Genderidentiteit

DeletedUser7072

Guest
In sommige landen word ombouwen gezien als een handicap omdat je een deel van je lichaam daarna mist.
Denk bv aan eierstokken die non-existent zijn.

En op handicaps staat dan vaak de doodstraf.
Is dan weer een loophole om erop te blijven straffen.

Vind jij het ook een handicap @dirk-janusIV ?

Ligt eraan hoe je een handicap definieert. Ik zie het zelf als een soort identiteitsstoornis, je identificeert jezelf namelijk met iets wat je fysiek niet bent. Net als een mens dat zich met een ander dier oid identificeert is het iets wat in principe niet normaal is. Maar als je als transgender goed functioneert, hoeft het niet iets waar je in je functioneren last van hebt. En los van de operatie kosten ben je de samenleving dan ook niet tot financieel tot last, itt bepaalde verstandelijke en geestelijke gehandicapten die hun hele leven verzorging nodig hebben. Dus zelfs als je Spartaanse of NAZI logica gebruikt en zegt dat iedereen die dusdanig gehandicapt is dat het met zekerheid vast staat dat hij/zij de samenleving meer kost dan die aan belasting binnenbrengt dood moet, zou dat alsnog voor deze doelgroep niet opgaan.


Ik kan enkel NAZI Duitsland, het oude Sparta of de kapotte staat van IS als voorbeeld bedenken van samenlevingen waar Rebecca naar refereert(die moordde stelselmatig gehandicapten uit), maar misschien zijn er nog wel meer voorbeelden. Ze zijn wel zeldzaam.

Als je gelukkig bent in je nieuwe lichaam, zal die persoon dat echt niet als handicap ervaren lijkt me. Het is anders als er spijt is. Maar daarom is het proces er naar toe ook zo lang volgens mij.

En wat de NS betreft. Ik heb in twee treinen gezeten vanaf Schiphol naar mijn schoonouders en daar werd gewoon gezegd Dames en Heren. Dus de ophef die ze veroorzaakt hebben is ook mooi fake.

Er zijn ook mensen zonder benen of blinden die (relatief) gelukkig zijn, toch noemen we hen ook gehandicapt. Aan de andere kant heb je ook mensen die niks mankeren maar door omstandigheden toch heel ongelukkig zijn. Het begrip handicap is dus onafhankelijk van de perceptie en ervaring van de persoon. Dit is de definitie:

Een handicap is een aangeboren dan wel door ziekte of ongeval opgelopen beperking van lichamelijke, verstandelijke, psychische en/of sociale aard.

Je zou het misschien kunnen zien als een aangeboren beperking van psychische aard, je hebt immers hersenen die op een bepaalde manier niet bij je lichaam passen(waardoor je die laatste wil veranderen). Als je lichaam omgebouwd is veranderd dit dan misschien, echter kun je dan eventueel beargumenteren dat je dan een lichamelijke beperking hebt omdat bepaalde geslachtsorganen niet naar behoren werken en je dus niet zonder externe hulp nakomelingen kan krijgen.

Voor homo's en lesbienne's geldt is het nog moeilijker om te bepalen of dat een handicap is. Want dat je op hetzelfde geslacht valt kun je enkel als beperking zien als je een gebrek aan effectieve voortplantingsdrang als beperking ziet, de beperking dat je de neiging hebt aangetrokken te worden door mensen waar je geen nageslacht mee kan krijgen waardoor jou genen benadeeld worden. Maar als we het los daarvan zien is het op geen enkel punt een beperking, en dus ook geen handicap.
 

DeletedUser78666

Guest
@famdecibel top instelling, complimenten.

Ik vind het willen zijn van man als vrouw of vice versa nog steeds kwalijk. Niet naar hen die het willen, maar vooral omdat ik zulke gedachtegang een gevolg vind van onze maatschappij. Ik vind namelijk dat er geen gedragsregels verbonden moeten zijn aan iemands geslacht of ras. Waar dit nu vooral bij geslacht wel is. Als jij Sophie als voorbeeld neemt, is zij meer verbonden aan de gedragsregels van een vrouw dan een man. En is haar logische oplossing om haar uiterlijk te veranderen zodat men haar niet raar aankijkt als ze als haar ware innerlijk wil leven, maar indien deze gedragsregels er nooit waren had zij geen proces nodig dat fysiek maar vooral emotioneel veel van haar vraagt, te veel voor haar leeftijd.
 

