Autismespectrumstoornis

DeletedUser7072

Guest
Aanpassen, had ik het over. Het is meer een barrière om prettig te voelen om aan te passen. In iedere situatie pas jij jezelf onbewust aan naar de situatie. Ik ben op t werk, school, ouders en vrienden overal anders. Sterker nog ik ben zelfs per vriendengroep anders. Natuurlijk in grote lijnen blijf ik het zelfde, vaak zit het in de details en heb ik het alleen door als ik erover nadenk, maar ik pas mij wel overal aan. Wat iedereen doet. Glenn noemt dat acteren, omdat hij meer moeite heeft met aanpassen (wss). Ik noem dat aanpassen omdat het bij mij hoort.

Het cruciale stuk is het dikgedrukte. Acteren doe je bewust, als je letterlijk acteert dan gedraag je je bewust naar een bepaalde rol, bvb in een toneelstuk. Daarom is 'acteren' hier een goed woord, je gedraagt je bewust op een bepaalde manier en denkt daar tot op een bepaalde hoogte ook expliciet bij na. Jij zegt dat je dit onbewust doet, dus dan gaat het vanzelf en is het geen acteren. Maar ons punt is nou juist dat het bij ons niet onbewust is, of iniedergeval vaak genoeg niet. Daarom zal ik ook als ik moe ben oid meer sociale fouten maken, omdat ik dan minder goed nadenk over hoe ik me moet gedragen, het feit dat dit iets is waar ik over nadenk daar zit het verschil. Terwijl jij waarschijnlijk enkel op die manier nadenkt over hoe je te gedragen bij sollicitatiegesprekken of presentaties waar veel vanaf hangt. Niet bij alledaagse vormen van communicatie, en bij het schakelen tussen die verschillende groepen daarin.
 

DeletedUser78666

Guest
Het cruciale stuk is het dikgedrukte. Acteren doe je bewust, als je letterlijk acteert dan gedraag je je bewust naar een bepaalde rol, bvb in een toneelstuk. Daarom is 'acteren' hier een goed woord, je gedraagt je bewust op een bepaalde manier en denkt daar tot op een bepaalde hoogte ook expliciet bij na. Jij zegt dat je dit onbewust doet, dus dan gaat het vanzelf en is het geen acteren. Maar ons punt is nou juist dat het bij ons niet onbewust is, of iniedergeval vaak genoeg niet. Daarom zal ik ook als ik moe ben oid meer sociale fouten maken, omdat ik dan minder goed nadenk over hoe ik me moet gedragen, het feit dat dit iets is waar ik over nadenk daar zit het verschil. Terwijl jij waarschijnlijk enkel op die manier nadenkt over hoe je te gedragen bij sollicitatiegesprekken of presentaties waar veel vanaf hangt. Niet bij alledaagse vormen van communicatie, en bij het schakelen tussen die verschillende groepen daarin.

Ieder persoon heeft een vorm van sociale acceptatie nodig, dus een ieder zal zich druk maken wanneer er sociale misstappen worden gemaakt. Als er een tendens in komt, dan wordt een ieder onzeker en gaat men zich niet prettig voelen bij de situatie waardoor het op acteren lijkt. Ik heb ook in omgevingen gezeten waar ik mijzelf niet prettig voelde en daardoor wat minder sociaal was. Ik ben dus van mening dat een ieder autistisch kan worden bij gebrek aan sociale activiteiten en dat een ieder ook uit autisme kan groeien. Het enige verschil is dat autisten tegenover niet-autisten genen hebben gekregen die een verhoogd risico met zich meedragen en daardoor een grotere kans hebben om autistisch te raken.
 

DeletedUser73016

Guest
Ja, het is zeker zo dat ik me in elke vriendengroep anders gedraag. In bepaalde kringen gedraag ik me super deftig en in andere kringen semi-marginaal. Soms vergeet ik eigenlijk wie ik zelf ben. Alsof ik geen identiteit heb. Als ik keuzes maak, merk ik dat ook bij mij, want ik kan geen keuzes maken, want beide keuzes hebben voor- en nadelen. En ik kan heel moeilijk me ergens voor motiveren, omdat ik het zo makkelijk kan weerleggen (= kapotanalyseren) en dingen te weinig een kans geef, maar als ik de dingen dan een kans geef, valt het dan zo vaak tegen. En ik heb het gevoel ook dat ik echt quasi alle last op mij moet dragen. Soms moet ik echt in mezelf gaan roepen van: "wat wil ik?", om dan uiteindelijk het nog altijd niet te weten, en dan maar te concluderen dat het moeilijk en ingewikkeld is. In zekere zin heb ik geen identiteit of geen eigen ik. Misschien ben ik die lang geleden kwijtgeraakt... . Shakespeare zei ooit: "het leven is een toneel, en wij zijn de acteurs". Daarom dat ik zelf denk dat ik vrij goed zou kunnen acteren, i do it all the time.
 
Bovenaan