijn analyseerbaar, het heelal is analyseerbaar. Het geloof is analyseerbaar, maar God is niet analyseerbaar. Is god dan niet-analyseerbare werkelijkheid of is God geen werkelijkheid?

Dat ligt er aan of god bestaat of niet ;)
 

DeletedUser

Guest
Wat wordt er precies verstaan onder niet-analyseerbare werkelijkheid? Alle werkelijkheid is in mijn ogen analyseerbaar, iets wat niet analyseerbaar is kan niet aan de titel werkelijkheid voldoen. Emoties zijn analyseerbaar, het heelal is analyseerbaar. Het geloof is analyseerbaar, maar God is niet analyseerbaar. Is god dan niet-analyseerbare werkelijkheid of is God geen werkelijkheid?

Niet-analyseerbare werkelijkheid is gewoon geen werkelijkheid.
 
Reactiescore
770
Donkere materie is niet analyseerbaar en toch is het er.

Iets moet fysiek aanwezig zijn om te kunnen analyseren en het moet ook aan ons beschikbaar zijn zodat we het kunnen analyseren.
God is niet fysiek, dus niet analyseerbaar.

Hangt toch vooral af wat je definitie is van 'analyseren'.
 

DeletedUser

Guest
Dit is zulke onzin, komaan. Zo is alles wat je bij willekeur bedenkt onderdeel van de werkelijkheid, omdat het concept bestaat?
 
Reactiescore
770
Jezus jij moet echt dingen zwart op wit op papier hebben voor je het aanneemt he of zelfs nog met je eigen ogen zien. Extreme empirie hierzo. Ik had het over fysieke dingen niet over 'concepten'. Mijn punt is dat God het analyseerbare overstijgt, en je het kan zien dat als je bv de natuur analyseert je al God aan het analyseren bent. Het hangt af van je standpunt hierin.
 

DeletedUser

Guest
Niet-analyseerbare werkelijkheid is gewoon geen werkelijkheid.

Dat is het wel. Tenzij je de werkelijkheid gelijkstelt aan wat voor ons waarneembaar is natuurlijk. Maar als je enkel wat wij kunnen waarnemen als werkelijkheid beschouwt, is het niet meer de werkelijkheid zoals die is, maar onze waarneming van de werkelijkheid. Onze waarneming van de werkelijkheid en de werkelijkheid zoals die is aan elkaar gelijkstellen, getuigt wat mij betreft van een onterecht vertrouwen in onze waarneembare capaciteiten. Net als alle andere levende wezens op aarde zijn ook wij biologische creaties. En net als alle andere biologische creaties hebben wij zo onze capaciteiten en onze beperkingen. Tenzij wij aannemen dat wij, mensen, zó uniek zijn dat wij zijn ontsnapt aan de biologische onvermijdelijkheid van de beperking, waardoor wij in feite een soort van bovennatuurlijke status aannemen, is er geen enkele reden om aan te nemen dat wat wij beschouwen als de werkelijkheid ook daadwerkelijk in de buurt komt van de werkelijkheid. Dit soort verhalen hoor je vaak onder de nihilisten die nergens het nut van inzien en er daarom voor kiezen om niet eens een poging te wagen om ergens iets van te begrijpen, maar een vrij basaal wetenschappelijk principe is dat absolute waarheden niet door ons waarneembaar zijn, behalve in de wiskunde. Het is dan ook geen argument om niet te trachten die werkelijkheid te benaderen, want dat zou de dood van de wetenschap betekenen, maar onze eigen beperkingen erkennen in die zoektocht, lijkt mij noodzakelijk om mogelijkerwijs toch die werkelijkheid te benaderen.
 

DeletedUser

Guest
Jezus jij moet echt dingen zwart op wit op papier hebben voor je het aanneemt he of zelfs nog met je eigen ogen zien. Extreme empirie hierzo. Ik had het over fysieke dingen niet over 'concepten'. Mijn punt is dat God het analyseerbare overstijgt, en je het kan zien dat als je bv de natuur analyseert je al God aan het analyseren bent. Het hangt af van je standpunt hierin.

'De natuur is God' is zo'n doodgeslagen kreet, komaan nu Stalov :D God overstijgt het analyseerbare omdat God in geen enkele vorm waarneembaar is. Zodoende is het niet logisch aan te nemen dat God te benaderen is, nee.