DeletedUser7072

Guest
Ik vraag me af of dat het geval is. Het kan natuurlijk een grote rol spelen dat je je op een bepaalde manier wil gedragen die veel meer overeenkomt met het andere geslacht en dat je dan van geslacht veranderd om te voorkomen dat je raar aangekeken wordt door je omgeving. In dat geval is het puur het gebrek aan acceptatie in de omgeving die je ertoe aanzet om zo'n operatie te ondergaan.

Maar het kan ook zijn dat je daadwerkelijk bepaalde fysieke aspecten aan je lichaam mist die het andere geslacht wel heeft. Je wil een baard, of je wil juist borsten en eierstokken en mist misschien het feit dat je fysiek geen kinderen kan krijgen(kan het me niet voorstellen, maargoed). In dat geval is je motivatie intrisiek en zou je de operatie zelfs ondergaan in een maatschappij waar iedereen je volledig accepteert en je nooit rare gezichten je kant op krijgt.

Misschien kan @yankee60 uitleggen welke van de 2 het beste bij haar past?
 

DeletedUser78666

Guest
Ik vraag me af of dat het geval is. Het kan natuurlijk een grote rol spelen dat je je op een bepaalde manier wil gedragen die veel meer overeenkomt met het andere geslacht en dat je dan van geslacht veranderd om te voorkomen dat je raar aangekeken wordt door je omgeving. In dat geval is het puur het gebrek aan acceptatie in de omgeving die je ertoe aanzet om zo'n operatie te ondergaan.

Maar het kan ook zijn dat je daadwerkelijk bepaalde fysieke aspecten aan je lichaam mist die het andere geslacht wel heeft. Je wil een baard, of je wil juist borsten en eierstokken en mist misschien het feit dat je fysiek geen kinderen kan krijgen(kan het me niet voorstellen, maargoed). In dat geval is je motivatie intrisiek en zou je de operatie zelfs ondergaan in een maatschappij waar iedereen je volledig accepteert en je nooit rare gezichten je kant op krijgt.

Misschien kan @yankee60 uitleggen welke van de 2 het beste bij haar past?

Ik denk dat 95% van de transgenders willen veranderen ivm gewenst gedrag.
 

DeletedUser17472

Guest
Ik vind namelijk dat er geen gedragsregels verbonden moeten zijn aan iemands geslacht of ras.
Dat vind ik dus ook absurd. Laat iemand in zijn waarde, of het nu een man of een vrouw is. Net als dat mannen voor dezelfde job nog steeds meer geld krijgen als een vrouw die dezelfde job uitoefent.

Ik heb iemand van dichtbij meegemaakt die veranderd is van vrouw naar man. Ze is door een hel gegaan, alvorens hij erachter kwam dat hij in het verkeerde lichaam zat. Nu is het een leuke jongeman geworden en heeft zelfs een vriendin. Ik vind dat echt super dat de mogelijkheden er gewoon zijn tegenwoordig. Ik kan dan wel Christen zijn, maar volgens mij heeft ieder mens recht op geluk en als ze dat krijgen door van vrouw naar man te veranderen en daar zelf echt volledig achter staan, wie ben ik dan om daarover te oordelen. Ik kan me voorstellen dat ze het als handicap zien, maar ik ben het daar niet mee eens. Ik ben gehandicapt en ik kan niet alles doen wat een gezond mens doet, of het nu een man of een vrouw is. Maar dat wil niet zeggen dat zij het niet als handicap ervaren. Dat is wat anders.
 

DeletedUser61134

Guest
@famdecibel top instelling, complimenten.

