Autismespectrumstoornis

[DeletedUser73016]

Nooit geprobeerd, maar loop je niet het risico verslaafd te raken? Bij mij is het erin geramd nooit aan drugs te beginnen, dus behalve alcohol heb ik ook nooit iets genomen en daar ben ik blij mee. Want als verslaafde zijn je problemen nog 10x groter, heb daar genoeg verhalen over gehoord. En ik ben best verslavingsgevoelig opzich dusja.

En die rem waar jij het over hebt herken ik wel. In sommige situaties heb ik het niet/nauwelijks in andere veel meer, maar het is niet echt iets waar ik invloed op uit kan oefenen. Ik denk dat die rem een symptoom is van het feit dat je je geen houding weet te geven in een bepaalde situatie en dingen niet goed kan inschatten, en het daarom gebruikt om jezelf te beschermen tegen het maken van sociale fouten die grote gevolgen voor je reputatie kunnen hebben. Want soms juist als ik die rem niet had maakte ik sociale fouten, vroeger veel sterker dan nu maar toen was het ook veel meer zichtbaar.

XTC is geen verslavingsdrug. En is al jaren geleden dat ik het ingenomen heb.

En wat betreft die rem heb je gelijk. Dat is wel één van die redenen waarom die rem er is.

 

[robbeke]

Wel raar, een auti die niet zo goed wiskunde kan. Meestal doen ze dat net goed. Het kan dus anders.

 

[DeletedUser7072]

]

Zoals je in deze video ziet gedragen sommige niet autistische normale mensen zich in bovenstaande situatie ineens 'autistisch'. Daarom denk ik ook dat het een continuuum is. De houding en de manier van reageren die ze(niet autisten die hierboven weglopen) hebben in de bovenstaande uitzonderlijke situatie hebben autisten al bij minder 'ernstige' situaties, en hoeveel minder is dan afhankelijk van de zwaarte van het autisme. En als je dan het bovenstaande gedrag ziet denk je van, wtf wat is er met die persoon aan de hand?

Ik denk dat dat opzich wel een goede analogie is.

 

[DeletedUser78666]

Wat Dirkie zei is enorm veel waard. Iets wat ik ook al eerder had gezegd. Probeer steeds kleine stapjes te nemen en maak steeds grotere. Begin met een klein tripje in de buurt. Misschien zelfs een hostel boeken omdat nergens meer sociale contact met vreemden is dan daar. Dan boek jij er 1 in de buurt, mocht het niet leuk zijn dan ga je gewoon terug en heb jij een aantal centjes verloren.

@robbeke Laki is waarschijnlijk ook niet autistisch, maar slechts beschadigd.

 

[DeletedUser73016]

Je kan ook gewoon binnen Europa of zelfs binnen Nederland reizen. Ook genoeg te beleven en dan hoef je je geen zorgen te maken om hotels of gevaarlijke situaties in andere (ontwikkelings?)landen. Denk je dat dat je minder stress geeft? Als je gewoon een keer een camping pakt in NL, veel goedkoper dan een hotel en eventueel kun je er een fietsvakantie van maken wat het nog goedkoper maakt. Probeer dat eens en ga dan later pas naar verdere bestemmingen als je meer ervaring hebt opgedaan.



Bouw eerst een sociaal netwerk op los van het seksuele. Zorg ervoor dat je gewoon vrienden leert kennen, en praat eens met meisjes zonder dat je ze probeert te fixen oid en kijk hoe dat gaat. Dan hoef je je ook geen zorgen te maken over de sociale gepastheid van eventuele opmerkingen die je wel/niet maakt. Als ik je zo hoor over tinder en andere zaken komt het op mij over dat je gefrustreerd bent omdat je nog geen vriendinnetje hebt gehad in je leven maar dat is nergens voor nodig want je hebt nog meer dan genoeg tijd.

