.The Unlocker
vandaag om 23:46 uur
Er was eens..
Een jongen. Een die jaren lang zijn snickerpapiertjes verzameling aan het uitbreiden was. Vol genot struinde hij het land af, dit alles voor zijn grote passie. In zijn huis bestond alles uit snickerpapiertjes, of nja huis, het was meer een grote uitgeholde snicker. Snoep daar moest die niks van hebben maar de snickers daar was die weer niet van af te krijgen. Tot er op een dag eens een verdwaalde groep, hard werkende, gemotiveerde en kwalitatief goede zeelui er op zijn pad kwam.
"
Hey stoere zeebonken" zei de jongen. Verwonderd keken de mannen hem aan.
"
Wat doet dat jong hier in deze zuidelijke wateren van Mozambique?" zeiden het totaal niet originelere duo Roel & Jens in koor.
"
Ik kom hier mijn snickerpapiertjesverzameling uitbreiden, wat doen jullie hier?" Zei de jongen.
"
Wij komen hier graag op onze dinsdag middag voor ons wekelijkse potje curling." Zei Alex de geest.
"
Ja ik weet het jongen. Ik ben een geest en kan vliegen en door muren zweven enzo, nog nooit een geest gezien kiddo?" Voegde hij eraan toe.
"
Nee, ik mocht nooit vreemde lampen strelen zeiden mijn ouders altijd. Al had ik daar wel vaak de neiging toe omdat ik ze vaak ook met een zwoele stem aan spreek in de hoop dat er iets spannends gebeurt."
"
Ahh is die niet schattig dames?" Zei Brecht, de afstammeling van beroemd schilder Leonardo Da Vinci.
"
Smoelbakkes dicht, niemand vroeg om jou mening Da Vinci junior de 27e." Zei de mysterieuze slotenkraker op koelbloedige wijze.
Iedereen begon te klappen en te juichen.
"
Whoo!" "
Fiet fieuwwww" "
Yeah zet hem maar op zijn plaats Unlockert!" klonken de kreten uit de groep zeelui.
Nog een half kleine tien minuten ging dit door, ze waren helemaal door het dolle heen. Zoveel herrie en een grote chaos. Dit stelletje ongeregeld, dat kan nooit goed gaan zo ongestuurd dacht de jongen.
"
Mag ik misschien heel even de aandacht?" Zei de jongen zacht.
Maar er kwam geen reactie vanuit de groep. Al was er wel een iemand die zijn kreet om aandacht had opgemerkt.
"
Ik mag dan wel roodkapje hebben opgeschrokt maar dat neemt niet weg dat ik jullie niet op eet, geef eens een beetje aandacht aan dat jongske." Zei Ewoud de grote zwarte wolf.
"
Dankje meneer de wolf." Zei de jongen. "
Ik wil jullie wel begeleiden hoor mannen, dat kan ik wel combineren naast het uitbreiden van mijn snickerpapiertjesverzameling."
Iedereen barstte in lachen uit.
"
Wie denk je wel dat je bent om dat idee zomaar te opperen?" Zei de pindakaas addict Tom en hij nam ondertussen nog een pollepel met pindakaas.
*FLOEMPSIE*
En ineens was daar Merlijn de kwade tovenaar tevoorschijn gekomen.
"Wacht eens mannen, dat is wel dé ultieme grap die we kunnen uithalen. Door hem als leider te hebben is dat echt geniaal als we zelfs met hem de hele wereld kunnen veroveren." Zei Merlijn met een serieuze toon.
En zo geschiedde.
Er gingen dagen, weken zelfs maanden voorbij onder de jongen zijn ingestelde dictatuur. Iedereen deed wat hij zelf leuk vond, maar gaven allemaal wel het gevoel aan de jongen alsof hij daadwerkelijk invloed had op de groep. Ze lieten hem zijn gang gaan, hij speelde de meest vieze en gemene spelletjes in zijn eenmansheerschappij om de wereld te veroveren met zijn zeelui. Infiltreren, spioneren, spelers tegen elkaar opzetten, je kan het zo gek niet verzinnen en de jongen was erbij betrokken op de wereld. Maar och, wat had hij het naar zijn zin. Een gezellige groep die onder het mom van een grapje samen met hem de wereld zou winnen, grappiger dan dat wordt het toch niet. Gezellig een avondje met elkaar keten op het schip van 882 waar deze brandende vraag ter spraken kwam:
"Nu is er een ding wat wij na al die tijd nog niet weten omdat jij gewoon niet boeiend bent voor ons, maar hoe heet jij nou eigenlijk?"
De rest kunnen jullie zelf invullen
-Xxx- de Unlockert
----------------------------------------------------------------
Deze was ik nog vergeten