Ik vind het willen zijn van man als vrouw of vice versa nog steeds kwalijk. Niet naar hen die het willen, maar vooral omdat ik zulke gedachtegang een gevolg vind van onze maatschappij. Ik vind namelijk dat er geen gedragsregels verbonden moeten zijn aan iemands geslacht of ras. Waar dit nu vooral bij geslacht wel is. Als jij Sophie als voorbeeld neemt, is zij meer verbonden aan de gedragsregels van een vrouw dan een man. En is haar logische oplossing om haar uiterlijk te veranderen zodat men haar niet raar aankijkt als ze als haar ware innerlijk wil leven, maar indien deze gedragsregels er nooit waren had zij geen proces nodig dat fysiek maar vooral emotioneel veel van haar vraagt, te veel voor haar leeftijd.

Keb zelf ook eens gedacht van: Er zijn genoeg mannen met make-up die gewoon hun mannelijke charmes naar voren halen (Denk aan verkoopstrategieën tegenover vrouwelijke inkopers)

Als die mannen lippenstift op doen zijn ze voor de maatschappij meteen op eerste gezicht Transseksueel.

Tis een best dunne lijn.
Je kan 100 manicures of beautyproducten gebruiken zolang je niet de vrouwelijke accentpunten versterkt.
Zodra je mascara of lippenstift/gloss opdoet etc ben je ineens over een dunne lijn gestapt en kijken mensen meteen anders naar je.

Ofc een echte Transseksueel doet veel meer, maar voor de ogen van de maatschappij is al dat kleine stapje een grote stap. Terwijl t in realiteit een stickje is van een paar cm die je over je lippen of wimpers haalt :eek:
 

DeletedUser78666

Guest
Dat vind ik dus ook absurd. Laat iemand in zijn waarde, of het nu een man of een vrouw is. Net als dat mannen voor dezelfde job nog steeds meer geld krijgen als een vrouw die dezelfde job uitoefent.

Ik heb iemand van dichtbij meegemaakt die veranderd is van vrouw naar man. Ze is door een hel gegaan, alvorens hij erachter kwam dat hij in het verkeerde lichaam zat. Nu is het een leuke jongeman geworden en heeft zelfs een vriendin. Ik vind dat echt super dat de mogelijkheden er gewoon zijn tegenwoordig. Ik kan dan wel Christen zijn, maar volgens mij heeft ieder mens recht op geluk en als ze dat krijgen door van vrouw naar man te veranderen en daar zelf echt volledig achter staan, wie ben ik dan om daarover te oordelen. Ik kan me voorstellen dat ze het als handicap zien, maar ik ben het daar niet mee eens. Ik ben gehandicapt en ik kan niet alles doen wat een gezond mens doet, of het nu een man of een vrouw is. Maar dat wil niet zeggen dat zij het niet als handicap ervaren. Dat is wat anders.

Met alle respect Fam:p. Jij gaat mij haten om mijn visie. Maar als ik een vrouw en een man heb met gelijke kwaliteiten/kwalificeringen dan zal ik toch liever de man aannemen. Zeker als het een vrouw rond de 30 is. Puur
Keb zelf ook eens gedacht van: Er zijn genoeg mannen met make-up die gewoon hun mannelijke charmes naar voren halen (Denk aan verkoopstrategieën tegenover vrouwelijke inkopers)

Als die mannen lippenstift op doen zijn ze voor de maatschappij meteen op eerste gezicht Transseksueel.

Tis een best dunne lijn.
Je kan 100 manicures of beautyproducten gebruiken zolang je niet de vrouwelijke accentpunten versterkt.
Zodra je mascara of lippenstift/gloss opdoet etc ben je ineens over een dunne lijn gestapt en kijken mensen meteen anders naar je.

Ofc een echte Transseksueel doet veel meer, maar voor de ogen van de maatschappij is al dat kleine stapje een grote stap. Terwijl t in realiteit een stickje is van een paar cm die je over je lippen of wimpers haalt :eek:

Precies, inderdaad. En wie heeft bepaald dat alleen vrouwen mascara op mogen?
 

DeletedUser17472

Guest
Ik haat niet zo gauw iemand en zeker niet om zijn onderbouwde mening.