Dat is het wel. Tenzij je de werkelijkheid gelijkstelt aan wat voor ons waarneembaar is natuurlijk. Maar als je enkel wat wij kunnen waarnemen als werkelijkheid beschouwt, is het niet meer de werkelijkheid zoals die is, maar onze waarneming van de werkelijkheid. Onze waarneming van de werkelijkheid en de werkelijkheid zoals die is aan elkaar gelijkstellen, getuigt wat mij betreft van een onterecht vertrouwen in onze waarneembare capaciteiten. Net als alle andere levende wezens op aarde zijn ook wij biologische creaties. En net als alle andere biologische creaties hebben wij zo onze capaciteiten en onze beperkingen. Tenzij wij aannemen dat wij, mensen, zó uniek zijn dat wij zijn ontsnapt aan de biologische onvermijdelijkheid van de beperking, waardoor wij in feite een soort van bovennatuurlijke status aannemen, is er geen enkele reden om aan te nemen dat wat wij beschouwen als de werkelijkheid ook daadwerkelijk in de buurt komt van de werkelijkheid. Dit soort verhalen hoor je vaak onder de nihilisten die nergens het nut van inzien en er daarom voor kiezen om niet eens een poging te wagen om ergens iets van te begrijpen, maar een vrij basaal wetenschappelijk principe is dat absolute waarheden niet door ons waarneembaar zijn, behalve in de wiskunde. Het is dan ook geen argument om niet te trachten die werkelijkheid te benaderen, want dat zou de dood van de wetenschap betekenen, maar onze eigen beperkingen erkennen in die zoektocht, lijkt mij noodzakelijk om mogelijkerwijs toch die werkelijkheid te benaderen.

Wel, als je een concept wilt benaderen heb je een redenatie nodig om deze te benaderen, niet? Dan ben je dus al aan het analyseren op basis van je waarnemingen. Zodoende kun je louter streven naar absolute waarheden en het filosoferen benaderen zoals het is; filosoferen, en geen directe wetenschap.
 
Reactiescore
770
'De natuur is God' is zo'n doodgeslagen kreet, komaan nu Stalov :D God overstijgt het analyseerbare omdat God in geen enkele vorm waarneembaar is. Zodoende is het niet logisch aan te nemen dat God te benaderen is, nee.

Oke ik ben er klaar mee. Tot nu toe heb je niets anders gedaan dan telkens hetgeen ik zeg in het belachelijke trekken.

Erger me rot aan die zelfingenomen attitude van atheïsten die denken dat ze een IQ boost krijgen wanneer ze niet in (meer) in God geloven.
 

DeletedUser

Guest
Oke ik ben er klaar mee. Tot nu toe heb je niets anders gedaan dan telkens hetgeen ik zeg in het belachelijke trekken.

Erger me rot aan die zelfingenomen attitude van atheïsten die denken dat ze een IQ boost krijgen wanneer ze niet in (meer) in God geloven.

Het zou helpen als je geen belachelijke dingen zou zeggen. Dan zou het ook niet in het belachelijke worden getrokken. Je hebt geen 'echt' argument, maar speculatie. Daarom loop je weg voor een discussie.

Jij wilt gewoon over je kin wrijven en zeggen: 'Oehh, ja, zo diep, dat zou zomaar zo kunnen' maar daar schiet je geen hol mee op. Het is niet eens hypothetisch om te stellen dat er een God is, het is pure speculatie.
 
Reactiescore
770
Je wilt al te graag zien dat ik wegloop van de discussie, zodat je dan kan zeggen dat je gelijk hebt en gelovige mensen zich niet kunnen verdedigen, maar punt is dat ik geen zin meer zie nog er verder over te discussiëren met jou. Het is telkens een straatje zonder eind met als kader dat atheïsten automatisch intelligenter zijn dan gelovigen omdat ze de persoonlijke empirie boven alles houden.

Ik kan evengoed ook alles wat jij zegt in het belachelijke trekken vanuit een religieus dogmatisch denken, maar de ironie is dat jij dat zelf doet.
 