Maarja, wat moet ik hier dan doen in Europa. Er is hier niets van natuur of van alleen in de natuur. Neen, in NL zal ik juist dezelfde angsten ervaren als hier in BE. En ja wellicht in Mexico ook, maar daar heb je dan tenminste natuur en afgelegen plaatsen waar ik naartoe kan reizen.

Wie zegt er al direct dat ik het al direct over seks heb. En ik praat meestal gewoon zo met meisjes zonder ze te "fixen", en dat gaat, maar ik krijg nooit een band met mensen. En ja, ik ben vrij gefrustreerd, want ze zeggen altijd ja, er zal wel iemand zijn die op jouw type valt, maar ik ben nog altijd aan het wachten op die zot die op mij valt.

 

[DeletedUser7072]

Wel raar, een auti die niet zo goed wiskunde kan. Meestal doen ze dat net goed. Het kan dus anders.

Nah ik geloof niet dat Laki niet goed is in wiskunde, als je zo met het weer bezig bent moet je veel grafieken interpreteren en hou je je veel bezig met kwantitatieve zaken, want het weer is uiteindelijk een natuurverschijnsel en om het te voorspellen moet je behoorlijk ingewikkelde (differentiaal) vergelijkingen oplossen, of iig door een computer laten oplossen waarbij je dan wel het inzicht moet hebben om te weten wat je de computer moet laten oplossen. Laki is gewoon niet geintreseerd in fundamentele wiskunde maar ik geloof niet dat je er slecht in bent Laki

 

[DeletedUser7072]

Maarja, wat moet ik hier dan doen in Europa. Er is hier niets van natuur of van alleen in de natuur. Neen, in NL zal ik juist dezelfde angsten ervaren als hier in BE. En ja wellicht in Mexico ook, maar daar heb je dan tenminste natuur en afgelegen plaatsen waar ik naartoe kan reizen.

Wie zegt er al direct dat ik het al direct over seks heb. En ik praat meestal gewoon zo met meisjes zonder ze te "fixen", en dat gaat, maar ik krijg nooit een band met mensen. En ja, ik ben vrij gefrustreerd, want ze zeggen altijd ja, er zal wel iemand zijn die op jouw type valt, maar ik ben nog altijd aan het wachten op die zot die op mij valt.

In het Oosten van het land heb je toch redelijk veel natuur, en binnen Europa kun je naar plekken als de Pyrineeen gaan. Als het je om natuur te doen is zijn er genoeg opties, je kan ook naar Mexico ja maar dan krijg je wel te maken met de nadelen die je net al opsomde.

En ja dan kun je lang wachten, maar met wachten zul je er niet komen.

 

[DeletedUser73016]

]

Zoals je in deze video ziet gedragen sommige niet autistische normale mensen zich in bovenstaande situatie ineens 'autistisch'. Daarom denk ik ook dat het een continuuum is. De houding en de manier van reageren die ze(niet autisten die hierboven weglopen) hebben in de bovenstaande uitzonderlijke situatie hebben autisten al bij minder 'ernstige' situaties, en hoeveel minder is dan afhankelijk van de zwaarte van het autisme. En als je dan het bovenstaande gedrag ziet denk je van, wtf wat is er met die persoon aan de hand?

Ik denk dat dat opzich wel een goede analogie is.

Ironisch genoeg zou ik hier niet durven weglopen omdat dat nog vreemder lijkt, dus ik zou wellicht wel die frieten besteld hebben, maar in veel situaties lijkt het wel inderdaad zo dat iedereen uit een motorbende komt. Iedereen die uitgaat, ziet er dus eigenlijk een beetje zo uit ("eng") voor mij, en als je weet op voorhand dat je die frituur instapt je die lui gaat tegenkomen, stap je die frituur niet in, maar eens ik er in ben durf ik ook niet meer weg te gaan omdat dit dus NOG vreemder lijkt

 

[DeletedUser7072]

Ik zou ik denk ik niet goed weten hoe te reageren als ik 'hoi' of 'goedemiddag' zou zeggen als ik binnenstap en niemand zegt iets terug, en ze in plaats daarvan naar je blijven staren. Als 1 van de leden dan hoi terug zegt ofzo is de situatie ineens 10x minder dreigend, en normaal zouden ze dit ook doen denk ik maar omdat dit een prank is hier niet.