Maar mannen en vrouwen moeten gelijk betaald worden als ze gelijk werk doen. Anders is het echt discriminatie.
Wij vrouwen kunnen er niets aan doen dat wij de kinderen moeten baren als we voor nageslacht willen zorgen. Het is nu eenmaal zo, maar daar hoeven wij niet de dupe van te worden omdat we vrouw zijn. Daarnaast zijn er genoeg vrouwen die bewust geen kinderen willen en die krijgen ook niet vol betaald.

Wat make-up betreft, er is steeds meer mannelijke make-up. Dat is een fase waar iedereen doorheen moet.
 

DeletedUser7072

Guest
Keb zelf ook eens gedacht van: Er zijn genoeg mannen met make-up die gewoon hun mannelijke charmes naar voren halen (Denk aan verkoopstrategieën tegenover vrouwelijke inkopers)

Als die mannen lippenstift op doen zijn ze voor de maatschappij meteen op eerste gezicht Transseksueel.

Tis een best dunne lijn.
Je kan 100 manicures of beautyproducten gebruiken zolang je niet de vrouwelijke accentpunten versterkt.
Zodra je mascara of lippenstift/gloss opdoet etc ben je ineens over een dunne lijn gestapt en kijken mensen meteen anders naar je.

Ofc een echte Transseksueel doet veel meer, maar voor de ogen van de maatschappij is al dat kleine stapje een grote stap. Terwijl t in realiteit een stickje is van een paar cm die je over je lippen of wimpers haalt :eek:

Zulke mannen worden ook wel gezien als metro's. Ronaldo is er ook zo een en dat is duidelijk geen transgender of homo. Ikzelf vind het gewoon tuttig om op die manier met je uiterlijk bezig te zijn. Ben zelf meer van gewoon douchen, scheren en wat deo op doen.

En ik moet toegeven dat ik er ook wel raar van zou staan kijken als ik een man ergens met lippenstift zie. Natuurlijk is dit zijn goed recht, maar dan nog kan ik het wel raar vinden.
 

DeletedUser

Guest
Ik vraag me af of dat het geval is. Het kan natuurlijk een grote rol spelen dat je je op een bepaalde manier wil gedragen die veel meer overeenkomt met het andere geslacht en dat je dan van geslacht veranderd om te voorkomen dat je raar aangekeken wordt door je omgeving. In dat geval is het puur het gebrek aan acceptatie in de omgeving die je ertoe aanzet om zo'n operatie te ondergaan.

Maar het kan ook zijn dat je daadwerkelijk bepaalde fysieke aspecten aan je lichaam mist die het andere geslacht wel heeft. Je wil een baard, of je wil juist borsten en eierstokken en mist misschien het feit dat je fysiek geen kinderen kan krijgen(kan het me niet voorstellen, maargoed). In dat geval is je motivatie intrisiek en zou je de operatie zelfs ondergaan in een maatschappij waar iedereen je volledig accepteert en je nooit rare gezichten je kant op krijgt.

Misschien kan @yankee60 uitleggen welke van de 2 het beste bij haar past?

Met alle respect,

Het is een Dysforie. In mijn ogen is het zo dat ik altijd al "jaloers" ben geweest op vrouwen in het algemeenheid, omdat ik er graag zo bij zou willen lopen. Waar dit precies vandaan komt durf ik niet te zeggen.

Ik zelf heb geen kinderwens, maar noch zijn er meerdere mogelijkheden voor mij om alsnog kinderen te krijgen, denk hierbij aan voor de operatie zaad in vriezen, adoptie, (met het bevroren zaad dus een draagmoeder vinden). Of als je een mannelijke partner hebt kan je ook een draagmoeder vinden om het met zijn zaad te doen. Voor hoe het er nu uit ziet, hoef ik geen kinderen voor nu, maar wie weet wanneer dat verandert.

Hoe het bij mij zit is simpel, zoals jullie weten heb ik vanaf kleins af aan al het gevoel dat ik niet in het goede lichaam zit, waar dit wetenschappelijk vandaan komt durf ik niet te zeggen, het word dysforische afwijkingen genoemd, maar ik durf niet te zeggen van welk deel etc..

