Ik ben ook zwaar tegen protectionisme, dus ik kan me zeker vinden in je verhaal. Protectionistische maatregelen zullen producten duurder maken voor de consument en leiden tot handelsoorlogen die uiteindelijk in niemands belang zijn. Het is overduidelijk dat een open wereld economie voor de consument iniedergeval tot voordelen leid. De werkloosheid als gevolg van de uitbesteding van bepaalde banen aan het buitenland of aan automatisering blijken in de praktijk redelijk snel opgelost te worden, en door technologische ontwikkelingen komen er ook weer nieuwe banen bij(niet noodzakelijkerwijs hoger opgeleide) waar mensen ook weer van kunnen profiteren. Als we het protectionisme 100 jaar geleden hadden gevolgd waren we nooit zover gekomen als we nu zijn. De tijdelijke belangen van een relatief kleine groep werknemers weegt in mijn ogen niet op tegen de veel grotere groep consumenten die last gaan hebben van deze maatregelen met alle gevolgen voor de economie van dien. Ik kan me op dit punt wel in je analyse vinden.
Verder sta ik wel positief tegenover zijn infrastructurele projecten. Het schijnt dat de wegen in de VS niet altijd van even goede kwaliteit zijn en vaak meer onderhoud nodig hebben. Dat hier meer geld voor vrij wordt gemaakt lijkt me positief en de banen die dit oplevert zijn ook mooi meegenomen. Het mooie is dat dit zowel banen creeert als dat het ook nog verder een intrisieke waarde heeft op zichzelf, namelijk verbeterde infrastructuur.
Maar buiten dit alles is mijn voornaamste reden om toch enigzins positief te staan tegenover Trump het buitenland beleid. America first klinkt gek en zelfs ronduit asociaal, maar als je erover nadenkt, is dit niet wat bijna elk land doet? Het lijkt me meer dan logisch dat een overheid de belangen van het eigen land boven alles laat gaan, ze vertegenwoordigen immers de bevolking binnen een bepaald gebied en ze moeten dan ook zoveel mogelijk de belangen vertegenwoordigen van de mensen binnen dat gebied. Ik bedoel, je kunt toch niet verwachten dat ze belangen van andere landen boven die van zichzelf stellen, dat het 'America first' is voor een Amerikaanse regering zou een no brainer moeten zijn! Elke regering hoort prioriteit te geven aan zijn eigen belang! Verder vind ik het verfrissend dat we met Trump een president hebben die niet bereid is zich in allerlei buitenlandse moerassen te begeven. Ja hij gaat ISIS aanpakken, en dat is ook 100% terecht, ook als hij dit escaleert, maar wat hij niet gaat doen is nieuwe oorlogen starten tegen bepaalde landen. Op dit punt lijkt Trump gek genoeg eigenlijk wel op Obama, Obama was ook heel erg voorzichtig en had geen zin om zich teveel in oorlogen te storten.
Hillary verschilde op dit punt eigenlijk juist sterker van Obama dan Trump, Hillary is veel interventionistischer ingesteld dan Trump. Zij is degene die als buitenlandse minister heeft gepusht voor de interventie in Libië wat uiteindelijk tot flinke chaos heeft geleid, ook heeft ze in haar campagne zitten flirten met no fly zones in Syrië, en toen was Rusland al actief in het land. Dat betekent ten eerste een potentiële militaire confrontatie tegen Rusland, Rusland steunt de regering van Assad met zijn eigen straaljagers. Een geforceerde NFZ zou betekenen dat de VS straaljagers van de Russen uit de lucht zou moeten gaan schieten en verder de zeer geavanceerde Russische luchtafweersystemen zou moeten uitschakelen. Dat we een oorlog met Rusland over Syrie moeten voorkomen lijkt me evident. Daarbovenop is het nog maar de vraag of een regime change, net als in Libie, de moeite is en of het middel niet erger is dan de kwaal. Hillary zou de VS zo in een oorlog kunnen storten waar ze niet makkelijk uitkomen, terwijl onder Trump de inmenging beperkt blijft tot actie tegen IS en dit misschien zelfs in samenwerking en coördinatie met Rusland en Syrië kan plaatsvinden. De Koerden zijn goed bezig met het aanpakken van IS, als Assad vanuit het zuiden kan komen is dat een mooie sandwitch waarmee respectievelijk Rusland en de VS hun lokale bondgenoten op een positieve manier kunnen inzetten. Dus ondanks al het gemompel over het feit dat we nu iemand als Trump achter de kernknoppen hebben, is dit toch een stuk veiliger dan iemand achter diezelfde knoppen te hebben die veel en veel interventionistischer is.