Maar wat ik vooral duidelijk wou maken is dat je bij veel autisten de bovenstaande reactie al in minder bedreigende situaties ziet, bvb als daar een groep zou zijn van jongeren die gemiddeld veel minder sterk zijn dan de leden van die motorbende.

 

[robbeke]

Ironisch genoeg zou ik hier niet durven weglopen omdat dat nog vreemder lijkt, dus ik zou wellicht wel die frieten besteld hebben, maar in veel situaties lijkt het wel inderdaad zo dat iedereen uit een motorbende komt. Iedereen die uitgaat, ziet er dus eigenlijk een beetje zo uit ("eng") voor mij, en als je weet op voorhand dat je die frituur instapt je die lui gaat tegenkomen, stap je die frituur niet in, maar eens ik er in ben durf ik ook niet meer weg te gaan omdat dit dus NOG vreemder lijkt

Damn. Dus dan sta je daar?

 

[DeletedUser7072]

Iedereen die uitgaat, ziet er dus eigenlijk een beetje zo uit ("eng") voor mij

Op wat voor manier zien ze er dan 'eng' uit? Kun je dat concreter maken, want de diversiteit aan mensen die uitgaan is nogal groot.

 

[robbeke]

Op wat voor manier zien ze er dan 'eng' uit? Kun je dat concreter maken, want de diversiteit aan mensen die uitgaan is nogal groot.

Maar ja, wat is dat net? Uitgaan?

 

[DeletedUser7072]

Uitgaan ja is een nogal divers begrip. Maar ik zou zeggen dat je ofwel naar een disco ofwel naar een soort cafe gaat in de late uren, dat is toch normaal wat men onder uitgaan verstaat. En ik ben veel meer iemand die lekker gaat zitten en een biertje drinkt, wat kletst en van de muziek geniet, maar aan dansen heb ik totaal geen behoefte. Maar in de hoedanigheid zoals net beschreven voel ik me meestal wel gwn op mn gemak.

 

[DeletedUser40402]