Bij mij is het denk ik eerder dus dat ik de fysieke aspecten mis, maar niet het feit dat ik fysiek kinderen kan krijgen. Het maakt me niet tergend veel uit als ik raar aangekeken word of wat so ever, want gebrek aan acceptatie in mijn omgeving is er zeker niet. Ik denk dat het weer het hokjes gedrag is, en dan moeten we uitzoeken wat gedefinieerd word als vrouw, om uit te zoeken wat ik dan "mis".

Als we gaan definiëren wat vrouw betekend, dan weten we dat allemaal wel. En als we dan uit gaan zoeken wat IK zelf mis, dan kan ik dat denk ik ook wel benoemen. Voor mij is het puur dat ik mij in dit lichaam niet fijn voel, en me meer comfortabel zou voelen (om het grofweg maar te zeggen) als ik borsten en een vagina zou hebben.

Nogmaals ik zou oprecht niet weten welk stukje hersenen er voor zorgt dat je dysforisch bent daarvoor. Daarintegen weet niemand dit want dit is nog niet bewezen.


Ik hoop je vraag beantwoord te hebben, en als je nog vragen hebt mag je ze altijd stellen. ;)
 

DeletedUser65921

Guest
Even een gedachte experimentje. Stel je zou hersenen op sterk water zetten en ze allemaal impulsen toe dienen zodanig dat het lijkt alsof de 'persoon'(aka de hersenen) een eigen leven aan het leiden is met een volledig geprogrammeerde wereld. Je kan de verzameling impulsen op 2 verschillende manieren toedienen: In het ene geval geef je de hersenen een illusionair vrouwen lichaam, en in het andere geval krijgen ze een illusionair mannenlichaam toegediend(in werkelijkheid hebben de hersenen geen lichaam, ze bestaan daar los van). De fysieke hersenen die gewoon echt bestaan blijven echter hetzelfde in beide gevallen, en kwamen ofwel oorspronkelijk uit een vrouwen of mannen lichaam(zonder gender identiteitsproblemen). Omdat deze hersenen hetzelfde zijn, zal de persoon zich in 1 van de programma's niet kunnen identificeren met zijn (illusionaire, maar dit weet hij/zij niet) lichaam.

Kunnen we dan zeggen dat het geslacht van de persoon afhankelijk is van welk programma we runnen of is deze al volledig bepaald door de interne structuur van de hersenen? Of moeten we zeggen dat deze hersenen helemaal geen geslacht hebben omdat er geen echt materieel (lichaam) meer aanwezig is, en definiërende materiele eigenschappen waarmee we mannen van vrouwen onderscheiden dus ook afwezig zijn? Maw is je geslacht iets dat bepaald wordt door je lichaam, of iets dat je hersenen bepalen?



Ik vraag me af of dat echt racisme is of dat het gaat om onderlinge slechte grappen? Ik maak ook soms de slechtste grappen over Afrikanen, Moslims of Joden, maar dat neemt niet weg dat ik er niet daadwerkelijk serieus van overtuigd ben dat die grappen meer zijn dan grappen. Laten we eerlijk zijn, grappen over Belgen of domme blondjes maken we ook allemaal aan de lopende band, maar niemand die daar meer in zal zien dan een onschuldig grapje dat niet gemeend is. Niemand die als reactie op zo'n grap dan verontwaardigd gaat zeggen van 'Jamaar niet alle Belgen zijn zo', 'Ga nu niet alle blondjes generaliseren, ik ken toevallig een blondje...' of 'Luister eens, ik ken ook genoeg domme brunetjes...'. Als het over negers, vrouwen, etc gaat wordt er al wel heel snel vanuit gegaan dat het meer dan een grap is, ipv dat het in de context gebruikt wordt zoals hierboven met blondjes en Belgen.

Ik ben akkoord met Sander in deze. Als je zo'n experiment gaat doen zal het die hersenen volgens mij niks boeien, misschien als deze allemaal signalen krijgen dat het getoonde gedrag niet klopt met 'het lichaam' dan weer wel.
Zijn allemaal dingen die zijn gegroeid uit de historische rolverdeling en het hokjesdenken van de mens. Als we karakterkenmerken kunnen loskoppelen van geslacht, of meer in een soort continu spectrum denken, zullen deze problemen heel wat minderen lijkt me.