Laatst bewerkt:

DeletedUser

Guest
Wel, als je een concept wilt benaderen heb je een redenatie nodig om deze te benaderen, niet? Dan ben je dus al aan het analyseren op basis van je waarnemingen. Zodoende kun je louter streven naar absolute waarheden en het filosoferen benaderen zoals het is; filosoferen, en geen directe wetenschap.

Dat beaam ik ook, maar jij stelde dat wat hier de 'niet-analyseerbare werkelijkheid' wordt genoemd, niet door ons als werkelijkheid beschouwd zou moeten worden, omdat wij het niet kunnen verklaren. Dat is dus kul, want het ligt enorm voor de hand dat wij gewoon niet in staat zijn om bepaalde dingen te verklaren, vanwege onze biologische beperkingen. Die conclusie kunnen we prima trekken zonder daarmee de redenatie van religie te accepteren.
 

DeletedUser67517

Guest
Absolute wetenschap en relatieve wetenschap. Best wel een interessante discussie. En het zegt veel over karakters en psychische eigenschappen van mensen of ze meer geinteresseerd zijn in het relatieve(Sci-Fi,toekomst,filosofie,politiek) of in het absolute. (Wiskunde,Feiten,en deels natuurkunde)
 

DeletedUser

Guest
Je wilt al te graag zien dat ik wegloop van de discussie, zodat je dan kan zeggen dat je gelijk hebt en gelovige mensen zich niet kunnen verdedigen, maar punt is dat ik geen zin meer zie nog er verder over te discussiëren met jou. Het is telkens een straatje zonder eind met als kader dat atheïsten automatisch intelligenter zijn dan gelovigen omdat ze de persoonlijke empirie boven alles houden.

Ik kan evengoed ook alles wat jij zegt in het belachelijke trekken vanuit een religieus dogmatisch denken, maar de ironie is dat jij dat zelf doet.

Nee, want vanuit een religieus-dogmatisch perspectief beredeneren is niet beredeneren. Je maakt hier een klassieke denkfout, Milo.
 

DeletedUser67517

Guest
Nee, want vanuit een religieus-dogmatisch perspectief beredeneren is niet beredeneren. Je maakt hier een klassieke denkfout, Milo.

Waarom is dat geen beredeneren. Dat het in onze ogen vanuit een verkeerd perspectief beredeneerd wordt betekend niet dat het verkeerd beredeneren is. Het is alleen theoretisch en imo zonder fundament. Maar het betekend niet dat het geen werkelijkheid is.
 

DeletedUser

Guest
Waarom is dat geen beredeneren. Dat het in onze ogen vanuit een verkeerd perspectief beredeneerd wordt betekend niet dat het verkeerd beredeneren is. Het is alleen theoretisch en imo zonder fundament. Maar het betekend niet dat het geen werkelijkheid is.

Hoe kun je nou zonder logisch fundament beredeneren over de werkelijkheid? Dit is geen kwestie van mening?
 

DeletedUser67517

Guest
Hoe kun je nou zonder logisch fundament beredeneren over de werkelijkheid? Dit is geen kwestie van mening?
Had Einstein een stevig fundament voor zijn relativiteitstheorie? Nee, omdat er geen enkel instrument was die het kon waarnemen. En toch is het er. Een theorie is een theorie, maar je kan het niet uitsluiten tot het tegendeel bewezen is en de theorie in het gehele pakket ontkracht is.
Jij gelooft in het absolute en feiten, dat is prima. Maar niet echt ruimdenkend.
 

DeletedUser7072

Guest
Even wat verduidelijken hier, want ik zie dat het de richting op gaat van een geloofsdiscussie. Ik denk dat iedereen mijn standpunten daarover weet, en wat ik hier zeg staat daar redelijk los van.

Niet-analyseerbare werkelijkheid is gewoon geen werkelijkheid.

Donkere materie is niet analyseerbaar en toch is het er.

Iets moet fysiek aanwezig zijn om te kunnen analyseren en het moet ook aan ons beschikbaar zijn zodat we het kunnen analyseren.
God is niet fysiek, dus niet analyseerbaar.

Hangt toch vooral af wat je definitie is van 'analyseren'.