Breder gezien zie ik ook niet in waarom het slecht zou zijn als de VS en Rusland hun onderlinge banden aanhalen. Dit lijkt me juist een zeer positieve ontwikkeling. Natuurlijk moet dit niet gezien worden als groen licht voor Rusland om zomaar Baltische staten binnen te trekken, er moet wel sprake zijn van bepaalde grenzen. Zowel voor de VS als voor Rusland uiteraard, waarin ze elkaars invloedssfeer respecteren en geen dingen doen die de onderlinge relaties te verslechteren. De VS niet door een bondgenoot als Syrie lastig te vallen, en Rusland niet door NAVO landen en andere westerse bondgenoten met rust te laten. Wat de NAVO betreft heeft Trump een legitiem punt als hij zegt dat bepaalde landen niet hun bijdrage leveren, de afspraak is dat 2% van het BBP naar defensie moeten gaan en veel landen voldoen(incl wij) hier niet aan waardoor de VS een disproportionele bijdrage moeten leveren voor de NAVO wat inderdaad niet eerlijk is. Wat mij betreft ging Trump wel in de fout toen hij de legitimiteit en het bestaansrecht van de NAVO in twijfel trok, hoewel hij met het net genoemde een legitiem punt heeft is het niet handig om het bestaansrecht van de NAVO ansich in twijfel te trekken, simpelweg omdat dit landen als Rusland onnodig aanmoedigt om te testen hoeveel waarde wij aan deze organisatie hechten wat niet echt handig is.
De relatie met Europa zal ook afhangen van de verkiezingen die er aankomen. Als in Frankrijk Le Pen aan de macht komt en verder in Europa populistische leiders aan de macht komen kan dat een grote politieke verandering in het Westen als geheel leiden.
Wat ik verwacht van Trump:
- Meer focus op het eigen land en de eigen economie, en minder buitenlandse 'nation building' projecten en andere (militaire) avonturen, wat misschien maar beter is ook gezien hun track record in o.a. Irak en Afghanistan.
- Strijd tegen ISIS voortzetten met vooral Koerdische grondtroepen, en in Irak natuurlijk gewoon met de regering(waar geen grote legitimiteits issue is zoals in Syrië). Dit zal wel weer leiden tot spanningen met Turkije, dus spannend om te kijken hoe dat gaat, maar gezien het abominabele optreden van de Turken en hun proxy's rond al Bab verwacht ik niet dat zij Raqqa gaan bereiken voor de Koerden er komen. Even zien hoe dat gaat uiteraard.
- Meer realpolitiek. Meer focus op stabiliteit en veiligheid, minder focus op mensenrechten en democratie. Voor dictators overal ter wereld zal de komst van Trump vooral een zegen zijn, leiders als Sissi, Assad, Erdogan, Putin, etc weten waar ze aan toe zijn en krijgen geen preek over mensenrechten of erger te verduren.
- Veel sterkere steun aan Israël, wat hen waarschijnlijk gaat aanmoedigen om nog meer nederzettingen te bouwen in bezet gebied. Ook het verplaatsen van de ambassade zou voor vuurwerk kunnen zorgen, dus maar even kijken hoe dit gaat....
- sterkere banden met Putin en eventueel bepaalde deals over Syrië en Oekraïne, die tot defacto 'partitie' van beide landen gaan leiden.
- Meer protectionisme, wat slecht zal zijn voor de wereldhandel maar ook weer andere landen als China in de kaart kunnen spelen, die hierdoor de kans krijgt om hun eigen vrijhandelsinitiatieven op te zetten waar de landen die anders in TPP hadden gezeten zich bij kunnen aansluiten.
- Minder aandacht voor global warming en het millieu, iets wat waarschijnlijk niet heel veel positieve effecten gaat hebben voor de wereld.