Correctie, ik moet elke dag acteren, want als ik echt mezelf zou zijn, zou ik zwaar gepest worden of geweest zijn. Op de middelbare school (of was het nog het zesde leerjaar?) weet ik nog dat ik de keuze had gehad, om eventueel in de klas gewoon te vertellen dat ik autismespectrumstoornis had. Ik heb er toen voor gekozen om dat niet te doen, en achteraf gezien leek dat ook de beste keuze. Misschien werd ik soms raar bekeken, en door bepaalden wel gepest / uitgesloten, maar het had ook veel erger gekund eigenlijk. Het vierde middelbaar was voor mij het moeilijkst, omdat toen vrienden van me in de steek lieten, en het thuis ook moeilijk of zelfs moeilijker had (nieuwe omgeving, van school veranderd, terug in een ander gezin gaan wonen, terug van school veranderd, later dat jaar). Daarom heb ik bewust een richting gekozen waarvan ik niet wist dat ik me lag, maar wel op een plek waar ik me goed zou voelen. Ik heb een richting gekozen waar ik juist mijn sociale vaardigheden moest gebruiken (voor in een ziekenhuis of een rusthuis te werken), maar ik had daar wel een klas waar ik me goed in voelde, en die ook nooit konden zien aan mij of ik autisme had. Ik had dat aan bepaalde leerlingen gevraagd op het einde van het zesde leerjaar, of ze dat konden herkennen, en ze zeiden van niet. Nu, ik ben gestopt met school door o.a. slechte stages (wat wil je). Dat heeft me gekraakt, en ik ben van januari tot juni 14 halve dagen naar school geweest. Al de rest heb ik gespijbeld (al deed ik dat ervoor ook al iets meer). En bijvoorbeeld, ik weet nog dat ik gon-begeleiding kreeg, en dan helpen ze je met een planning te maken, maar ik zag daar nooit het nut in, want ik volgde die toch niet, en ik ga niet aan leerkrachten of die mevrouw zeggen van: ja sorry, ik begrijp echt niet waarom je zoveel tijd in iets moet steken waar ik met een ochtend eens lezen ook door raak. Ik heb dat tot het zesde kunnen volhouden, en ik ben er altijd voor elk vak behalve wiskunde doorgeweest. Niet met veel glans altijd, maar dat moet ook niet. En wiskunde deed ik niet graag, en vanaf het vierde middelbaar viel ik steeds meer en meer weg in de lessen (+ de thuisomgeving was veranderd, in een omgeving waar ik niet kon studeren, en ik studeerde het op een verkeerde manier). 14% had ik toen. En toen had ik plots iets van, oei, dit gaat blijkbaar niet vanzelf. Met er eens naar te kijken ga je het niet kunnen, tja, en dat heb ik niet meer kunnen herstellen want ik bleef moeite hebben ermee later dat jaar, ook als er ik er meer voor deed, maar ik denk dat ik het gewoon niet graag genoeg deed, en wegviel in de lessen. En in het vijfde en zesde heb ik dat steeds meer gehad (steeds dagdromen in de helft van de lessen). Ik heb soms in lessen gezeten, dat ik achteraf niet eens wist waar men het over had, wat het onderwerp was. En ook nu heb ik dat super veel, dat tijd extreem snel voorbij gaat, en ik niet weet wat ik gedaan heb in die tijd.

Ik kan ook mezelf niet zijn. Simpel voorbeeldje, bij het versturen van sms'jes zal ik bewust schrijffouten (klinkers weglaten) en dergelijke, afhankelijk naar wie ik ze stuur, want dat gaat tegen mijn natuur in, maar ik doe het toch om niet te weird / te perfect over te komen. Over mijn interesses zwijg ik meestal (tegen de normale mens kun je gelukkig wel nog een tweetal of drietal minuutjes over het weer babbelen, want dat staat zelfs gekend als een ijsbreker), maar iedereen heeft wel iets waarin hij geïnteresseerd is, en aangezien ik bijna in alles geïnteresseerd ben, hebben we dan meestal wel iets gemeen waarover ik het kan hebben bijvoorbeeld, aangezien slow-talk (zeker in het begin bij mensen die ik niet goed ken) niet iets dat ik doe. Bij mensen die ik beter ken of die vrienden zijn, doe ik dat wel, maar wellicht nog altijd minder dan gemiddeld.

Niets mis mee om te acteren om erbij te horen. Ik doe dit zelf nu ook al jaren. Elk moment in mijn leven is zowat een kopie van hetgeen ik anderen zien doen hebt, van hetgeen wat ik al eerder van gezien heb wat ze van me verwachten. Ik kan ook gewoon mezelf zijn in sociaal verband in principe maar daar heeft niemand wat aan, ik niet en de anderen niet. Eens je dat 100% door hebt sta je al weer een stap verder.

Zoals gezegd, ik ben niet zeker of ik ASD heb, maar als hetgeen waar ik onder val ASD is, dan zullen er heel veel "autisten" op het internet zijn, en percentueel gezien nog meer mensen die veel in hun mars hebben. Maar ik ben er gewoon niet over eens dat het wel een stoornis of ziekte hoort te zijn. Ik bedoel, is het echt een ziekte dat ik graag over het weer babbel (terwijl ik best wel weet dat ik dat niet tegen een meisje moet gebruiken, en ik weet dat ik daarover mag stoppen), maar ik heb toch het recht om met één van mijn vele passies bezig te zijn? Dat lijkt me toch geen nadeel, alleen maar voordelen. Maar ik ga het ook niet ontkennen. Ik merk wel problemen op, en vind dat ik sociaal snel uitgeput ben, en er te weinig voor terug krijg wat ik er voor investeer. Anderzijds snak ik wel naar sociaal contact, maar krijg ik nooit eigenlijk hetgeen wat ik verlangen. Het is een beetje jammer dat het vroeger niet altijd goed viel, want een klein duwtje in de rug zou zoveel gedaan hebben, en die duw in de rug heb ik nooit gehad (en dan denk ik aan een soulmate voor het leven). Misschien duwde ik ze van me weg of heb ik ze gewoon nooit gedetecteerd, maar het is gewoon jammer dat het op dat vlak niet goed viel. Bij de "vrienden" die ik nu heb, heb ik nooit het gevoel dat ik echt voldoening ervan krijg.

