- Reactiescore
- 110
Vrouwen hebben minder kansen op de arbeidsmarkt dan mannen, hoorde ik deze week op BNR. Ik spitste meteen mijn oren, want ik beweer al jaren dat vrouwen in Nederland alles kunnen worden wat ze willen. We leiden ze goed op en alle wetgeving is gelijkgetrokken.
In mijn strijd tegen het mutsenparadijs houd ik stellig vast aan deze overtuiging, maar als er nieuwe inzichten zijn ben ik daar uiteraard nieuwsgierig naar. Er volgde een gesprek met het hoofd van het economisch bureau van ABN Amro. Zij doet onderzoek naar de krapte op de arbeidsmarkt en had als bijvangst ontdekt dat de markt voor mannen veel groter is dan voor vrouwen. Opmerkelijk, in een tijd waarin er meer dan een miljoen vacatures zijn. Op feestjes ontwijk ik vrienden met bedrijven, want binnen drie minuten moet je een klaagzang aanhoren over hun personeelsproblemen. Diverse ondernemers in mijn omgeving sloten al vestigingen omdat ze nauwelijks medewerkers kunnen vinden. Waar zit dan de mismatch? Zou het onderzoek van de bank dan eindelijk het lek boven hebben waarom vrouwen in Nederland maar niet aan het werk gaan?
Bijstandsniveau
Slechts een kwart van de vrouwen heeft een volle werkweek, tegenover 80 procent van de mannen. Daardoor is bijna de helft van de Nederlandse vrouwen niet economisch zelfstandig. Helemaal schokkend als je weet dat de definitie van economische zelfstandigheid bijstandsniveau is. Ik zeg altijd: een bedrag per maand waarvan ik niet eens mijn auto kan rijden. En precies daar blijkt dus de crux te zitten! Vrouwen willen niet in de auto stappen voor een baan. Mannen duiken zonder problemen de file in om wat te bereiken in hun leven, maar vrouwen vinden dat hun welzijn afneemt als ze een ommetje moeten maken om op het werk te komen. Dus zoeken ze in een kleine straal. “De arbeidsmarkt is maar zo groot als jij bereid bent te zoeken”, zei de bank-mevrouw op de radio. Wie minder zoekt, vindt minder.
Vrouwen beperken zich tot maar een derde van de banen waaruit mannen kiezen en verkleinen daarmee ook nog eens fors hun verdienpotentieel. Volgens de bank wordt 10 procent van de loonkloof tussen mannen en vrouwen verklaard door de gebrekkige reislust van vrouwen. Niet alleen vrouwen die zich naar schoolpleinen moeten haasten zijn niet te motiveren op pad te gaan, het fenomeen doet zich voor in alle leeftijdscategorieën.
Verzonnen loonkloof
PvdA-Kamerlid Ploumen diende vorig jaar een onzalig wetsvoorstel in om de loonkloof tussen mannen en vrouwen te dichten. Met een berg administratieve last voor bedrijven. Een kloof die sowieso al verzonnen is. Als vrouwen stoppen met fopstudies, leren onderhandelen als een kerel en meer uren maken, is er geen kloof. Ik heb nog een tip voor vrouwen: koop een cabrio, gooi je dak eraf, met de wind door je haar naar het werk. Dan stijgt je welzijn. En betaal je ook eindelijk eens mee aan de wegen die op kosten van werkende mensen zijn aangelegd.
In mijn strijd tegen het mutsenparadijs houd ik stellig vast aan deze overtuiging, maar als er nieuwe inzichten zijn ben ik daar uiteraard nieuwsgierig naar. Er volgde een gesprek met het hoofd van het economisch bureau van ABN Amro. Zij doet onderzoek naar de krapte op de arbeidsmarkt en had als bijvangst ontdekt dat de markt voor mannen veel groter is dan voor vrouwen. Opmerkelijk, in een tijd waarin er meer dan een miljoen vacatures zijn. Op feestjes ontwijk ik vrienden met bedrijven, want binnen drie minuten moet je een klaagzang aanhoren over hun personeelsproblemen. Diverse ondernemers in mijn omgeving sloten al vestigingen omdat ze nauwelijks medewerkers kunnen vinden. Waar zit dan de mismatch? Zou het onderzoek van de bank dan eindelijk het lek boven hebben waarom vrouwen in Nederland maar niet aan het werk gaan?
Bijstandsniveau
Slechts een kwart van de vrouwen heeft een volle werkweek, tegenover 80 procent van de mannen. Daardoor is bijna de helft van de Nederlandse vrouwen niet economisch zelfstandig. Helemaal schokkend als je weet dat de definitie van economische zelfstandigheid bijstandsniveau is. Ik zeg altijd: een bedrag per maand waarvan ik niet eens mijn auto kan rijden. En precies daar blijkt dus de crux te zitten! Vrouwen willen niet in de auto stappen voor een baan. Mannen duiken zonder problemen de file in om wat te bereiken in hun leven, maar vrouwen vinden dat hun welzijn afneemt als ze een ommetje moeten maken om op het werk te komen. Dus zoeken ze in een kleine straal. “De arbeidsmarkt is maar zo groot als jij bereid bent te zoeken”, zei de bank-mevrouw op de radio. Wie minder zoekt, vindt minder.
Vrouwen beperken zich tot maar een derde van de banen waaruit mannen kiezen en verkleinen daarmee ook nog eens fors hun verdienpotentieel. Volgens de bank wordt 10 procent van de loonkloof tussen mannen en vrouwen verklaard door de gebrekkige reislust van vrouwen. Niet alleen vrouwen die zich naar schoolpleinen moeten haasten zijn niet te motiveren op pad te gaan, het fenomeen doet zich voor in alle leeftijdscategorieën.
Verzonnen loonkloof
PvdA-Kamerlid Ploumen diende vorig jaar een onzalig wetsvoorstel in om de loonkloof tussen mannen en vrouwen te dichten. Met een berg administratieve last voor bedrijven. Een kloof die sowieso al verzonnen is. Als vrouwen stoppen met fopstudies, leren onderhandelen als een kerel en meer uren maken, is er geen kloof. Ik heb nog een tip voor vrouwen: koop een cabrio, gooi je dak eraf, met de wind door je haar naar het werk. Dan stijgt je welzijn. En betaal je ook eindelijk eens mee aan de wegen die op kosten van werkende mensen zijn aangelegd.