Hier heeft Stalov een goed punt. De manier waarop wij als mens de werkelijkheid reconstrueren is met onze zintuigen. Dus als je de werkelijkheid probeert te achterhalen zul je beperkt worden door de limitaties van je zintuigen. Nou klopt het dat je bijvoorbeeld apparaten hebt waarmee je ultrasone geluiden kan horen of infra rood kan detecteren. In dat geval lees je iets af aan de apparaten, je observeert de meting van die apparaten en concludeert daarmee iets wat je niet direct zelf kan waarnemen. Dit valt dus wat mij betreft onder dezelfde categorie. Je gebruikt een waarneming van een experiment of apparaat dat dingen kan detecteren die onze oren of ogen niet kunnen detecteren om het bestaan van zoiets te deduceren.

Het gaat om dingen waarvan we ook niet via deze weg het bestaan kunnen achterhalen. Wat dat wil zeggen is dat het bestaan ervan nooit door ons bevestigd kan worden en je derhalve nooit het bestaan ervan kan achterhalen. Een voorbeeld daarvan is god, god bestaat of god bestaat niet, en hoe het ook zij, wij zullen dit nooit kunnen achterhalen(tenzij god met een over overduidelijke interventie zijn aanwezigheid onomstotelijk aan zou tonen). Dit gaat overigens niet alleen over god of andere bovennatuurlijke zaken. Het kan ook zijn dat er meerdere parallele universa zijn waarbij er geen interactie tussen de universa plaatsvind. In dat geval is er dus een multi versum en zijn er meer universa maar zullen wij dit nooit kunnen achterhalen. Ofterwijl die andere universa bestaan wel maar die kunnen we onmogelijk(ook niet in de toekomst) analyseren, derhalve behoort dit tot de niet analyseerbare werkelijkheid. Omgekeerd zouden wij dan ook onderdeel zijn van de niet analyseerbare werkelijkheid voor aliens uit een ander universum in dit scenario.

Dit is zulke onzin, komaan. Zo is alles wat je bij willekeur bedenkt onderdeel van de werkelijkheid, omdat het concept bestaat?

Niet omdat het concept bestaat, omdat het bestaat maar wij dit niet kunnen achterhalen.

Jezus jij moet echt dingen zwart op wit op papier hebben voor je het aanneemt he of zelfs nog met je eigen ogen zien. Extreme empirie hierzo. Ik had het over fysieke dingen niet over 'concepten'. Mijn punt is dat God het analyseerbare overstijgt, en je het kan zien dat als je bv de natuur analyseert je al God aan het analyseren bent. Het hangt af van je standpunt hierin.

Dat is het wel. Tenzij je de werkelijkheid gelijkstelt aan wat voor ons waarneembaar is natuurlijk. Maar als je enkel wat wij kunnen waarnemen als werkelijkheid beschouwt, is het niet meer de werkelijkheid zoals die is, maar onze waarneming van de werkelijkheid. Onze waarneming van de werkelijkheid en de werkelijkheid zoals die is aan elkaar gelijkstellen, getuigt wat mij betreft van een onterecht vertrouwen in onze waarneembare capaciteiten. Net als alle andere levende wezens op aarde zijn ook wij biologische creaties. En net als alle andere biologische creaties hebben wij zo onze capaciteiten en onze beperkingen. Tenzij wij aannemen dat wij, mensen, zó uniek zijn dat wij zijn ontsnapt aan de biologische onvermijdelijkheid van de beperking, waardoor wij in feite een soort van bovennatuurlijke status aannemen, is er geen enkele reden om aan te nemen dat wat wij beschouwen als de werkelijkheid ook daadwerkelijk in de buurt komt van de werkelijkheid. Dit soort verhalen hoor je vaak onder de nihilisten die nergens het nut van inzien en er daarom voor kiezen om niet eens een poging te wagen om ergens iets van te begrijpen, maar een vrij basaal wetenschappelijk principe is dat absolute waarheden niet door ons waarneembaar zijn, behalve in de wiskunde. Het is dan ook geen argument om niet te trachten die werkelijkheid te benaderen, want dat zou de dood van de wetenschap betekenen, maar onze eigen beperkingen erkennen in die zoektocht, lijkt mij noodzakelijk om mogelijkerwijs toch die werkelijkheid te benaderen.

Heel goed punt van Prima hier!