@famdecibel top instelling, complimenten.

Ik vind het willen zijn van man als vrouw of vice versa nog steeds kwalijk. Niet naar hen die het willen, maar vooral omdat ik zulke gedachtegang een gevolg vind van onze maatschappij. Ik vind namelijk dat er geen gedragsregels verbonden moeten zijn aan iemands geslacht of ras. Waar dit nu vooral bij geslacht wel is. Als jij Sophie als voorbeeld neemt, is zij meer verbonden aan de gedragsregels van een vrouw dan een man. En is haar logische oplossing om haar uiterlijk te veranderen zodat men haar niet raar aankijkt als ze als haar ware innerlijk wil leven, maar indien deze gedragsregels er nooit waren had zij geen proces nodig dat fysiek maar vooral emotioneel veel van haar vraagt, te veel voor haar leeftijd.
 
Reactiescore
971
Transgender man krijgt gezonde baby, vijf jaar na eerste kind als vrouw

"Eerste persoon ter wereld die als vrouw én als man een kind baarde"

Toen ik dit las, moest ik toch eens nadenken. Los van de rest van het artikel, waardoor ik het wel begreep, stel ik specifiek deze titel in vraag. Kan het wel dat een persoon als eerste man een kind baart? Eigenlijk brengt dit de vraag naar voor vanaf wanneer ben je het één of het ander. Het onderscheidingscriterium op het persoonlijk gevoel leggen, kan inderdaad maar dan ben je niet de eerste persoon ter wereld die als man een kind baart. Je kan toch niet zeggen dat je wanneer je in de overgangsfase een kind gebaard hebt, dat je dit als eerste man gedaan hebt? Andere gedachten hierover?
 
Laatst bewerkt:

DeletedUser78666

Guest
Wat ik mij afvraag, in hoeverre wordt deze trend doorgezet. @Westkip net zoals bij zwarte pieten :D. Vroeger werd het als een psychische aandoening gezien als jij dacht dat jij in het verkeerde lichaam was geboren en eigenlijk in het ander geslacht geboren moest zijn. Nu is dit redelijk normaal en geaccepteerd.

Momenteel is er een psychische aandoening genaamd: Klinische lycantropie, dat eigenlijk zegt: persoon is in de waan dat hij in een dier verandert, zich voelt als een dier of zich gedraagt als een dier. Denken jullie dat er een moment komt dat wij dit ook niet meer als psychische aandoening gaan zien en dat dit redelijk normaal wil. En ik ben ook benieuwd wat jullie het verschil vinden tussen klinische lycantropie en transgenders? Beiden voelen zich niet thuis in hun fysieke lichaam.
 
Reactiescore
971
Wat ik mij afvraag, in hoeverre wordt deze trend doorgezet. @Westkip net zoals bij zwarte pieten :D. Vroeger werd het als een psychische aandoening gezien als jij dacht dat jij in het verkeerde lichaam was geboren en eigenlijk in het ander geslacht geboren moest zijn. Nu is dit redelijk normaal en geaccepteerd.

Momenteel is er een psychische aandoening genaamd: Klinische lycantropie, dat eigenlijk zegt: persoon is in de waan dat hij in een dier verandert, zich voelt als een dier of zich gedraagt als een dier. Denken jullie dat er een moment komt dat wij dit ook niet meer als psychische aandoening gaan zien en dat dit redelijk normaal wil. En ik ben ook benieuwd wat jullie het verschil vinden tussen klinische lycantropie en transgenders? Beiden voelen zich niet thuis in hun fysieke lichaam.

Lok je me nu uit mijn tent om me straks aan het kruis te nagelen als genderhater? :D

In principe voel ik de hele transgenderkwestie ook echt als iets heel onnatuurlijk aan, alleen betekent dat niet dat ik het niet aanvaard. Ik heb respect voor ieder individu en per slot van rekening heeft niemand last van een genderwissel in tegenstelling tot het huidige cultuurbarbarisme met betrekking tot zwarte piet waar andere wel last van hebben.

