DeletedUser7072
Guest
Aanpassen, had ik het over. Het is meer een barrière om prettig te voelen om aan te passen. In iedere situatie pas jij jezelf onbewust aan naar de situatie. Ik ben op t werk, school, ouders en vrienden overal anders. Sterker nog ik ben zelfs per vriendengroep anders. Natuurlijk in grote lijnen blijf ik het zelfde, vaak zit het in de details en heb ik het alleen door als ik erover nadenk, maar ik pas mij wel overal aan. Wat iedereen doet. Glenn noemt dat acteren, omdat hij meer moeite heeft met aanpassen (wss). Ik noem dat aanpassen omdat het bij mij hoort.
Het cruciale stuk is het dikgedrukte. Acteren doe je bewust, als je letterlijk acteert dan gedraag je je bewust naar een bepaalde rol, bvb in een toneelstuk. Daarom is 'acteren' hier een goed woord, je gedraagt je bewust op een bepaalde manier en denkt daar tot op een bepaalde hoogte ook expliciet bij na. Jij zegt dat je dit onbewust doet, dus dan gaat het vanzelf en is het geen acteren. Maar ons punt is nou juist dat het bij ons niet onbewust is, of iniedergeval vaak genoeg niet. Daarom zal ik ook als ik moe ben oid meer sociale fouten maken, omdat ik dan minder goed nadenk over hoe ik me moet gedragen, het feit dat dit iets is waar ik over nadenk daar zit het verschil. Terwijl jij waarschijnlijk enkel op die manier nadenkt over hoe je te gedragen bij sollicitatiegesprekken of presentaties waar veel vanaf hangt. Niet bij alledaagse vormen van communicatie, en bij het schakelen tussen die verschillende groepen daarin.