Het enige wat wij weten is de werkelijkheid zoals wij die waarnemen. We hebben 5 zintuigen en die gebruiken we om conclusies over de werkelijkheid te trekken. In het meest extreme geval staan onze hersenen op sterk water en worden hersenimpulsen kunstmatig geactiveerd waardoor wij het gevoel hebben dat er een werkelijkheid is zoals wij die zien terwijl die er helemaal niet is(zie de matrix). Wij zijn gebonden aan de interpetatie van onze hersenen die info krijgt via de zintuigen, en dit systeem is geevolueerd om onze overlevingskansen in een oertijdsetting te maximaliseren niet om de werkelijkheid te analyseren.

'De natuur is God' is zo'n doodgeslagen kreet, komaan nu Stalov :D God overstijgt het analyseerbare omdat God in geen enkele vorm waarneembaar is. Zodoende is het niet logisch aan te nemen dat God te benaderen is, nee.



Wel, als je een concept wilt benaderen heb je een redenatie nodig om deze te benaderen, niet? Dan ben je dus al aan het analyseren op basis van je waarnemingen. Zodoende kun je louter streven naar absolute waarheden en het filosoferen benaderen zoals het is; filosoferen, en geen directe wetenschap.

Dat klopt helemaal. Er is geen rationele reden om aan te nemen dat god bestaat, daarom plaats ik god ook binnen de niet analyseerbare werkelijkheid. Mijn doel in dit topic is een raamwerk bedenken waarin alle mogelijke consistente configuraties van de werkelijkheid in passen. In 1 van die configuraties bestaat god, in een andere is de aarde een uur oud, in weer een andere zitten we in een matrix achtig scenario, etc. Binnen deze context is het noodzakelijk om het concept 'niet analyseerbare werkelijkheid' toe te voegen, en het is een legitiem standpunt om ervanuit te gaan dat dit er niet is omdat er nooit aanwijzingen voor zullen zijn. Maar het is wel belangrijk dat je een concept of een hypothese(bvb 'God bestaat', 'Aliens bestaan', etc) in een categorie kan plaatsen. En dat is wat ik hier doe, en waarom ik dit concept heb geïntroduceerd.

Dat beaam ik ook, maar jij stelde dat wat hier de 'niet-analyseerbare werkelijkheid' wordt genoemd, niet door ons als werkelijkheid beschouwd zou moeten worden, omdat wij het niet kunnen verklaren. Dat is dus kul, want het ligt enorm voor de hand dat wij gewoon niet in staat zijn om bepaalde dingen te verklaren, vanwege onze biologische beperkingen. Die conclusie kunnen we prima trekken zonder daarmee de redenatie van religie te accepteren.

Hoe kun je nou zonder logisch fundament beredeneren over de werkelijkheid? Dit is geen kwestie van mening?

Had Einstein een stevig fundament voor zijn relativiteitstheorie? Nee, omdat er geen enkel instrument was die het kon waarnemen. En toch is het er. Een theorie is een theorie, maar je kan het niet uitsluiten tot het tegendeel bewezen is en de theorie in het gehele pakket ontkracht is.
Jij gelooft in het absolute en feiten, dat is prima. Maar niet echt ruimdenkend.

Precies, wat Einstein deed was het logisch uitwerken van een bepaalde gedachte die op dat moment nooit aan de werkelijkheid was getoetst. Einstein zag dat de lichtsnelheid voor elke waarnemer, ongeacht hun eigen snelheid tov de lichtbron, hetzelfde was. Om dit te verklaren heeft hij de relativiteitstheorie ontwikkeld die vol met voorspellingen zat, die zijn later aan de werkelijkheid getoetst. In dit geval is het dus: 'Theorie -> toetsing aan de werkelijkheid' in plaats van 'verzameling waarnemingen -> theorie'. Om op Kunjack in te haken, je gebruikt wel degelijk een logisch fundament, enkel 1 die (nog) niet aan de werkelijkheid is getoetst. Datzelfde geldt voor god en andere zaken.
 

DeletedUser61134

Guest
Alleen dat als god bestond hij zich omdraait in zijn graf van jouw woorden!
Ten tweede indien god mensen schiep naar zijn evenbeeld;
Dan zijn we door evolutie allemaal al superieur aan god.
 
Bovenaan