Als we die redenering gaan doortrekken, kunnen we inderdaad gekke taferelen krijgen. Echter is er een cruciaal verschil tussen van gender of van soort veranderen. Dat laatste zal en wil ik nooit aanvaarden. Die zijn rijp voor psychiatrische hulp. Je bent en blijft een mens.
 

DeletedUser17472

Guest
Veranderen in een ander mens is heel wat anders dan veranderen in een dier..... zou ik ook nooit accepteren hoor. Net wat westkip zegt.... een mens blijft een mens.
 

Deleted User - 487871837

Guest
Transgender man krijgt gezonde baby, vijf jaar na eerste kind als vrouw

"Eerste persoon ter wereld die als vrouw én als man een kind baarde"

Toen ik dit las, moest ik toch eens nadenken. Los van de rest van het artikel, waardoor ik het wel begreep, stel ik specifiek deze titel in vraag. Kan het wel dat een persoon als eerste man een kind baart? Eigenlijk brengt dit de vraag naar voor vanaf wanneer ben je het één of het ander. Het onderscheidingscriterium op het persoonlijk gevoel leggen, kan inderdaad maar dan ben je niet de eerste persoon ter wereld die als man een kind baart. Je kan toch niet zeggen dat je wanneer je in de overgangsfase een kind gebaard hebt, dat je dit als eerste man gedaan hebt? Andere gedachten hierover?

De quote die je aanhaalt van het artikel is eigenlijk al best krom.

De man is namelijk nooit een vrouw geweest, maar een man in een vrouwenlichaam. Als ik uitga van de transgenders die ik allemaal ken, zeggen zij allemaal hetzelfde. Het is niet dat je van het ene ‘verandert’ in het ander, maar dat je het ene bent in het lichaam van de ander.

Daarom is de hele uitspraak ‘hij kreeg een kind als vrouw én als man’ volgens hun redenatie simpelweg incorrect.
 

DeletedUser78666

Guest
Lok je me nu uit mijn tent om me straks aan het kruis te nagelen als genderhater? :D

In principe voel ik de hele transgenderkwestie ook echt als iets heel onnatuurlijk aan, alleen betekent dat niet dat ik het niet aanvaard. Ik heb respect voor ieder individu en per slot van rekening heeft niemand last van een genderwissel in tegenstelling tot het huidige cultuurbarbarisme met betrekking tot zwarte piet waar andere wel last van hebben.

Als we die redenering gaan doortrekken, kunnen we inderdaad gekke taferelen krijgen. Echter is er een cruciaal verschil tussen van gender of van soort veranderen. Dat laatste zal en wil ik nooit aanvaarden. Die zijn rijp voor psychiatrische hulp. Je bent en blijft een mens.

Nee hoor, maar meer om mijn eigen hypocrisie aan te halen dat ik dit nu gebruik als argument terwijl ik het bij zwarte piet een flut argument vind. Dus het was ironisch naar mijzelf bedoeld i.p.v. aanvallend naar jou toe ;). Wat jij in jouw tweede alinea zegt, is precies hoe ik er vanaf het begin in sta. Ik respecteer transgenders en ik vind het proces fascinerend, beschouw ze als gelijke net als ieder ander mens, maar dat betekent niet dat ik het direct kan begrijpen. Zwarte pieten discussie elders voeren haha:D.

Maar waar is het verschil eigenlijk? Als ik zeg dat ik in een verkeerd lichaam ben geboren omdat ik mijzelf zwart voel, ben ik dan ook verkeerd bezig? En wie zegt dat het niet mogelijk is dat iemand zich echt een dier kan voelen? Als wij allemaal van één dier stammen dan kan er wellicht wat misgegaan, toch?

Veranderen in een ander mens is heel wat anders dan veranderen in een dier..... zou ik ook nooit accepteren hoor. Net wat westkip zegt.... een mens blijft een mens.

In deze tijdsgeest is het nog onacceptabel, 100 jaar geleden waren transgenders onacceptabel. Misschien in een andere tijdsgeest is het dood normaal om jezelf meer een hond te voelen.
 
Bovenaan