En daarnaast, veel van de nadelen of negatieve dingen die geassocieerd worden met ASD, kunnen ook verklaard worden door kindermishandeling en de gevolgen ervan. Heel simpel. Ik had een zware ontwikkelingsachterstand. Ik zal die ook wel op sociaal vlak gehad hebben. Ik heb ook wel erfelijk veel mee van mijn ma, die ook wel als een beetje "raar", teruggetrokken en vooral mystiek wordt gezien.

Tegenwoordig als je een beetje verlegen hebt, kon je in aanmerking voor weet ik veel wat. De maatschappij verwacht een bepaald stigma van je. Een beeld waar ik niet aan voldoe, en waar ik vooral aan niet wil voldoen, omdat ik mijn eigenheid zou verliezen. Ik heb het gevoel dat ik mezelf degradeer tot een nummer als ik net zoals iedereen aan die hypes zou meedoen. Wie zegt eigenlijk wat normaal is. En is abnormaal zijn niet gewoon normaal.

Je hebt gewoon autisme en een gebrek aan zelfvertrouwen versterken de negatieve punten van autisme alleen maar.

Tinder een goede plek om nieuwe mensen te kennen. Nee, maar Laki gewoon sociale activiteiten doen, maar dan moet jij wel over een barrière heen natuurlijk.

Tinder is kut als kerel zonder zelfvertrouwen en autisme. Dan moet je zelf tegen iemand beginnen praten terwijl je moeilijk weet hoe want je snapt anderen amper en het gebrek aan zelfvertrouwen laat je helemaal in elkaar klappen.

Alsof je angsten met een magisch toverstokje kan wegwerken. Ze zijn er volgens mij vaak ook gekomen door jeugdtrauma's.

Ooit al eens testen laten doen op autisme en daarna naar een psycholoog die gespecialiseerd is in autisme? Kan echt helpen. 4 jaar geleden was ik een kerel zonder werk, studie of vrienden die 23 uur per dag in zijn bed lag. Toen heb ik dat gedaan en dat heeft me er enorm boven op geholpen, nu heb ik een vaste job die ik enorm leuk vind en aan die vrienden probeer ik ook te werken. Ik zou dat je zeker aanraden.

Wel raar, een auti die niet zo goed wiskunde kan. Meestal doen ze dat net goed. Het kan dus anders.

Ik ben ook zo eentje! Kutvak was dat zeg.

 

[robbeke]

Niets mis mee om te acteren om erbij te horen. Ik doe dit zelf nu ook al jaren. Elk moment in mijn leven is zowat een kopie van hetgeen ik anderen zien doen hebt, van hetgeen wat ik al eerder van gezien heb wat ze van me verwachten. Ik kan ook gewoon mezelf zijn in sociaal verband in principe maar daar heeft niemand wat aan, ik niet en de anderen niet. Eens je dat 100% door hebt sta je al weer een stap verder.



Je hebt gewoon autisme en een gebrek aan zelfvertrouwen versterken de negatieve punten van autisme alleen maar.



Tinder is kut als kerel zonder zelfvertrouwen en autisme. Dan moet je zelf tegen iemand beginnen praten terwijl je moeilijk weet hoe want je snapt anderen amper en het gebrek aan zelfvertrouwen laat je helemaal in elkaar klappen.



Ooit al eens testen laten doen op autisme en daarna naar een psycholoog die gespecialiseerd is in autisme? Kan echt helpen. 4 jaar geleden was ik een kerel zonder werk, studie of vrienden die 23 uur per dag in zijn bed lag. Toen heb ik dat gedaan en dat heeft me er enorm boven op geholpen, nu heb ik een vaste job die ik enorm leuk vind en aan die vrienden probeer ik ook te werken. Ik zou dat je zeker aanraden.



Ik ben ook zo eentje! Kutvak was dat zeg.

Het hangt er ook allemaal een beetje vanaf hoeveel belang je hecht aan het zijn wat iemand anders wil dat je bent ook, niet?
Natuurlijk, in familiale kringen, ja, dan kan je wat acteren.

 

[DeletedUser78666]

Ooit al eens testen laten doen op autisme en daarna naar een psycholoog die gespecialiseerd is in autisme? Kan echt helpen. 4 jaar geleden was ik een kerel zonder werk, studie of vrienden die 23 uur per dag in zijn bed lag. Toen heb ik dat gedaan en dat heeft me er enorm boven op geholpen, nu heb ik een vaste job die ik enorm leuk vind en aan die vrienden probeer ik ook te werken. Ik zou dat je zeker aanraden.

Complimenten, Glenn. Laat dit een voorbeeld zijn voor iedereen.

 

[DeletedUser40402]

Het hangt er ook allemaal een beetje vanaf hoeveel belang je hecht aan het zijn wat iemand anders wil dat je bent ook, niet?
Natuurlijk, in familiale kringen, ja, dan kan je wat acteren.

Tuurlijk, maar de maatschappij verwacht dat tegenwoordig wel. Er is wel een verschil tussen anders zijn en autistisch zijn. Als ik niet acteer, dan functioneer ik ook niet in de maatschappij. Jammer, maar zo zit het helaas wel in elkaar tegenwoordig.

 

[DeletedUser78666]

Tuurlijk, maar de maatschappij verwacht dat tegenwoordig wel. Er is wel een verschil tussen anders zijn en autistisch zijn. Als ik niet acteer, dan functioneer ik ook niet in de maatschappij. Jammer, maar zo zit het helaas wel in elkaar tegenwoordig.

Jij noemt het acteren, ik noem het aanpassen. Als ik mijzelf ben in iedere situatie in mijn leven, dan red ik t ook niet.

 

[DeletedUser7072]

Ik neem dan aan dat niet autisten niet acteren en zich op een natuurlijke en intuïtieve wijze aanpassen aan iedere situatie(dus zonder er bewust bij na te denken), en daarom gebruik ik ook de terminologie van Glenn en Laki in deze context. Maar misschien overschat ik dan hier de vaardigheden van niet autisten en acteren jullie ook regelmatig

 

[DeletedUser78666]

Ik neem dan aan dat niet autisten niet acteren en zich op een natuurlijke en intuïtieve wijze aanpassen aan iedere situatie(dus zonder er bewust bij na te denken), en daarom gebruik ik ook de terminologie van Glenn en Laki in deze context. Maar misschien overschat ik dan hier de vaardigheden van niet autisten en acteren jullie ook regelmatig

Aanpassen, had ik het over. Het is meer een barrière om prettig te voelen om aan te passen. In iedere situatie pas jij jezelf onbewust aan naar de situatie. Ik ben op t werk, school, ouders en vrienden overal anders. Sterker nog ik ben zelfs per vriendengroep anders. Natuurlijk in grote lijnen blijf ik het zelfde, vaak zit het in de details en heb ik het alleen door als ik erover nadenk, maar ik pas mij wel overal aan. Wat iedereen doet. Glenn noemt dat acteren, omdat hij meer moeite heeft met aanpassen (wss). Ik noem dat aanpassen omdat het bij mij hoort.